Loedermoeder: I’m a loser

I’m a loser. Maar dat geeft niet. Afgelopen donderdag was de uitreiking van de Loedermoeder van het Jaar Award en ook ik kreeg een uitnodiging. Daarmee was ik één van de bijna 20 genomineerden en dat allemaal door wat kleine imperfecte moedermomenten die ik op mijn blog, Instagram, Twitter en Facebook gedeeld heb met de hashtag #loedermoeder…

De terechte winnares was Lisette met haar hilarische persiflages op de perfecte foto’s van Sylvie Meis. Zo’n perfect leventje is helaas voor de meesten van ons niet weggelegd. Sterker nog, als moeder doe je meestal maar wat. Je doet wat je zelf denkt dat goed is. En de Loedermoeders vinden het daarbij belangrijk dat je ook laat zien wat er af en toe mis gaat in het moederschap, zodat je er vervolgens met elkaar hartelijk om kunt lachen.

Waar is die bril?

Zo beken ik bij deze dat mijn dochter regelmatig zonder haar bril in de klas verschijnt… Vaak is het al een hele klus geweest om haar opgewekt uit bed te krijgen, ervoor te zorgen dat ze haar kleren aantrekt en ook haar broodkorstjes op eet. Ze heeft haar jas aan, ze draagt schoenen en ik heb haar rugzak gevuld met eten en drinken. Dat allemaal wel. Maar die bril wordt dus geregeld vergeten vanwege de enorme moeite die het kost om het voorgaande zonder al te veel strijd voor elkaar te krijgen. Terwijl ik er notabene zelf op hamer hoe belangrijk die is. Erg he?

Opgeruimde woonkamer?

Perfecte moeders hebben hun huis spik en span en ook nog eens gevoel voor styling. Gaves die deze chaotische moeder helaas niet bezit. Ik probeer het wel hoor, daar niet van. Maar nee. Ik ben dan ook altijd opgelucht wanneer ik bij anderen op foto’s zie dat zij met ditzelfde probleem worstelen. Rondslingerend speelgoed op de foto, aanrecht nog niet opgeruimd, kind dat zich kleed naar eigen smaak… Zo maakte ik net foto’s voor mijn blog, waarna ik constateerde dat er nog een vaas met dode bloemen op het dressoir staat. En dus op de foto. Zucht. Het is nu te koud en te donker, dus morgen ga ik die netjes opruimen uiteraard. Ik hoop dat het voor jullie een herkenningspunt is en geen irritatiepunt. Want ik heb de reacties gelezen op Lindanieuws, na de bekendmaking van de Award-winnares. Bizar! De ene perfecte persoon had nog meer te zeiken dan de ander. Weet je, ze mogen dan leven in een toonzaal, humor is ook een kwaliteit en toevallig eentje die heel goed voor je gezondheid schijnt te zijn. Daar houd ik mij dan ook aan vast.

Hoe was het Award-feestje?

Je kunt veel zeggen van Loedermoeders, maar ze zijn in ieder geval eerlijk én ze kunnen zichzelf met een knipoog bekijken. Authenticiteit schijnt bovendien een zeer gewaardeerde kwaliteit in bloggers te zijn! In ieder geval heb ik dus een heel gezellig feestje achter de rug met de uitreiking van de Loedermoeder van het Jaar Award. En ik was nog niet eerder voor een echte award genomineerd, dus ik vond het heel wat.

Mijn ‘prijs’ was een leuke avond. Dat begon al op de heenweg, want ik werd opgehaald door Lisette en Linda en we hebben de hele weg door gekletst. Over bloggen, loedermoeders, opvoeden en nog 1001 andere dingen. Na aankomst bleek mijn derrière besmeurd, hilarisch fotomomentje! Gelukkig wilden mijn reisgenoten wel even poetsen. 😆

Daarna konden we borrelen en stond er een heerlijke cocktail voor ons klaar. Er waren ook enkele pr-dames aanwezig, die de sponsoring hadden verzorgd. Waarvoor heel hartelijk dank! En vooral hulde aan Center Parcs, de feestlocatie die ons ontzettend in de watten heeft gelegd.

Metamorfose De Eemhof

Wat is de Eemhof ontzettend veranderd! Bijna 12 jaar geleden ben ik daar op honeymoon geweest, in zo’n luxe 2-persoons huisje met ontbijtservice, open haard, tv in de slaapkamer en een sauna. De restaurants waar wij nu werden ontvangen hebben iets meer dan 2 jaar geleden een enorme metamorfose gekregen. Zo werden wij getrakteerd op een heerlijk etentje in de sfeer van Indiana Jones & the Temple of Doom. Tussendoor mochten we ook even kijken in het naastgelegen Nonna’s, een Italiaans restaurant. Geweldig hoe ze het thema van de Italiaanse oma bij wie je aan de keukentafel mee eet hebben doorgevoerd. Ik weet zeker dat mijn dochters beide restaurants een ware belevenis zouden vinden, ook gezien de ontvangst door een karakter in stijl. Dit jaar vieren mijn man en ik dus ons bronzen huwelijk en ik houd De Eemhof zeker in gedachten 😉

1 second of fame

Voor de prijsuitreiking was er een cameraploeg van RTL Live aanwezig, dat maakte het allemaal extra spannend. Uiteraard meldde ik dit even op de familie app en na de uitzending hoorde ik dat ik wel een hele seconde in beeld ben geweest! Whoehoe! Afijn, ik vond het grappig. Vooral toen ik hoorde dat mijn dochters met oma mee hadden gekeken en de jongste mij als eerste had gespot :-D. Ondertussen – je bent blogger of niet – was iedereen druk met fotograferen en elkaar leren kennen. Sommigen had ik al eerder gezien of kom ik zelfs regelmatig tegen, maar er waren ook een paar gezichten die ik alleen van hun blog ken. Best leuk om die dan in het ‘wild’ te spotten. Door de opzet van deze bijeenkomst kon je ook echt even fijn met elkaar ‘de diepte in gaan’ qua gesprek, iets dat met een normale persbijeenkomst natuurlijk niet gebeurt. De gesprekken aan de eettafel – over de opvoedkundigheden die je niet op je blog bespreekt – heb ik dan ook als zeer waardevol ervaren. Want dat blijft voor iedereen lastig: wat deel je wel en wat deel je niet?

Team van Loedermoeder.nl heel hartelijk bedankt voor de fijne, goedverzorgde avond en de prettige sfeer. Het was een eer om erbij te mogen zijn! Ik hoop dat we nog lang met elkaar kunnen lachen om de lieve gekkigheden die bij het opvoeden van kinderen horen.

Lees ook:

• Loedermoederactie? Je kind laten wakker blaffen door de Zoomer Zupps
• Loedermoedermomentje: het stoepkrijtkapsel
• De beste staycation tips!
• Mijn taak als Mama jurylid bij de Baby Innovation Award 2018
• Zelf een squishy maken met Doctor Squish

Wat was jouw laatste loedermoedermoment?