Er is een complete generatie van 18 tot 35-jarigen waarbij het voor een groot deel is misgegaan met hun seksuele opvoeding. Dat blijkt uit de onderzoeken die worden aangehaald in verschillende TEDTalks over het thema ‘love’, maar ook uit andere onderzoeken die ik als blogger in mijn mailbox ontvang. Als meisjesmama wil je koste wat kost voorkomen dat ze op dit gebied niet weerbaar zijn of een blokkade ontwikkelen ten opzichte van hun eigen genot of voorkeuren. De ontbijttafel vormde enkele jaren terug in mijn huis dan ook regelmatig het decor van onze eigen Q&A talkshow.
Ondenkbaar voor ouders in de leeftijd tot 35 jaar. Ik hoop dat de categorie daarboven, mijn leeftijdgenoten van Generatie X – of nix zoals we worden genoemd – net als ik proberen om onze kinderen op een veilige, warmere manier op te voeden op dit gebied. De generatie van 18 tot 35 schijnt veel meer te maken te hebben met seksueel geweld en blokkades op dit gebied, omdat ze niet zijn opgevoed maar pornofilmpjes hun opvoeding waren. Ze denken dat dít de manier is waarop je samen intiem bent.
En daar gaat het mis.
Zoals uit onderzoek blijkt: 1 op de 6 in deze generatie kijkt tijdens het intiem zijn op de mobiele telefoon… Hoe achterlijk is dat? Vaker dan eens ook nog eens, dus de partner accepteert op dat moment blijkbaar dat hij of zij tijdens het bedrijven van de liefde niet het ultieme centrum van het universum is. Maar geeft die plek af aan de telefoon…
Misschien ben ik heel ouderwets, maar ik wil mijn dochters meegeven dat ‘de liefde bedrijven‘ iets heel speciaals is. Iets dat je niet zomaar doet. Terwijl je op je telefoon kijkt. Is je telefoon belangrijker dan juist dit offline momentje van mindfullness?
Borsten en piemelfase
Het leuke van een meisjeshuishouding is dat er geen piemels in huis zijn. Met kinderen die tussen de 4 en zo ongeveer 8 jaar waren – ik schreef het concept van deze blog alweer enkele jaren terug – in de borsten- en piemelfase, kan dat interessante conversaties opleveren. Meestal tijdens het ontbijt. De borsten- en piemelfase hield de dames destijds regelmatig bezig. Helemaal toen ze op school druk waren met de lentekriebels lessen.
Ik was het gegiechel over piemels, vagina’s en seks meer dan zat. Ophouden met de vieze taal dus, en als je vragen hebt kun je ze stellen. Na de meivakantie beginnen ze op school met de lentekriebels lessen. Althans, voor coronatijd was dat zo (toen ik dit stuk schreef, ik zei al: het was even terug). In het voorlichtende gesprek voor ouders, zo heb ik me laten vertellen, werd aangegeven dat je er beter zelf zo open mogelijk over kunt zijn. Je kunt niet teveel vertellen, waar ze nog niet aan toe zijn onthouden ze toch niet. Ietwat ongemakkelijk voor mama, maar ze moeten weten dat ze met dit soort vragen altijd bij me terecht kunnen. Het hoort er nu eenmaal bij.
Kinderverkeringen
In tegenstelling tot ikzelf vroeger, hadden de dames een soort van boyfriend. Of nou ja, kindercrush: iemand met wie ze graag optrokken. De ene een vaste, die steeds even ‘uit’ en dan weer ‘aan’ was. Ik werd hier destijds op gewezen door de juf, dat het zo schattig was. En inderdaad heel schattig om ze zo samen te zien. De andere wisselde tussen 3 jongetjes waarmee ze wilde trouwen, op het moment dat ik dit schreef was het ‘aan’ met het jongetje dat zijn moeder opdracht had gegeven om hartjes snoepjes te kopen voor mijn kleine vamp. Ik was zwaar onder de indruk van haar aanpak, haha.
Maar goed. Ik probeerde daarom al vroeg om zo open mogelijk te zijn met de dames, zodat ze het gevoel krijgen dat ze alles met me kunnen delen. Daarom gooide ik er regelmatig wat opmerkingen tussendoor zoals: je blootje is privé, niemand zit aan je als jij dat niet wilt, jij moet dat ook niet bij andere mensen doen… Dat soort dingen. Kinderen van 6 tot 9 jaar worden steeds zelfbewuster (lees hier over seksuele vorming van kinderen in deze leeftijd) en de verschillen tussen jongens en meisjes roepen vragen op.
Afijn, zo hadden we weer eens een bijzonder gesprek. Zo eentje die alle ouders van kinderen tussen de 6 en 9 jaar wel zullen herkennen. En daar verscheen een grote grijns bij één van de meisjes. Ik zag dat ze iets wilde vragen. Na een beetje aandringen wilde ze het wel zeggen.
BURP
Ik kwam niet meer bij, een hele harde boer.
Maar dat was het niet. Zuslief drong nu ook aan, wat wil je dan zeggen?
“Nou… als jongens onder de douche staan… *giechel giechel* dan hangt daar zo’n rare piemel!”
Hilarisch inderdaad. Zeker als er geen piemels in je vrouwenhuishouden zijn, kun je daar flink om lachen. Hehe. Ik zal papa adviseren om voortaan de badkamerdeur dicht te houden als hij geen onderwerp van spot wil zijn. Piemels zijn toch gekke dingen. En fascinerend als je er zelf geen een hebt. Erg grappig en we moesten er hard om lachen.
De dames waren het er over eens dat ik er dan toch beter uit zag onder de douche, omdat ik niet zo’n ding heb hangen. Uhm… ja. Maar ja… toen kwam het gesprek op borsten… De dames gingen los op de borsten gebaren. En dan vind mama het dus niet meer grappig hè, als het over borsten gaat.
“Weet je waarom mama dit soort borsten grappen niet leuk vind?”
…
“Jullie krijgen ze later zelf ook.”
Het geschokte gezichtje van de jongste… vol afgrijzen… Priceless!
Goed. De borstengrappen zijn even van de ontbijttafel.
Wij lachen alleen nog maar om piemels.
Hoe gaat dat bij jullie? En kun je nog serieus werken na zoiets? Ik niet, vandaar deze blog. 😉
Lees ook:
- Toen kreeg ik een sextortion mailtje
- Digitale opvoeding, hoe doe je dat?
- Hormonen in huis, van puberteit tot overgang… Heb jij tips?
- Leuke cadeaus voor meisjes van 9 jaar
- Week van de Lentekriebels op basisscholen over seksuele grensoverschrijding
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
