Voor het eerst naar de Peuterspeelzaal

De peuterspeelzaal… Als werkende mama was dit nooit een optie omdat mijn dochters al 3 dagen per week naar een gastouder gingen. Hier werden volop alle knutsels, liedjes, thema’s en wat al niet meer gedaan die je ook op een peuterspeelzaal kunt verwachten, alleen dan met minder kindjes. Maar nu dan toch mag onze jongste naar ‘school’.

De eerste 3 maanden werkloosheid heb je nog recht op kinderopvangtoeslag en kon mama als een razende solliciteren en schoonmaken op de dagen dat ze gingen. Wel een dagje minder, want het blijft toch best prijzig. Vooral als je inkomen met 25 procent daalt. Helaas was ik daarna nog niet opnieuw aan de slag en had ik mijn moppies fulltime thuis. Pfffff… Best pittig. Op de opvang is er een vast programma, maar mama verwacht dat ze ook veel samen spelen omdat er gesolliciteerd moet worden en een huishouden gerund.

Gelukkig voor de oudste mocht ze al snel naar school. Thuis was het maar saai zonder de extra uitdaging die ze gewend was. Ik heb twee zeer leergierige dames! Ze bloeide, ondanks de eerste vermoeidheid, helemaal op. Wat een leuke dingen, interessant speelgoed en vooral wat veel nieuwe gezichten op school. Die krijgt nu de uitdaging die ze zo graag wilde. Kleine zus vond het in eerste instantie geweldig om ongestoord haar eigen ding te kunnen doen. Zelf bepalen waarmee ze speelt, er wordt niets afgepakt, fijn samen met mama op stap…

Tja, na een tijdje werd dat toch ook wel saai. En van mama mag je niet elke dag plakken, verven etcetera. Van mama moet je boven spelen als de was wordt gedaan en beneden spelen als de keuken wordt opgeruimd. Het middagdutje liep perfect zonder een afleidende zus, maar duurt veel korter omdat we die zus weer van school moeten halen. Tel daar een pittig karakter bij op en de peuterpuberteit en je kunt aanvoelen dat wij geregeld botsen. Vorige week werd het me te gortig. Ze mist duidelijk de uitdaging die ze bij de gastouder gewend was en de omgang met andere kindjes. Af en toe spelen met een neefje of nichtje kan daar niet aan tippen. Ze wilde ook naar school en niet af en toe mee om in grote zus haar klas te helpen, nee ze moest zelf.

Mama belde daarom de peuterspeelzaal met de vraag of de kleine mop eventueel ook tijdelijk mocht komen. En dat kan dus gewoon! Nooit geweten. Het is ook stukken goedkoper dan een dagopvang natuurlijk. Overleg gepleegd met papa die ook merkte dat wij elkaar aardig in de weg zaten op momenten. De gelukzalige blik op het gezichtje van ons lieve popje toen ze hoorde dat zij ook naar haar eigen school mocht, was onbetaalbaar! Wat was ze blij 🙂 Als we kozen voor een ochtend en een middag kon ons prinsesje een week later al starten. Even spannend qua middagdut, maar snel starten = helemaal top.

Een dag later brachten we samen de inschrijfformulieren naar haar ‘school’ en keken we rond op het plein en in de klasjes. Ze wist niet hoe snel ze naar het winkeltje in de klas moest rennen en alles bekijken. Dit was leuk, dit was HAAR school en niet van haar zus. Mama kreeg ondertussen instructie over naam op jas en tas en beker en welke kapstok te gebruiken. Niet veel later was er een schoolbeker aangeschaft. En oh, wat had ze veel voorpret!

Dinsdagmiddag zou ze gaan. Toen bleek het toch wel spannend, ze wilde die ochtend niet uit haar bedje komen. Gelukkig was het snel over en bleef ze de rest van de dag vragen wanneer het ook alweer was. Eerst zus uit school halen, samen een broodje eten, zus wegbrengen en dan was het haar beurt. Trots dronk ze die ochtend al limonade uit haar beker om te oefenen hoe hij werkt. De rugzak werd steeds weer in en uitgepakt. En even omgedaan. Ze baalde dat er geen schoolkoek in mocht, haha.

Eenmaal op de peuterspeelzaal ging ze eerst tien keer van de glijbaan op het plein. Mijn meisje was dolenthousiast en gelukkig. Vrolijk rende ze daarna het lokaal in, direct naar het winkeltje waar ze met een ander kindje ging spelen. Om mij heen werden tot mijn grote verbazing enkele huilende peuters binnen gebracht. Wat een contrast met mijn eigen dochter, die er zoveel zin in had. Tja, misschien nog niet gewend om van huis te zijn? Genoeg andere kinderen hadden gelukkig wel zin om te spelen.

Met grote zus haalde ik haar op. Ze zat netjes met haar jas aan op een stoeltje in de kring, zo schattig! Volgens de juffen deed ze overal gezellig aan mee. Ik had ook eigenlijk niet anders verwacht na al dat enthousiasme. Wel vertelde ze dat er een kindje was dat ging slaan en roept ze nu te pas en te onpas SHITZOOI. Ook dat soort dingen pikken ze op… Hopelijk is het interessante er snel vanaf, maar thuis roept ze ook al weken ‘dikke billen’ dus je weet het niet.

Het leuke vond ik dat alle ouders een boekje meekregen met het thema van de komende weken. Erg leuk, de liedjes die ze zingen staan er in en enkele tips om activiteiten rondom dat thema met je kind te ondernemen. Ook zat er een brief bij met een korte vragenlijst, omdat de peuterspeelzalen in de toekomst ook onder de kinderopvangtoeslagmogelijkheid gaan vallen. Interessant!

In ieder geval kan ik zelf weer wat vaart achter het solliciteren zetten en telefoongesprekken voeren zonder onderbreking. Erg prettig. Win voor de kleine, win voor mama 🙂

Is jouw kindje naar de peuterspeelzaal geweest?