Ik vond dit een moeilijke week. Het werd gelukkig beter naarmate de week vorderde, desalniettemin was het pittig. Op mijn verjaardag hoorde ik dat mijn lieve ouders corona hebben. Dat kwam heel dichtbij en zorgde bij mij zelf voor flashbacks naar mijn eigen ziek zijn. Mijn lijf verkrampte, ik zag mezelf weer naar adem happen en uitgeput op bed liggen van 5 minuutjes videobellen. Ik hoorde ondertussen mijn dokter vorige week zeggen “maar je was niet zo ziek toch?”
Nou met opluchting kan ik constateren dat mijn ouders vele malen minder ziek zijn dan ik was. De mensen die ik graag wilde beschermen door voorzichtig te zijn. En het virus pakt ze minder dan het mijzelf te grazen nam. Dat is superfijn natuurlijk. Maar nu ik dit zie en terugkijk naar april, klopt er niets van wat mijn huisarts zegt.
Ik was wel degelijk heel zwaar ziek, maar de ziekenhuizen lagen vol en ik had geen koorts en behoorde niet tot een risico groep dus kon ik thuisblijven. Mijn bloedonderzoeken waren goed vorige week. De huisarts verwees me terug naar de longarts die me in september heeft uitbehandeld en dus alleen iets doet op aandringen van de huisarts, zo hoorde ik na mijn belletje deze week.
Denk niet dat dit gaat gebeuren en heb me daarom aangemeld bij C-Support, een hulpinstantie voor patiënten die na 4 maanden nog steeds niet zijn opgeknapt. Voor de PTSS herbeleving moet ik ook iets. En ik zou nog steeds graag zien dat er een hartfilmpje wordt gemaakt, aangezien mijn klachten mogelijk voortkomen uit spierverkramping en wellicht trekt dat ook door naar de hartspier (zoals Diederik Gommers onlangs vertelde in een vragenuurtje op Instagram). Je zult me wel een zeur vinden, maar ik wil heel graag mijn oude lijf terug.
Ommetje
Zaterdag pakte ik sinterklaascadeautjes in en maakte ik een Ommetje. Even bijkomen. Beetje werk gedaan. Mijn vader stond voor de deur met een bos bloemen. En een pizza besteld omdat ik geen zin had om een maaltijd te bereiden, want ik was net lekker bezig achter de laptop. Na het eten werden mijn meisjes weer gebracht en deden we nog even met z’n viertjes een potje Da Vinci Code.
Jarig!
Zondag werd ik wakker van geroezemoes uit de kamer naast me. Ze moesten nog even een tekening afmaken en na een paar minuutjes kwamen ze mijn kamer in met een liedje. Kusjes, knuffels en cadeautjes! Ik kreeg van allebei een decemberkraslot met een prachtige tekening vol flamingo’s en namens hun papa hadden ze mooie rode kerststerren. Heerlijk! “Kun je een serietje van De Hopeloze Heks aanzetten op jouw kamer mama?” Ik pakte mijn telefoon erbij… en zag mijn appjes. “Ik heb corona” appte mijn moeder en de tranen stroomden over mijn wangen. Dus dat.
De vraag rees of we met de 5 minuten dat we haar afgelopen week gezien hadden, risico hadden gelopen dus ik belde om 9 uur ’s ochtends de GGD en mijn dochters en ik hoefden geen test. Later kregen we vanuit bron- en contactonderzoek nog een brief dat we bij minder dan 15 minuten in de buurt zijn op afstand geen risico liepen en alleen onze gezondheid zoals altijd in de gaten moeten houden. Voor de zekerheid had ik daarvoor echter mijn verjaardagsnachtje hotel met diner al verplaatst en de fysio afgezegd, omdat je dan nauwer met mensen in contact bent.
Uiteindelijk ben ik best verwend voor mijn verjaardag! Ik kreeg mooie kaarsen en kandelaars (dat had ik nog niet, supertof!), nog meer bloemen, een toffe zelfgemaakte tekening, een enorme roze TY draak die eigenlijk direct door mijn dochters werd ingepikt (ze zijn fan van die knuffels), een Nespresso apparaat (yay!) en heel veel felicitaties via appjes en social media. Mocht je iemand kennen die jarig is: in deze tijd is persoonlijk contact heel waardevol, doe een (video)belletje. Ik heb zelf maar mensen gebeld omdat ik me alleen voelde en nogal overstuur was, maar als iemand aan jou denkt juist op je verjaardag komt dat binnen.
Van Warner Bros hadden we vrijkaarten gekregen voor het recenseren van Roald Dahl’s The Witches. Met mijn dochters, gewapend met knuffels en mondkapje, vierde ik dus mijn mini-feestje in de bioscoop. Lekker met popcorn op de achterste rij griezelen van deze geweldige kinderfilm. Aanrader! De meiden hadden er ontzettend van genoten. Uit voorzorg bleven ze bij mij slapen, de oudste had ’s avonds ineens buikpijn en een kuchje.
Thuisjuf mama aan de bak
Maandag had dochterlief nog steeds buikpijn, maar het kuchje heb ik niet meer gehoord. Ik gun niemand wat ik heb meegemaakt, dus voor de zekerheid hiel ik beide dames thuis. Voor de jongste kreeg ik van de meester al snel het schoolwerk door, maar kwamen we niet ingelogd. Vol energie stortte ik me op het thuisjuf mama spelen om ervoor te zorgen dat de zieke en haar zus van de schermpjes af bleven en iets zinvols gingen doen. Ik werd voorgelezen in mijn koffiepauze, dat was best heel fijn!
Maar ja, mama moest toch ook werken. Dat kostte me veel energie tussen het naar beneden rennen door. Je komt er niet echt even lekker in, zeg maar.
Checkte ook nog even in bij de ziekenboeg. Gelukkig alles naar omstandigheden erg goed én ze hadden voor mij een brief van de GGD waar in staat dat wij geen risico hebben gelopen en geen quarantaine hoeven aan te houden. Had al van alles gecanceld en wil nog even voorzichtig zijn qua 1 op 1, maar dat maakt het leven een stuk makkelijker. De zieke zus knapte op en nam het jufje spelen van mij over. Ik stortte in van vermoeidheid door de stress en heb de middag op bed gelegen.
Een buurvrouw was zo lief om de meisjes naar scouting te brengen, waar één van de meisjes een geweldig gaaf insectenhotel heeft gemaakt. Mijn ex kwam tussendoor de schooltassen even brengen en we spraken de aangepaste weekplanning snel door.
’s Avonds moest ik wakker blijven voor het bevestigen van mijn aanmelding voor het gesubsidieerde NL Leert Door traject, waarbij een coach me gaat helpen om mijn bedrijf aan te passen aan de verminderde energie die ik heb. Om half 12 klapte mijn site er uit… Ieks. Ook de mail lag plat. En de site van mijn host. Mijn technische go-to wist te melden dat er bij AlleStoringen een grote melding te vinden was. Daar reageerden ook anderen met tig websites ineens uit de lucht. Grote paniek en extra stress rond middernacht dus. Ik appte de coach een reserve mailadres voor de bevestiging. Gelukkig was even na twaalven alles weer in de lucht! Wat een opluchting… en de coach zei dat ik kon gaan slapen. Haar appje om half 2 heb ik niet meer meegekregen. Diep in slaap…
Ontstressen in de sauna
Dinsdag ging de wekker dan ook veel te vroeg, maar klikte ik wel direct op het bevestigingslinkje van de overheid. Pfoeh… gelukt! Daarna de meisjes naar school, boodschappen halen en aan het werk. Nu ik geen andere afspraken had, kon ik me goed concentreren op het schrijven van teksten. Ik was lekker productief en raakte daardoor meer ontspannen. Tussendoor had ik een leuke glittercall met iemand die graag inspirerende vrouwelijke ondernemers wil interviewen en ik kwalificeer! Uiteraard gooide ik er nog wat mooie marketingkansen in, want ik zag leuke mogelijkheden voor haar.
Zo werd ik steeds meer zen, want ik had een relaxt avondje sauna gereserveerd om even bij te komen. Het was echt allemaal too much, dus ik had dit hard nodig. Bovendien is er bijna niemand in de sauna, dus het is ook gewoon heel erg relaxt. Bubbelen, zwemmen omdat ik mijn fysio had afgezegd, stomen, zweten… en vooral geen afleiding van mijn mobiele telefoon. Even lekker niks. Heb heel erg diep geslapen die nacht en ben nog lekker blijven liggen nadat mijn wekker ging.
Maatje helpen en C-Support
Woensdag rustig de dag opgestart en er was fantastisch leuk nieuws! In januari ben ik met mijn kinderen uitgenodigd in één van de mooie Roompot vakantieparken aan zee om erover te schrijven. Wat een heerlijk vooruitzicht, we hebben er ontzettend veel zin in.
Daarna had ik een online call met mijn ‘maatje’ die ik een telefonische cursus ‘hoe maak ik een linkedin-profiel’ gaf. Best lastig om met videobellen dingen uit te leggen, maar ik wilde even geen live afspraken deze week. Voor de zekerheid.
Verder druk met facturen sturen, de maandafsluiting en de telefonische intake bij C-Support. Zij gaan met helpen op zowel medisch gebied als met de herbelevingen van onder meer de dichtgepropte long. Het was een heel fijn gesprek en zij weten de wegen te bewandelen. Ik hoop dat mijn herstel daarmee een boost krijgt, want ik heb weer een paar uur plat gelegen vanwege uitputting deze dag.
Superleuk was ook het telefoontje van één van mijn klanten waarin we samen een brainstorm over Content PR hebben gedaan. Ik liep over van de inspiratie want we vulden elkaar heel goed aan. Als alles doorgaat en verder is uitgewerkt worden dit hele toffe campagnes in 2021 en ik mag daar deel van uitmaken met Marstyle. Gaf me weer nieuwe energie, dus daarna heerlijk in de keuken gestaan om een verse rode curry te maken. Dat kostte vrij veel tijd, dus ik nam de eerste hap pas toen mijn kinderen aanbelden. Ai. Maar oeh… smaakte zo lekker!
Surprises inleveren
Donderdag hebben we voorzichtig de surprises naar school gebracht. Ben ontzettend trots op ze, want ik heb vooral materialen gefaciliteerd en tips gegeven. Ze hebben alles zelf gemaakt. De oudste had een zwembad gemaakt voor een jongetje dat op waterpolo zit. Het voorbeeld vond ze zelf op internet. De jongste wilde een paard maken voor een paardenmeisje uit haar klas, het is uiteindelijk een weiland met paardjes geworden want ze wilde ook graag verven en “iets” met het Roblox logo. Einde dag gingen de kinderen een rondje langs alle klassen om de mooie knutsels te bekijken. Als ouders kregen we dit jaar de tentoonstelling digitaal te zien.
Uit school mocht de jongste weer mee naar paardrijden met haar beste vriend en daar blijven eten. Samen met de oudste heb ik een workout met Just Dance gedaan. Een paar nummers, toen was ik op, maar ze glunderde. Toen wilde ik even werken en stelde ik voor dat ze haar vriendin in quarantaine zou videobellen. Even gezellig kletsen met een leeftijdsgenootje dat wel wat contact met de buitenwereld kan gebruiken. De dames hingen uren met elkaar aan de lijn, missie geslaagd!
Pakjesmiddag!
Vrijdag had ik nog steeds last van veel te hoge hartslag en pijn op de rug en ribbenkast. Ik ben er zo klaar mee! Wil gewoon weer dingen kunnen doen, zowel met mijn kinderen als voor mijn bedrijf. Vorige week ging het stukken beter. Heb me rot gepuft met mijn puffer deze week en al die ademhalingsoefeningen gedaan. Blegh. Om mezelf wat op te peppen, besloot ik mezelf aan te melden als studie object voor een plaatsgenote die een therapiemethode wil uitproberen. Verder schreef ik een fout Sinterklaasgedicht als nieuwsbrief en beantwoordde ik enkele mailtjes van klanten op rijm. Valt er tenminste nog iets te lachen.
Werd gebeld met een gaaf aanbod van een goede klant: of ik een bijzonder, intelligent deurslot wil proberen. Wierp direct allerlei vragen op, dus volgende week komt de slotenmaker. Ik ben ontzettend benieuwd!
Verder met de kinderen chocoladeletters bij mijn ouders door de deur gepleurd en toen we thuiskwamen stonden de zakken van de Sint al in de woonkamer. Geen zin om tot morgen te wachten! Vandaag had ik leuke dingen nodig. Die Pietjes pakten nog even snel boven de laatste pakjes in en vulden hun eigen zak. Ondertussen zette ik alle lekkernijen klaar en maakte ik kopjes thee. De Video van Sint ging in de dvd-speler en we kropen met z’n drietjes op de bank om daarvan te genieten. Wat is hij weer leuk dit jaar! Volgende week doen we hopelijk de surprises en zetten we hem gewoon nog een keer aan. Daarna Sinterklaasliedjes op youtube en tijd voor alle cadeautjes. Ik genoot van de blije meisjes, we videobelden nog heel even tussendoor met oma en wat zijn we verwend!
Het huis was één grote puinzooi: rotzooi in de keuken, woonkamer vol cadeaus en pakpapier, boven bergen met was… maar het was gezellig. We keken ’s avonds saampjes The Voice en de meisjes pakten hun Lego Adventskalenders ondertussen uit.
Heb jij een leuke pakjesmiddag gehad? En hoe waren de surprises?
