Waarom ga je naar Istanbul? En waarom doe je dat in je uppie? Uhm… nou ja, mijn Miles & Smiles van Turkish Airlines zouden bijna vervallen (gekregen na een vertraagde vlucht als compensatie) en ik wist even niet op welke bestemming ik verder met deze maatschappij kon vliegen vanaf Schiphol. Was niet de bedoeling om in mijn uppie te gaan, ik dacht ik krijg wel iemand mee, maar helaas. Dus ging ik solo. En ook dan vermaak je je heus!
Vooraf had ik uiteraard de nodige tips gevraagd en ik wist nog het één en ander van vorig jaar toen ik 1 dag Istanbul deed. (Ja, met die vertraagde vlucht een extra cadeautje.) Ik ben best vaak weg, maar vind mezelf geen ervaren reiziger (ik spreek veel échte die hard travelbloggers en die backpacken er een stuk op los), tijdens mijn jeugd bleven wij in Nederland en mijn ex-man hield niet zo van reizen. Dus ik vind het nog steeds erg spannend, zeker in mijn uppie, maar ik doe het gewoon want als ik moet wachten op gezelschap, kom ik nooit ergens. Hoewel mijn kinderen het gelukkig ook heerlijk vinden om nieuwe plekken te ontdekken, maar dat is toch anders.
Wat heb je voor de taxi betaald?
Het eerste waar elke Turk naar vraagt is: “wat heb je voor de taxi betaald?” Ze zijn namelijk niet allemaal even betrouwbaar. Daar kwam vorig jaar goed van pas, ik had het nummer van taxi-chauffeur Turan nog in mijn telefoon en we volgen elkaar op de socials (voor de roddelaars, ik heb ook met zijn vrouw gekletst en zitten janken in de taxi toen ik hoorde van zijn recent overleden zoontje). Als je mij persoonlijk kent en ook naar Istanbul wilt, deel ik graag zijn nummer. Hij is ook de vaste chauffeur hier van een bekende Nederlandse mode-ontwerper.
Zijn Engels is niet heel goed, maar daarvoor gebruikt ie een speciale vertaalapp op de telefoon. Handsfree bellen kennen ze hier niet. Afstand houden tot je voorligger kennen ze ook niet. Het verkeer is hier niet te vergelijken met Nederland. Geparkeerde auto’s gooien spontaan hun deur open, je drukt je auto er gewoon tussen om mee te komen in de verkeersstroom en de bewegwijzering en routes wijken af van wat wij kennen. Zelf rijden zou ik dan ook zeker niet doen.
Anyweg, ik had stroopwafels voor hem mee en we hebben de airport taxi regels zo kunnen omzeilen. Ik had wel wat gedoe namelijk daar en om half 5 in de ochtend (Nederlands tijd zou dat half 3 zijn) wil je gewoon alleen maar naar het hotel en slapen. Turkish Airlines vliegt 5x op een dag en ik had een vlucht laat in de avond na mijn werkdag geboekt, niet zo handig maar goed. Voor de rit naar het hotel betaalde ik 1400 TL (normaal is dat 2400 TL). Vorig jaar was hij een dag onze tourguide en chauffeur voor 150 euro. Een retourrit naar een fabriek (ik combineer deze vakantie met werk) aan de Aziatische kant van Istanbul inclusief een paar uur op mij wachten en op de terugweg een rondleiding door de grootste moskee van Turkije was 250 euro. We werden bij de ATM nog door de politie aangehouden voor een controle, dus ik was blij dat mijn chauffeur alles kon toelichten in het Turks.
Data op de telefoon
Tijdens mijn laatste stopovers in Istanbul (ik vloog ook via deze Airport voor de persreis naar Rovaniemi) had ik geen bereik met mijn telefoon. Best lastig als je aan het thuisfront wilt doorgeven dat je geland bent. Het abonnement heb ik voor deze reis daarom even omgezet naar iets inclusief Turkije, zodat ik gewoon kon appen met het hotel en mijn taxichauffeur over hoe en wat. Wel zo praktisch… Check voor je vertrek even je abonnement!
Istanbulkart voor de tram
Bij tramhaltes kun je via de blauwe automaten een Istanbulcard kopen. Op dit moment is alleen in het toeristische Europese deel een metro/tramlijn aanwezig, maar ze zijn bij de grootste moskee van Turkije ook bezig met de aanleg van de eerste metrolijn in dat deel. De bevolking is daar heel erg blij mee uiteraard (een auto kun je hier alleen met 2 of meer mensen kopen, ook de huren van appartementjes zijn best hoog). Ik betaalde 200 TL (zo’n 9 euro) om de hele week met de tram te kunnen reizen, dat is sneller en goedkoper dan een taxi als je in het toeristische stuk wilt zijn zoals bij de Sultan Ahmet moskee en de Basilica Cistern.
Uranus Topkapi Hotel in Istanbul
Op het hotel moet je nooit bezuinigen als je lang weggaat, dus ik boekte via Booking.com het 5 sterren Uranus Topkapi Hotel in Istanbul. Door mijn vele werktripjes zit ik inmiddels op Genius Level 2 wat onder meer een gratis kamerupgrade betekent. (De korting is uiteraard onzin, bij level 1 zag ik een bepaalde prijs en bij level 2 was de eindprijs net zo duur maar lag de originele prijs ineens 1000 euro hoger.) Ik koos dit hotel vanwege de mooie kamers, aanwezigheid van een gym, een spa en een zwembad zodat ik me ook in het hotel kan vermaken als ik een dagje wil relaxen. Voor 10 nachten inclusief ontbijt betaalde ik zo’n 700 euro.
Medisch toerisme
Het medisch toerisme tiert welig in Turkije. In dit hotel zitten dan ook veel mensen die cosmetische chirurgie laten doen, zoals de kaaklijn bijwerken, neptanden (veniers), haarimplantaten, nosejobs. In de lift zie je regelmatig mensen in doktersoutfit en bij het ontbijt de mensen met verbandjes etc. Ik maakte wat vriendinnen hier die ook alleen reizen en hier zijn om hun gebit te laten verbouwen (eten is dan wel een dingetje en wat ik hoorde is het echt geen pretje als dokters in een vreemd land aan je sleutelen en je naar het hotel sturen zonder pijnmedicijnen, maar goed als je wat wil dan wil je wat). Overigens zaten hier ook alle teams voor het junior wereldkampioenschap ijshockey. Je kunt hier goed en gezond eten en hygiënisch en qua service is het goed op orde.
Vanwege mijn longstay kreeg ik een kamerupgrade van de 5e naar de 11e verdieping (ik had geboekt met een koffieapparaat en dat zat op de eerste – iets ruimere – kamer niet. Ik heb gezellig Turkse koffie gedronken met de dame van Guest Services en had bij haar eerder al een cruise over de Bosporus geboekt, inclusief transfer vanaf het hotel, koffie en thee. Voor deze cruise betaalde ik 25 euro, je kunt hem in de stad boeken (de Bosporus boottocht van 3 uur) voor 15 euro maar ik had ‘m dus inclusief de hoteltransfer en vond het zeer de moeite waard. De tram is overigens ook op loopafstand van het hotel te bereiken.
Pas later ontdekte ik dat (niet richting de tramhalte maar de andere kant op) er ook restaurants en een supermarkt in de buurt zitten. Deze zijn een stuk voordeliger dan het hotelrestaurant uiteraard, maar met regen en sneeuw moet je wel even de kou in, haha. Om vervolgens op te warmen in de sauna van het hotel na je maaltijd uiteraard. Ook een ATM in het Engels kun je vlakbij deze restaurants vinden. Heb me laten vertellen dat de Turken met smart wachten op de uitgifte van 500 biljetten, nu is 200 Lira het grootste en je hebt dus een flinke stapel briefgeld nodig voor elke cash betaling.
Turkse mensen zijn in ieder geval heel gastvrij en behulpzaam in de toeristische delen. Ik voelde me zelf niet zo op mijn gemakt in de extreem drukke bazaars, maar de rustigere delen van de stad waren fantastisch. In een later artikel meer tips voor bezienswaardigheden in Istanbul!
Ik vond het best heel spannend om in mijn uppie te reizen, maar in en buiten het hotel met veel mensen gewoon random kletspraatjes gemaakt en mooie contacten gehad. Trots op mezelf dat ik het toch gedaan heb, deze stad is zo ontzettend de moeite waard om eens te bezoeken.
Reis jij weleens solo? Ben jij al eens in Istanbul geweest?
