Zo de laatste week voor de zomervakantie zit er op! Even rust. Nou ja, voor de kinderen dan. Ik werk gewoon door, haha, al gaat dat dan af en toe in een lager tempo. Verder ben ik dankbaar dat wij hier weliswaar wat regen hebben gehad, maar niet zoveel als in Limburg. Wat moet dat afschuwelijk zijn als je woning met al je fijne spullen door zo’n overstroming naar de Gallemiezen is… Sterkte voor alle lezers die daar last van hebben of die hun Limburgvakantie letterlijk in het water zien vallen. Hopelijk vind je wat afleiding in het lezen van dit weekoverzicht?
Rustig weekend
Zaterdag werden mijn dochters en ik weer rustig wakker om even af te schalen voor het weekend. Zowaar was ik zelf eens een keer als eerste uit bed. Om er daarna met een bakje koffie weer terug in te gaan voor een filmpje. Iets romantisch met een happy end, ik weet even niet meer welke het precies was, maar ze kregen elkaar uiteindelijk toch. En de kinderen waren verdiept in Pokémon.
Dochterlief hielp ik met haar ingetapete voet: verband er af, krukje om op te zitten onder de douche en na afloop weer terug verbinden. Ze had er goed steun aan en daardoor deed het minder pijn. Nog even wat verwennerij met een gebakken eitje en witte bonen in tomatensaus op een geroosterd broodje en het spul was klaar om weer naar papa te gaan.
Blijft toch een omslagpunt: druk, druk en drukker met de kinderen… En als ze weer weg zijn even afschakelen, je huis opruimen (dat kan echt pas als ze weg zijn), wassen draaien en achter de laptop kruipen voor al het achterstallige werk waar je de dagen ervoor niet aan toe kwam. Pas einde dag hoor, tussendoor zag ik dat Virgin River weer een nieuw seizoen had en heb ik mezelf nog even een chillmomentje gegund met een aflevering van deze serie.
Lekker lezen in een boek
Zondag had ik ’s ochtends zowaar de rust om weer eens ouderwets een paar hoofdstukken in mijn boek te lezen. Ik ben al een tijdje bezig in ‘Nice girls don’t get the corner office’ maar gun mezelf vaak niet de tijd om even rustig te zitten. Teveel schuldgevoel over wat ik eigenlijk had moeten doen qua huishouden, kids of onderneming. Maar nu dus wel. Heerlijk! Er staan allemaal handige tips en vooral veel anekdotes in over waarom mannen zakelijk vaak beter scoren als vrouwen en wat je als vrouw beter anders kunt aanpakken om dat zelfde succes te krijgen. Veel dingen zijn pijnlijk herkenbaar.
Daarna heerlijk geluncht op een terras aan het water. Ik had deze heerlijke club sandwich en ondertussen zag je de mensen in donutbootjes met barbecue op het water stuntelen en racete het NK suppen voorbij. Ondertussen bleek mijn woonplaats het nationale nieuws gehaald te hebben met een flinke brand… Eenmaal thuis kwamen er diverse NL Alerts binnen op mijn telefoon over het gesloten houden van ramen en deuren. ’s Avonds liep ik nog even langs de glasbak en bleek het vuur weer opgelaaid, je kon flinke zwarte rookwolken zien aan de andere kant van het dorp op het industrieterrein. Hopelijk is de ondernemer goed verzekert, want deze kipverwerker bood flinke werkgelegenheid hier in het dorp. Nu is er niets meer van over…
Uitslag sportarts: verlenging covidherstelzorg
Maandag stonden mijn vader en mijn oom voor de deur met enorme planken voor mijn zolder! Superfijn! Razendsnel hebben ze deze naar boven gesjouwd. Er moest wel even een traphekje voor gedemonteerd worden, maar dan heb je ook wat. En nu kan dus mijn zolder worden opgeruimd. Ondertussen hebben ze ook de keukendeur nog even aan het dak bevestigd, want dat was zo’n enorme sta in de weg. Een zee aan ruimte ineens! Echt opruimen mag ik alleen nog niet, want er is een televisieprogramma dat me hierbij wil helpen zodra de coronaregels een cameraploeg in je huis weer toestaan. Toch heb ik al even snel wat bakken en fotoboeken van de grond gehaald. Zoals mijn oom concludeerde: “Nu heb je de ruimte om nog meer troep te verzamelen!” Jup, waarvoor dank.
Daarna reed ik naar het Groene Hart Ziekenhuis voor de uitslag van de inspanningstest bij de sportarts vorige week. Ik kneep ‘m wel een beetje, maar het is ontzettend positief: de gaswisseling in mijn longen is ondanks de pijn hartstikke goed, mijn hartritme is ook bij inspanning helemaal goed. Het enige dat in de verste verte nog nergens op lijkt is mijn conditie, maar ik heb nu groen licht om daar aan te werken. Niet met keiharde inspanning (hardlopen wat ik deed mag helemaal niet), maar op een maximale hartslag (die bij wandelen iets hoger mag liggen dan bij fietsen, dus ik heb een fitbit nodig). Er is een compleet opbouwprogramma uitgewerkt voor mijn fysiotherapeut, daarnaast moet ik een x aantal minuten per week in uptempo bewegen en natuurlijk ook krachttraining doen bij de fysio. Ik heb nu dus de verwijzing voor een 2e termijn covidherstelzorg waarbij ik net als eerst weer 2x per week fysio kan doen.
Soms kom ik een lezeres tegen die me complimenten geeft over hoe actief ik ben. Superlief, maar ik moét ook wel. Mijn basisconditie is echt nog lang niet die van een gezond persoon. Maar als je ziet waar ik vandaan kom, dan ben ik al heel ver gekomen. Zoals de brief van de sportarts zegt: als de conditie het niet toe laat, dan in meerdere stukken hakken en over de dag verdelen. Ik kom er wel weer, maar – als je zo even verder leest bij ‘vrijdag’ – soms is het ontzettend confronterend om zo snel al over je grenzen te gaan…
Fysio en Zing je Sterk
Dinsdag lekker gewerkt en boodschappen gedaan voor het kinderfeestje van mijn jongste de volgende dag. Ik kreeg onder meer het programma van de persreis naar de Streek van Verrassingen toegestuurd, zo leuk! Weet jij waar deze streek zich bevindt? Nou, niet zo heel ver van mijn woonplaats maar ik ben er nog niet heel bekend: de omgeving van Leiden. We mogen daar onder meer een nachtje in de Hortus Botanicus gaan slapen, ontzettend bijzonder. Dochterlief houdt ontzettend van tekenen, dus dat we de Rembrandt van Rijn route zullen wandelen valt in de smaak én ze mocht nog een museum uitzoeken waar we naartoe zullen gaan. De voorpret alleen al is heerlijk.
’s Middags reed ik naar de fysio met de instructies van de sportarts. Daar sprak ik ook een recentere postcovidpatiënt, wat veel herkenning geeft. De dingen waar deze patiënt mee worstelde (naar de auto lopen), kon ik vorig jaar ook allemaal nog niet. Wat gaan veel dingen me nu toch al makkelijker af en wat voelt het fijn om niet overal meer compleet uitgeput van te zijn. We stonden samen even stil bij de dankbaarheid dat we de ziekte hebben overleefd, zo vanzelfsprekend is dat niet. Inmiddels kan ik gewoon 10 minuutjes op de hometrainer, daarna de krachtoefeningen doen etc!
Uiteraard was ik wel moe daarna, maar toch ging de laptop om 20 uur aan. Vandaag helaas alweer de laatste sessie met de groep van Zing je Sterk. Zingend revalideren van achter de laptop, ieder het geluid uit (dat scheelt wat gêne haha) en uit volle borst meedoen. Het kostte me wat moeite, maar je krijgt er ook weer veel energie van om zo met z’n allen de stemoefeningen te doen, bewegingen te maken en samen te zingen. Leonore, heel hartelijk bedankt voor de fijne ongedwongen sfeer en Wishful Singing bedankt voor de prachtige liedjes die jullie hebben uitgekozen.
Kinderfeestje in Reeuwijk
Woensdag bleef ik iets langer liggen zodat ik deze drukke dag zou volhouden. Met 7 jongetjes zou mijn dochter haar kinderfeestje vieren in Reeuwijk. Gelukkig was de vader van één van hen zo lief om me te helpen, want het is me nogal een brok energie, 8 stuiterende kinderen! De grote waterdichte rugzak van Thule kwam heel goed van pas: de pakjes drinken, snoepjes, een frisbee en nog wat buitenspeelgoed pasten er prima in. Ik had bedacht dat het leuk zou zijn om de avonturenroute te lopen, vanwege alle speeltoestellen onderweg. Omdat deze route net nieuw is, had alleen mijn eigen dochter deze route al een keer beleefd en wat nieuw is, is leuk. We deden ook de natuurspeeltuin in Landal nog even aan. Dochterlief kreeg allemaal lieve en leuke cadeautjes en voelde zich helemaal jarig!
Aansluitend pufte ik met mijn laatste restje energie de rij in op het schoolplein, waar één van de juffen afscheid nam. Dat was eigenlijk too much, dus kletsen op het plein heb ik niet meer gedaan. Recht naar huis en daar thuisbezorgd besteld, de kinderen hadden gehoopt op McD maar dat lukte me niet meer. Patat is patat en mama moest plat. Haha.
Saboteur
Donderdag moest ik echt even bijkomen, gelukkig kon ik rustig werken tot de kinderen weer gehaald moesten worden. Geeft toch een fijn gevoel als je wat zaken kunt aftikken van je to do lijst. Daarna aandacht voor de meisjes, ze wilden graag uitleg van het spelletje Saboteur. Ken je dat? Het is na de scheiding met mijn ex mee gegaan, dus was voor mij even terug, maar dochterlief kreeg het cadeau op haar kinderfeestje. Nu ligt het dus ook bij mij in de kast. Dwergen moeten hun weg bouwen naar de begeerde goudstukken en onderweg saboteer je elkaar. Een leuk 2-persoons kaartspel. Na mijn speluitleg en begeleiding van de eerste paar beurten, moest ik echter nog een paar zaken afhandelen qua werk. Dat ging helaas niet lang goed met de dames… toen zijn ze maar iets anders gaan doen. Het spelletje heb ik een dag later uitgebreid gespeeld samen met de bijna jarige.
Start van de zomervakantie!
Vrijdag hostte ik in de ochtend op Clubhouse wederom de Blogtalk om even bij te kletsen met andere bloggers. De avond ervoor mocht ik in het Ondernemerscafé op CH een vraag stellen waarbij ik fijne praktische coaching kreeg over hoe dit aan te pakken: mijn doelgroep voor de Blogboot bereiken. Ontzettend leerzaam!
Om 12 uur startte voor mijn kinderen de zomervakantie. Daar waren ze wel aan toe! Lekker uitslapen, alles op je eigen tempo en even weinig hoeven. Met zakken vol spullen uit hun laatjes kwamen ze thuis. Ik ontdekte dat ik glad vergeten ben dat je eigenlijk cadeautjes voor de leerkrachten mee moet geven die laatste dag… Hopelijk hebben ze genoeg aan de prullaria die ze kregen van de andere kinderen, normaal ben ik er heel trouw in maar het label ‘georganiseerde moeder’ geef ik op. Laat de andere moeders daar maar punten scoren, het is al ingewikkeld genoeg om alles van mezelf bij te houden. Dingen onthouden lukt helaas niet meer zo goed. En mochten ze dit lezen: kom gerust een pak koekjes halen, ik heb er nog plenty staan die snel op moeten en ik waardeer alles wat je voor mijn kinderen hebt gedaan het afgelopen jaar!
’s Middags was het volgende stresspunt alweer daar. Op een plek waar ‘normale’ ouders geen probleem zien. De oudste moest naar een kinderfeestje. Aan een cadeautje had ik nu uiteraard wel gedacht, dat hebben de meisjes vorige week zelf samen gekocht. Probleem was dat ze er op de fiets naartoe moest (en ik haar dus niet met de auto mocht brengen) en ze de weg nog niet wist. De vriendin in kwestie woont aan de andere kant van het dorp en dat is zo’n 10 minuten fietsen. Het was prachtig fietsweer hoor, daar niet van! Maar dochterlief was te lang bij een andere vriendin blijven hangen waardoor we alweer aan de late kant waren, ze moest nog omkleden, onze banden bleken zacht en moesten opgepompt en ik streste behoorlijk over de fietsafstand. Heen zou ik wel redden, maar terug? Fietsen is echt heel zwaar. Gelukkig woont mijn broer er vlakbij en vond hij het geen probleem als ik na het wegbrengen heel even met mijn jongste samen bij hem kwam uitpuffen. Dat was gezellig en we kregen nog een lekker glaasje drinken ook.
Maar toen moest ik dus weer terug… en dat was blijkbaar toch te vlot op de heenreis. Klein kutstukkie en mijn lijf accepteerde het niet. Thuis verontschuldigde ik me aan mijn dochter, eten koken lukte niet. Uitgeput viel ik op de bank neer met tranen van vermoeidheid. Boos op mijn stomme lichaam dat niet even een stukje kan fietsen voor haar kind. Nou ja, ik had het wel gedaan natuurlijk maar het was too much. En dan lig je daar als een zombie op de bank terwijl je dochter over je armen aait en de tranen over je wangen stromen. Gelukkig was ik 3 kwartier later genoeg opgeknapt om samen met dochterlief in de keuken te staan, wat natuurlijk nog gezellig is ook. We maakten het net even iets anders klaar dan oorspronkelijk de bedoeling was, zodat ik niet te lang hoefde te staan en hebben heerlijk gegeten.
Daarna heb ik mijn zombiemodus uiteraard goedgemaakt door samen een vakantieplanning te maken met gekleurde stiften en gezellig tegen elkaar aan bank te hangen met B&B Vol Liefde (ik vind dat zo’n heerlijk tv-programma, kijk jij het ook?).
Nu fijn 6 weken lang niet de stress van schooltijden en je kinderen brengen en halen, hoe heerlijk! Ook het mooie zonnige weer is eindelijk aangebroken dit weekend, heb jij wat zonnestralen meegepikt?
