Bloggersupdate augustus: you’re so vain?

Ken je dat liedje van “you’re so vain, you probably think this song is about you”? Het spookt al dagen door mijn hoofd en ik betrap mezelf er steeds op dat ik het heel hard aan het zingen ben. Alleen die regels dan want de rest van de tekst zit niet in mijn hoofd, haha. Je bent zo ijdel, je denkt vast dat dit liedje over jou gaat. Iets wat met bloggen toch in je achterhoofd speelt…

Mijn blog, mijn verhalen en natuurlijk hier en daar wat commerciële shit, maar over het algemeen onderwerpen waarvan ik zelf denk dat ze leuk, inspirerend of nuttig zijn. Met daaromheen verhalen over mij, mijn leven en hoe ik erover denk… Zitten mensen daar wel op te wachten? Hoe ijdel ben je als het steeds over jou gaat?

Aan de andere kant zijn meer algemene artikelen ook niet altijd wat ik zelf zoek of wil lezen. En soms juist wel. Want het is fijn als er een echt persoon achter een website zit in plaats van een compleet redactieteam of een chatrobot. Daarom deelde ik voorheen ook wekelijks mijn ‘keek’ die tegenwoordig zo ongeveer maandelijks verschijnt. Zodat ik nog iets van privacy heb en vooral dat ik mijn dochters er iets makkelijker buiten kan laten, want die worden ook groter. En dan is het dus voor hen fijner als het juist wél over mij gaat en dus niet over hen.

Luierlulkoek

De periode van luierlulkoek zijn we wel voorbij namelijk.

Ik trapte daarmee overigens pas nog een andere blogger op de tenen. Die term gebruikte ik niet hoor, maar ik had het over de luiernieuwtjes die mij niet interesseren en daarom lees ik blogs die daarover gaan dus ook niet. Ik zit niet in die fase. En dat is daarmee geen belediging voor jou, maar gaat over mijn interesses. Net zoals ik niet verwacht dat er ook maar 1 lezer is die standaard alle artikelen op mijn blog leest. Pik er gewoon lekker uit wat je aanspreekt en wat resoneert. Laat de luierlulkoek links liggen, maar gebruik lekker die fijne kortingscode, droom weg bij een reisreview, geniet van mooie interieurplaatjes die ik meestal gewoon aangeleverd krijg en doe lekker jouw ding met de informatie die je leest.

Successen delen?

Tijdens de workshop channelen die ik deed, kreeg ik informatie over steeds terugkomen op een bepaald punt waar je al geweest bent maar dit verwerken met je ‘ik’ van nu. Mijn coach adviseerde me om mijn successen eens op te schrijven en vroeger deed ik dat op de blog regelmatig middels een bloggersupdate.

Soms weet je even niet hoever je eigenlijk bent gekomen, omdat de boel lijkt stil te staan. Dus ik las er een paar terug…

• Bloggersupdate: wat reviewt Marstyle?
• Bloggersupdate November
• Bloggersupdate december
• Marstyle bloggersupdate januari
• Marstyle Bloggersupdate februari
• Marstyle bloggersupdate Maart
• Marstyle bloggersupdate april
• Marstyle bloggersupdate Mei
• Marstyle bloggersupdate juni: ga ik een 1000 likers winactie organiseren?
• Bloggersupdate september
• Marstyle bloggersupdate oktober
• Bloggersupdate november: van heel hard juichen naar heel hard janken

Waar zit de groei? Niet in perfectie in ieder geval

Tja en waar zit hem dan de groei? Als je in het proces zit, dan zie je dat niet altijd. Kijk je naar het grotere plaatje dan kun je zeker conclusies trekken. Dus cirkelde ik even terug naar de Bloggersupdate en schrijf ik dit artikel om het op een rij te krijgen. Want qua social media volgers en blogbezoekers zijn de cijfers al jaren stabiel en op instagram lopen de volgers alleen maar achteruit… Daar staat tegenover dat ik ben gestart op TikTok en daar juist wel hier en daar een volger erbij komt, wat leuk is en motiveert. 

De groei zit ‘m in ieder geval niet in perfectie. Ik volg zelf geen ‘almond moms’ en vind dat vaak ook juist irritant als ik het vergelijk met mijn eigen rommelige huis, niet afgestylede outfits en wisselende inkomen. Weet niet of je de term almond moms kent, maar dat zijn dames die er dagelijks perfect uitzien en hun huis is in allemaal bruin- en beigetinten al net zo perfect plus nog schoon en netjes ook. Jaloersmakend, want ze hebben natuurlijk allemaal een koopwoning, een dik salaris (of eigenlijk meestal een partner met dik salaris) en…

Ik gok dat de meesten ook diep ongelukkig zijn.

Dat de perfectie op de pictures (even allitereren he, daarom zeg ik geen foto) een vlucht is. Dat de persoonlijke doelstellingen te hoog liggen en dat dit in het hoofd misschien wel nooit gaat lukken, maar dat het mooie plaatje de manier is waarop het haalbaar is voor hen. Zelf schep ik daar ook veel voldoening in: als ik een mooie nette en sfeervolle foto heb weten te maken, waarop de chaos en troep van mijn overspulde huis en hoofd ontbreekt.

Een stukje ijdelheid dat je weet te vangen in een beeldig beeld. You’re so vain en ik dus ook, maar iedereen weer op een andere manier.

Heb ik wel wat bereikt?

Heb ik dan helemaal niets bereikt sinds die vorige bloggersupdate? Irriteer ik me alleen maar aan van alles? Nee, natuurlijk niet! Ik zal even wat mijlpalen delen:

• Er staan bijna 3000 artikelen op deze blog.
• Ik heb al bijna 20 Blogboot events georganiseerd.
• Hulp is er in de vorm van enkele vaste gastbloggers.
• Persoonlijke groei: ik laat het moeten los, ik let op mijn worklife-balans en kies een duidelijke richting.
• Mensen weten mij te vinden, ik krijg waardering op artikelen, kennis, initiatieven en ideeën.
• Inspiratie blijft er in overvloed, dus komen er mooie artikelen, opdrachten en nieuwe events.
• Technisch weet ik van de hoed en de rand.
• Ik ben een leuke gastvrouw!
• Als merkambassadeur van Roompot is er een wederzijdse waardering.
• Oh en mijn boekhouder laat me jaarcijfers zien waar ik trots op ben als ik naar de voorgaande zware jaren kijk. Dit jaar hoop ik mijzelf wederom te verbeteren.
•  

Kijk, je leert je leven lang. Niet alles zit in geld of cijfers. Als je vraagt naar groei is dat vaak wel het eerste dat mensen delen of als antwoord verwachten. Op andere vlakken dan puur de cijfertjes heb ik veel bereikt. En dat voelt ook heel rijk.

Dat moet ook wel, want als blogger heb je gewoon te dealen met veel wekelijkse vormen van afwijzing. Een pijnpunt waarop je vaak automatisch reageert, maar dat hoeft helemaal niet. Je kunt toch niet alles doen. Je bentniet voor iedereen. Je kunt het beste je hart volgen richting de kansen en mogelijkheden die wel voor jou bedoeld zijn.

Tijdens de workshop channelen leerde ik dat een opwaardse groeiende spiraal het antwoord is op al mijn vragen. Terugkeren naar waar je was maar met de bagage die je onderweg meenam. Van daaruit verder bouwen en over het pad omhoog huppelen. 

Dus pak ik hier en daar wat oude rubriekjes op. 

Blaas ik oude initiatieven nieuw leven in. Er komt dus in januari een Blogretreat voor iedereen die content maakt en met nieuwe inspiratie aan 2024 wil beginnen. Heb ik meer vertrouwen in mijn eigen kunnen en weet ik wat ik te brengen heb. 

Mijn grote les is om die ideeën en inspiratie ook monetair beloond te laten worden.

In een wereld waarin Google bezoekers niet meer doorstuurt naar je website omdat via een snippet de info al wordt vertoond, waarin mensen die zelf geen zin hebben om ervoor te werken hun lulkoek vragen droppen om beter te worden van de input van anderen, waarin opgeblazen coaches en crypto assholes lege praatjes en halve wijsheden verkopen tegen te hoge tarieven… en waarin ook de boodschappen en andere zaken tot in het stupendiete stijgen, mag de moneyflow wel even omkeren naar hen die het verdienen. 

Of misschien wordt het tijd om het hele geld-concept op deze planeet los te laten en daar klaar mee te zijn. Er is zoveel ellende van. Ruilen zien we steeds meer in opkomst komen. Van ruilen komt huilen leerde ik vroeger als harde les, maar sommige gesloten beurs deals zijn echt de moeite waard. Simpelweg omdat ze het geld-concept vermijden. Hoe zalig zou het zijn als je je nooit meer druk hoeft te maken om je bankrekening?

Goed. Dat laatste lijkt me toch een mooi doel om mee af te sluiten. Me nooit meer druk maken om het banksaldo en toch in overvloed leven en dat delen met de mensen die ik liefheb.

En concreet herhaal ik nog maar eens de doelen die ik al eerder op mijn verlanglijstje had gezet. Ik zou het heel tof vinden om 70.000 unieke bezoekers per maand op mijn blog te mogen verwelkomen, als de vaste facebookfanteller stijgt naar 2.000 volgers, als mijn tiktokaccount groeit naar de 1.000, instagram stijgt naar 5.000 en youtube naar 500. Hoe gaaf zou het zijn om nog in 2023 de 18e, 19e en ook de 20e editie van de Blogboot te kunnen organiseren? Om een mooie reis te kunnen maken waarvan ik ook echt zou kunnen genieten in ontspanning?

En vooral: hoe mooi om dit jaar nog meer mailtjes te ontvangen van lezers die geraakt werden door een artikel op mijn blog, waarna er een leuk contact ontstaat? Dit jaar gebeurde dat al een paar keer en dat voelt bijzonder waardevol!

Meet jij je successen in cijfers, je banksaldo of in de mate van ontspanning, waardering of persoonlijke groei die je ervaart?