Hoe is jouw week geweest? De mijne was best vermoeiend en ik ben dan ook een paar keer in slaap gevallen na mijn 20 minuutjes ontspannen met Synctuition in de middag. Is ook een beetje benauwd buiten hè? Voel jij dat ook zo aan je longen? Dat het allemaal wat meer moeite kost. Ik maak me maar even niet te druk, echt sportief of actief zijn komt wel weer…
Uitpuffen en een ijsje
Zaterdag genoten wij heerlijk van het weekend. De meisjes beneden voor de tv met iets van Pokémon of Ninjago op. Ik keek vanuit mijn bed de grappige film Doris, over een gescheiden vrouw die niet tegen haar beste vriend durft te zeggen dat ze verliefd op hem is. Kijkt lekker weg! Heb jij hem al gezien op Netflix?
Verder hebben de kinderen lekker aangelummeld. We waren nog moe van de wandeling de dag ervoor en waren natuurlijk ook nog naar Naturalis geweest, dus dit weekend had ik helemaal niets gepland. Lekker even rustig. Ik heb gewerkt en huishoudelijke dingen gedaan. Mijn kinderen baalden dat ik geen tijd had om samen met ze te tekenen… Wel inspireerde ik ze met de VT Wonen (die ik eigenlijk heel graag in het zonnetje in de tuin zou willen lezen, maar er is geen zon en ik heb het te druk). Daarin staan plattegronden van huizen getekend. Ik vertelde dat ik vroeger aan de keukentafel ook altijd als architectje plattegronden tekende van mijn mooiste droomwoningen. Dat hoef je dus maar 1x te zeggen. De jongste vroeg om een lineaal en ging direct aan de slag, waarmee ze op haar beurt haar zus weer inspireerde. Stiften, potloden en papier… en daar ontstonden mooie dingen!
’s Avonds motiveerde ik de dames om vooral hun sla op te eten (bord leeg!) door ze een ijsje van De Zoete Inval te beloven. Dé salon met het allerlekkerste ijs in Bodegraven. Duurde even, maar dan heb je ook wat: 2 lege bordjes. Inmiddels stortte de regen naar beneden, dus in plaats van een lekkere wandeling reden we er met de auto naartoe. Ze zochten een heerlijk toetje uit (kinderbueno ijs en oreokoekjes ijs, zelf koos ik voor appeltaartsmaak) en we hebben dit gezellig bij opa en oma op de bank opgegeten. Had ik die ook direct afgevinkt. “Wat willen jullie dit weekend doen?” “Naar opa en oma.”
Lazy Sunday
Zondag waren we nog steeds moe en lui en hebben we heerlijk rustig aan gedaan. Samen keken we onder meer – met iets lekkers erbij – Trolls Worldtour op Prime. Zo’n leuke film! Na het avondeten bracht ik ze weer naar hun vader, weekend voorbij. Hoewel, ik nam bij thuiskomst even de tijd voor het installeren van mijn Switchbot met zonnepaneeltjes. Een handige domotica gadget waarmee je met een druk op de knop (of via een app) je gordijnen kunt openen en sluiten. Mijn gordijnen zijn niet heel makkelijk bereikbaar, dus ontzettend handig! Zeker als je gezondheid te wensen over laat, kan zo’n klein foefje van gemak veel pijn schelen. Binnenkort volgt de review.
Inspanningstest bij de Sportarts
Maandag was ik best een beetje zenuwachtig. Vandaag stond dan eindelijk de afspraak gepland voor de inspanningstest bij de sportarts. Bij de intake had ik aangegeven dat ik graag wilde weten of mijn hartspier niet is aangetast en of de CO2 uitstoot bij de ademhaling gemeten kan worden. Daarnaast bekijken ze ook je conditie uiteraard. Eerst werd ik opgemeten en ik blijk nog maar 1.65m te zijn! Zullen de dochters blij mee zijn, hebben ze me eerder ingehaald met groeien. Afijn eerst werd er spul gespoten, plakkertjes opgeplakt en een ECG in rust gemaakt. Daarna mocht ik op de hometrainer en werd alles weer opgeplakt. Ook kreeg ik een masker op dat goed vacuüm moest aansluiten voor een correcte meting van de adem.
Nu was het tijd om te fietsen. Eerst om er even in te komen en daarna begon de test waarbij de weerstand steeds iets werd verhoogd. Bij inspanning krijg ik altijd hoestbuien, ook nu weer. Best lastig met zo’n masker op haha. De assistente was zo lief om wat foto’s te maken die ik hier op de blog met jullie kan delen, zodat je een indruk hebt van hoe zo’n inspanningstest er uit ziet. Na afloop moet je blijven fietsen en doortrappen om te voorkomen dat je ‘out’ gaat, want je wordt er best duizelig van. De dokter riep dan ook steeds heel streng dat ik mijn ogen open moest houden. Daarna nog even op de behandeltafel waarbij ze mijn benen hoog hielden om het bloed naar mijn hoofd te laten stromen. Net een bevalling maar dan met je benen bij elkaar, daar moest ik in ieder geval aan denken qua herkenningspuntje. Er werd nog water en daarna limonade voor me gehaald en ik kreeg het goede nieuws dat mijn hartspier in orde is! Jippie!
De conditie is slecht en ik zou daar begeleiding bij moeten hebben. Ik gaf aan dat ik in januari al door de 1e ronde covidherstelzorg was en inmiddels ook bijna door de fysio van mijn aanvullende verzekering, en dat ik een verwijzing van een medisch specialist nodig heb (mede longcovid-patiënten weten dat de huisarts niet telt voor deze verwijzing). Nou, die brief krijg ik volgende week mee, dus ook dat is goed nieuws.
Ik mocht dus een afspraak gaan maken bij de balie, waar ze mij vertelden dat de sportarts de komende paar weken… vol zit. Of het niet telefonisch kon? Ik gaf aan dat ik dacht van niet, maar laat het weten. En ik reed naar huis om vervolgens nog in de auto gebeld te worden dat ik volgende week in de lunchpauze van de dokter wordt verwacht. Spannend…
Blogboot 5!
Dinsdag maakte ik weer een ritje naar Amsterdam om editie 5 van de Blogboot te hosten. Zo leuk! Dompertje was de no show die eigenlijk vorige week zou meevaren en me lelijke berichtjes toestuurde toen ik aangaf dat het wel zo fatsoenlijk was geweest als ze even haar telefoon had opgenomen toen ik belde, in plaats van terwijl de telefoon nog overging een stroom appjes te sturen, maar goed ook tegenvallers horen erbij. Dan kun je de leuke mensen die er wel zijn en zichtbaar genieten van het uitstapje alleen maar meer waarderen. We hadden prachtig vaarweer, al was het wat winderig. Starboard Boats had alles wederom fantastisch geregeld en het was waanzinnig leuk om een keer een presenterende man aan boord te hebben. Alle ins en outs over de stofzuigers en luchtreinigers van Witt Benelux hebben we kunnen zien en proberen op de boot. De food platter met lekkere hapjes was deze week nog beter dan vorige keer en we haalden voldoening uit het schoonvissen van de grachten: weg met dat afval! We hadden allemaal de smaak van het schoonmaken te pakken, want na afloop zag ik op instagram stories al mensen in de weer met de hippe ROIDMI kruimeldief die we mee kregen. Zelf heb ik er al spinnen mee gejaagd, de trap gezogen en de auto opgefrist. Hoe handzaam en klein! Ideaal!
’s Avonds logde ik in voor een gezellige zangsessie met de dames van Zing je Sterk. We moesten er dit keer een boek bij pakken en daarmee bewegen om de borst open te krijgen. Lukt me doordeweeks niet altijd om de oefeningen op de filmpjes te doen, maar dit is altijd zo gezellig. Ook omdat je ziet dat je niet de enige met longcovidklachten bent.
Lunchen bij opa en oma
Woensdag was een puzzeltje, gelukkig kreeg ik hulp van opa en oma. De oudste was een uur eerder uit omdat haar meester mee ging met het groep 8 kamp. De jongste had wel tot de gewone tijd les. Gelukkig waren opa en oma zo lief om even bij te springen. Zo kon ik door werken en daarna zus uit school halen. Oma was ook zo lief geweest om het knuffeltje te reparen, zo bleek toen wij aankwamen voor de lunch. En er stonden lekkere broodjes voor ons klaar, wat een verwennerij!
Daarna kon ik mooi een pakketje ophalen en boodschappen doen zonder de kids. Thuis bleek de extra papiercontainer geleverd, bij ons in de woonplaats nemen ze geen losse dozen meer mee. En ik krijg nogal wat post, dus het past nooit in 1 papiercontainer met al dat karton.
De jongste heeft zelf al haar traktaties in orde gemaakt. Wat worden ze al groot… Ze ging er heel serieus mee aan de slag en mag trots zijn op het resultaat. In de zomervakantie wordt ze alweer 9 jaar!
Trakteren en momfail
Donderdag gingen de traktaties mee naar school, haalde ik boodschappen en daarna aan de slag. Hard doorgewerkt want het is razend druk en ik wil het afgelopen zakelijke jaar nog even rechtbreien uiteraard. Gezondheidswise blijkt dat toch wat lastiger dan ik hoopte. Deze week was ik erg benauwd door het vochtige weer. Toen ik met de kinderen limonade had gedronken ’s middags, besloot ik dan ook heel even te gaan liggen… waarbij ik zoals gewoonlijk in slaap ben gevallen.
Om 5 uur schrok ik wakker en ging als een gek achter de laptop aan de slag. Druk, druk en nog eens druk. Allemaal leuke berichtjes en wat opdrachten om uit te zetten bij andere bloggers. Ik zat er helemaal in en werkte op standje turbo… tot ik om even voor half 7 een berichtje van mijn ex zag in onze gezinsapp… Of de dames al klaar waren voor hun gala feestje? NEEEEEEE! IEKS! We moesten nog avondeten en ik was nog niet uitgewerkt… dikke paniek uiteraard. Ik was t glad vergeten door de drukte en de kinderen hadden ook niets gezegd, maar aangenomen dat ik zodadelijk wel beneden zou verschijnen…
Gelukkig wist hun papa de oplossing, hij had glitterjurkjes klaarliggen en zou de meisjes brengen. Die konden snel een make-upje opdoen terwijl ik broodjes roosterde en snoepworteltjes neerzette… Niet echt een fatsoenlijke avondmaaltijd. Ondertussen ging er nog een limonade beker over het vloerkleed heen, zul je altijd zien. Nou ja, uiteindelijk hebben ze een leuk scoutingfeestje gehad én hun vader even kunnen knuffelen. Ik kon nog wat werk doen en na het ophalen namen we nog een Magnum als toetje zodat de buikjes enigszins gevuld waren voor het slapen gaan. Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan.
Fysio en verbandskills
Vrijdag nam ik me voor dat de dag soepeler zou lopen. Maar je weet hoe dat gaat hè? Haha. De wekelijkse Blogtalk op Clubhouse was weer waardevol en ik ruimde wat rotzooi op veroorzaakt door de Jetpack plugin die eerder deze week voor de nodige tech problemen zorgde en die ik dus verwijderd heb van mijn site. Veel achter de schermen werk sowieso deze week, ik zag dat er een hackpoging was geweest vanuit Zuid-Korea en heb erg gestresst mijn security nog meer aangescherpt. Vandaar ook wat minder artikelen. Je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk doen. Toch heb ik veel dingen kunnen aftikken, dus ik was best tevreden qua productiviteit.
Voor de kinderen uit school kwamen, bezocht ik de fysio voor het opbouwen van de kracht en conditie. Ik vond dat alles wel wat zwaarder kon qua gewichten en deed erg mijn best met de cardio ook. Met de kids uit school was ik echter kapot. Na de limo besloot ik toch nog even te gaan liggen. De kinderen wilden wel even samen winkelen, er moest nog een cadeautje komen voor een kinderfeestje en ze mochten iets uitzoeken bij de Zeeman voor hun kledingkast. Zo lief, ik was wederom in slaap gevallen en ineens stonden ze aan mijn bed… “omdat je zo lief bent mama” Ze hadden een lief kaartje met hartjes voor me gekocht, roze haarelastiekjes en lekkere choco chipjes. Schatjes zijn het ook.
Vlak voor het eten ging het echter mis. De oudste maakte een sliding na een misstap richting de eettafel en gleed over de zitzak met een voetje dat dubbel klapte. Ai. Gelukkig had ik tijdens de corona periode nog een EHBO avond gedaan, waarbij we het aanleggen van een verband na verzwikking hadden geleerd. Eerst even gecheckt natuurlijk wat het voetje allemaal nog kon, maar omdat het niet gebroken lijkt, besloot ik een drukverbandje aan te leggen voor extra steun en tegen eventuele zwelling. Zo heb je toch ineens weer een enerverende avond…
Ik wens jou een waanzinnig fijn weekend toe. Nog 1 weekje aanpoten en dan hebben in ieder geval de kinderen vakantie! Kijk jij er ook zo naar uit om alles even op een wat lager tempo te doen?
Lees ook: Mamachallenge 6: spontaan uitstapje
