Wat een bijzondere week was dit weer. Ik moet echt even heel goed nadenken wat er eigenlijk allemaal is gebeurt, want het is weer zoveel… En dat terwijl er niet eens elke dag een artikel online kwam, juist omdat ik achter de schermen ook zo druk ben. Ik probeer dat ook wat meer los te laten. Anyway: ik loods jullie in deze keek weer door mijn week heen, die vrijdagavond laat eindigde met een flinke schrik. Terwijl ik een spannende film keek op de camping… ging opeens mijn schuifpui open en bewoog het gordijn…
Het single mom leven, of ondernemersleven, of gewoon mijn leven, is alles behalve saai te noemen. Gelukkig maar, anders had ik niks om over te schrijven. Ook deze week was dus weer wervelend en vol sensatie. En dan houd ik mijn datingleven er nog buiten, hahaha.
Dit bericht bekijken op Instagram#dodenherdenking #evenstil #halfstok #respect #bodegraven
Een bericht gedeeld door Marguerita van Marstyle.nl (@marstyle78) op
Kapperrrr, dodenherdenking en Undercover
Zaterdag had ik geen kinderen, dus de avond ervoor besloot ik dat even relaxen bij de kapper wel fijn zou zijn. Of eigenlijk: mijn dochters hadden gezegd dat mijn uitgroei echt té erg was. En daar heb ik dan maar naar geluisterd. Verder gewerkt en tijd gespendeerd aan het bingewatchen van de nieuwe Nederlandstalige Netflix serie Undercover. Echt zo’n toffe serie! Uiteindelijk heb ik maandag de laatste aflevering gezien. Aanrader: spannend, lekker Nederlands en interessante plotwendingen. Hoop dat ze een seizoen 2 gaan maken.
’s Avonds was het dodenherdenking en scouting zou daaraan meedoen. Mijn ex en de kids hadden eten gehaald dat we bij mij hebben opgesmikkeld. Daarna liepen we naar de begraafplaats voor de plaatselijke herdenking. Normaal kijken we het eigenlijk altijd alleen op televisie, maar zo ‘in het echt’ maakt het toch wel veel indruk… Voor iedere plaatsgenoot die in de oorlog gestorven was, liep er een leeftijdsgenoot naar het oorlogsmonument. Mijn 6-jarige was ook gevraagd om dat te doen, maar uiteindelijk was er een ‘dubbele boeking’ en slechts 1 meisje van 6 overleden in onze woonplaats tijdens de oorlog. Ze hoefde dus niet ‘mee te doen’. Maar pfoeh… Indrukwekkend. Volgend jaar kijken of we er weer bij kunnen zijn.
Werk, huishouden en meer Netflix
Zondag keek ik dus ook weer wat Undercover afleveringen. Deed wat werk achter de laptop en in het huishouden en zou eigenlijk een theedate hebben met een vriendin. Helaas moest die vanwege gezondheidsredenen afzeggen. Daarom hield ik het even bij telefoongesprekken en Undercover was zoals gezegd heel erg spannend. Kon het gewoon niet uitzetten die serie…
Dit bericht bekijken op InstagramEen bericht gedeeld door Marguerita van Marstyle.nl (@marstyle78) op
Sporten, fysio en plannen schrijven
Maandag startte ik in de sportschool en bezocht aansluitend de fysiotherapeut. Daarna even snel boodschappen halen en aan het werk. Vandaag schreef ik plannen, luisterde ik lessen uit Mastermoves en werkte aan mijn site (voor en achter de schermen).
Business Reading
Dinsdag kreeg ik een business reading als onderdeel van het Spiritueel Leiderschap traject dat ik volg bij Kelly Smit. Het is deze maand van start gegaan en tijdens een skypecall kreeg ik meer inzicht in mijn ‘waarom’. Als ik dat voor mijn bedrijf kan inzetten, moet het een succes worden. Verder werkte ik de nodige andere zaken uit, pleegde telefoontjes, schreef een artikel af en deed nog veel meer dingen zodat ik die avond toen de kinderen er waren alle tijd had om uitgebreid voor te lezen. Ondertussen had de schoonmaakster ervoor gezorgd dat mijn huis weer fris en op orde is, zodat ik me puur op werk kon concentreren.
#Blogboot en Drakeneieren
Woensdag bracht ik de kinderen naar school en haastte ik me achter de laptop een slag in de rondte. Er moesten heel veel mailtjes en dittemedatjes worden opgevolgd. Ik lanceerde de #blogboot en stuurde een mailing uit naar mijn relaties. Superspannend maar gelukkig druppelden al vlot de leuke reacties binnen. We gaan dus binnenkort varen bij Tamara en ondertussen lekkere hapjes eten en leuke producten presenteren aan een boot vol bloggers. Mijn PR-hart ging er sneller van kloppen, yay! Zo leuk!
’s Middags lunchte ik samen met mijn jongste en ging daarna door naar CreAcademy. Hier mocht zij samen met Rieke werken aan de uitnodigingen voor haar creatieve kinderfeestje in ‘Hoe tem je een draak’ thema. Ze kon kiezen uit verschillende leuke opties: een feestje in een doosje, een uitnodiging in een ijscohoorntje, een schilderspalet… maar het allertofste vond mijn kleine meid de optie om drakeneieren te maken met daarin haar uitnodiging. Er werd met verf gespoten, draken getekend, met de tong uit de mond de teksten op de kaartjes geschreven, geglitterd… Ze was de hele middag zoet. En zo fier op haar eigen creaties die ook echt supertof zijn gelukt! Nog niet alles was klaar toen ik haar zus van een speeldate moest halen, maar het kind was in de wolken. En terecht!
Site plat en werkgezelschap
Donderdag draaide ik een update op mijn blog en knalde mijn site er uit… PANIEK! Gelukkig kon ik via mijn host een backup terugzetten. Alleen lukte het me daarna niet meer om er op te komen, totdat ik mijn volledige browsercache had geleegd. Een hoop gedoe en stress, want elk moment kon Manouk van Asome op te stoep staan. Die had gevraagd of ze een dagje met mij mee mocht lopen om te zien wat er achter de schermen allemaal bij het bloggen komt kijken en om onderling wat tips en tricks met elkaar uit te wisselen. Dat vond ik echt superleuk! Het was ontzettend gezellig, we hebben lekker geluncht bij De Munt en ik hoop dat we in de toekomst samen dingen kunnen opzetten.
Daarna snel de kindjes uit school gehaald, want Rieke zou langskomen om de drakeneieren verder af te maken met mijn bijna 7-jarige. Ze had er intussen ook nog een schattig drakennestje bij geknutseld om de eieren in te doen. Grote zus mocht helpen met het maken van de confetti voor in de eieren. Dat wordt een superfeestje om uit te pakken straks!
Verder postte ik een facebooklive over de perikelen van deze dag. Was fijn dat het voor sommigen herkenbaar was en pijnlijk om te lezen dat anderen van jullie in die situatie de hele Jo Frost bijbel paraat zouden hebben (waarom bedenk ik dat niet?), terwijl ik al trots op mezelf was dat ik redelijk kalm wist te blijven.
Insluiper op de camping
Vrijdag zette ik toch maar een out of office aan, omdat anders van mij verwacht wordt in het weekend mails te beantwoorden. Gelukkig maar, want op de camping was de wifi niet optimaal en kon ik niets met de laptop doen. Verplicht genieten en vakantie vieren bij De Leistert dus! Ik pakte tassen in en trotseerde met mijn meiden de files en wat hadden we er een heerlijk weertje voor om naar de camping te gaan. Eenmaal geïnstalleerd in onze Lodge was het etenstijd en haalden we wat lekkers bij Mr. Friet, de nieuwe snackbar van De Leistert.
Toen de meisjes op bed lagen, kroop ik lekker met een dekentje op één van de heerlijke banken met een spannende film op tv…
Ik zat er helemaal in. De film was al bijna afgelopen. En toen… hoorde ik mijn schuifpui open gaan… IEKS! Die had ik toch op slot gedraaid? Het gordijn bewoog. Shit, straks staat er ineens een enge vent in mijn woonkamer. Ik keek om me heen maar kon behalve de afstandsbediening niets hards vinden om mee te meppen. Snel spurtte ik naar het gordijn, trok het opzij en bulderde “wat moet dat hier?” Waarmee ik op mijn beurt de buurvrouw van 2 huisjes verder de stuipen op het lijf joeg. Ze had zich in het huisnummer vergist. Ik haalde opgelucht adem. Gelukkig een vrouw. En gelukkig een vergissing. Vervolgens heb ik even goed uitgezocht hoe ik de deur nou echt op slot kon doen. Pfoeh! Spanning en sensatie tijdens een toch al spannende film. Heb ik weer, hahaha.
Jij op de camping weleens zoiets meegemaakt?