Zelf je broodje smeren is toch niet zo moeilijk?

Af en toe vang je eens iets op en dan verbaas je je daarover. Mijn kinderen – ze zijn nu 9 en 10 jaar – smeren al jaren hun eigen boterham. Sinds de scheiding (wellicht ook daarvoor, ik weet het niet meer) vullen ze daarmee hun eigen broodtrommeltje. Zo weten ze wat er op zit en hebben ze controle. Natuurlijk zet ik hier en daar wat dingen op tafel die ze er naast hun broodje in kunnen doen. Maar… er zijn dus heel veel basisschoolkinderen die nooit hun eigen boterham smeren? WHUT?

Echt waarom niet? De ouders blijken dit voor ze te doen. Sterker nog, de vader van mijn kinderen blijkt dit ook nog te doen… Hoe dan? Okee, hij is beter met ze huiswerk laten maken, het is geen aanval op de opvoedskills. Ik snap het gewoon echt niet… Ik ben ’s ochtends niet op mijn best, dus hoe minder ik hoef te doen, hoe beter. Hoppeta chocopasta of iets ingewikkelder pindakaas met hagelslag, dubbelvouwen en klaar. Mijn jongste snijdt haar broodje dan ook nog graag in tweeën. Is geen rocket science toch?

Terwijl de kinderen hun boterhammen smeren, ben ik druk met thee zetten, schoolbekers vullen en oh ja die 10-uur snack wat bedenk ik daar nou weer voor? Ondertussen zet ik nog een emmertje snoeptomaatjes op tafel en kijk ik wat ik verder voor gezonde aanvullingen in huis heb. Zijn er nog nootjes die op moeten? Ligt er iets van komkommer? Druiven? Overgebleven pannenkoekje? (Okee, dat blijft nooit over maar stèl dat…) Overgebleven wentelteefjes hebben ze ook eens meegekregen. (Lang leve de HelloFresh.)

Lees ook Koken met kinderen: ontbijtrecepten met fruitmoesjes

Zelfdoen vinden ze fijn

Maar anyway, ze vullen hun broodtrommel zelf. Dat vinden ze fijn. Ze weten precies wat er in zit. Ik vind inderdaad dat mijn jongste altijd te weinig brood mee neemt, maar zelf vindt ze deze hoeveelheid prima dus soit. Ze doen dit al jaren. En het was een fijne bijkomstigheid toen ik ernstig ziek werd van die stomme longcovid en zo’n 1,5 jaar nauwelijks iets kon. Dat je zelfstandige kinderen hebt die al gewend zijn om voor zichzelf te zorgen. Omdat ze gewend zijn om ontbijtjes te maken, profiteer ik daar ook nog van in de weekenden… Ze brengen mij weleens ontbijt op bed. Met sprinkles, snoepjes, een zelfgesneden fruitsalade en wat al niet meer. Superlief en wat zijn ze trots op hun mooie bento-waardige bordjes.

Dus ik snap het echt niet. Na de kleuterklas kunnen ze dit echt prima zelf (als ze geen handicap aan hun handen hebben enzo uiteraard). Waarom zou je ze dit kleine stapje zelfstandigheid afnemen door altijd hun boterhammen te smeren? Waarom moet het bento-picture-perfect? Is het niet leuker om ze daar af en toe mee te verrassen dan om dat structureel te doen? 

Lees ook DIY: kinderkokkies maken een pauw

Argument?

Tijdwinst is geen argument, want ik ben nog druk met van alles en nog niks terwijl zij deze taak van het gezinslijstje strepen. Kan me alleen voorstellen dat mensen met een zeer krap budget dit doen, dan liggen de zaken anders. Hoewel ik ook continu met ‘dat is wel genoeg’ corrigeer, ze kunnen prima zuinig zijn hoor. Ze weten dat ik op de uitgaven let. Maar wat ik begrijp is het een beetje gemeengoed, een gepamperde generatie die niet gewend is om het initiatief van z’n leven in eigen hand te nemen en … dat vind ik persoonlijk een slechte zaak.

Ik wil dat mijn kind genoeg zelfvertrouwen heeft om haar eigen leven later op de rit te krijgen. Dat gaat ze niet krijgen als ik haar al niet het vertrouwen geef dat ze ‘groot genoeg is om haar eigen broodje te smeren’. Je moet dat faciliteren toch? En voor sommige kinderinitiatieven ook gewoon kneiter enthousiast applaudisseren. Nu is het die boterham die ze zelf smeren, later is het de eigen broek ophouden.

Lees ook Moederdag: om 6.20 uur sloeg de voordeur dicht…

Next level brooddoos competitie?

Ach ja… wellicht moeten we dit hele traject gewoon naar de ‘next level’ brengen. Hier wat toffe bento inspiratie van pinterest die ik aan mijn kinderen ga laten zien. Kunnen ze zelf hun lunchbox bento proof maken en een eventuele broodtrommelcompetitie in de klas moeiteloos winnen. “Wat jouw mama of papa doet is irrelevant skattie, ik heb de mijne ZELFGEMAAKT! Booooyaaaaahhhhh!”

Whahaha, hilarisch. En waarschijnlijk vinden ze het nog ontzettend leuk om te doen ook. Het enige puntje is dan toch het budget. Want kijk nou wat een ingrediënten, uitsteekvormjes, grappige prikkertjes etcetera je ervoor moet hebben… En dan moeten ze alles nog lekker vinden ook… Wel geinig om zoiets samen met je kinderen te doen als fijne moeder-dochter-activiteit. Verder ben ik vooral blij dat ze de inhoud van hun lunchbox meestal zelf regelen.

Broccolli… dat gaan ze bij mij niet doen 😉

Dit ziet er leuk uit, maar is het niet een beetje weinig?

Yes, dit is haalbaar én heel leuk!

Dit vind ik ook fijn, haalbare dingen en inspelen op feestdagen wanneer je ze net even iets extra wilt meegeven.

Wrapjes bedenk ik zelf dus nooit… leuk idee om richting de zomer iets mee te doen.

Maar met de feestdagen regel ik het wel samen met de kids hoor, kijk maar:

Is de lunchtrommel van jouw kinderen bento proof? En doen ze dat zelf, doe je het samen of vul jij die voor ze?