Keek op mijn Leven: over Sinterklaas vieren en mijn nieuwe auto

Er was toch zowaar iemand die mijn weekoverzichten zou missen, dus even kijken of ik het anders aan kan pakken. Bij deze een probeerseltje, reacties erg welkom… Ik worstel een beetje met zowel de work/life balans als het privacy stuk. Soms weet je gewoon niet wat mensen nu wel of niet leuk vinden om te lezen, dus jouw reactie is van harte welkom.

Uitbundig Sinterklaas vieren

In het weekend vierden we Sinterklaas. Zaterdag met de kinderen eerst een Sinterklaasfilm aangezet, was even zoeken maar uiteindelijk via Pathe Thuis een leuke gehuurd voor 99 cent. Over Sinterklaas en het Gouden Hoefijzer. Was een fijne feelgoodfilm en zo zaten we helemaal in de Sinterklaasstemming. 

De kinderen hadden de zakken alvast klaar gezet. Daarna ging er een gezellige youtube playlist aan met hippe sinthits en mochten ze om de beurt een cadeautje uit de zakken pakken en uitdelen. Zoals elk jaar nam ik me voor om het klein te houden en faalde ik jammerlijk met 3 zakken vol leuke cadeaus. Voorheen dacht ik altijd dat dit iets was om je voor te schamen (ik was getrouwd hè, dan krijg je dat soort feedback), maar nu laat ik je gewoon even deze foto zien. 

Ik vind het namelijk geweldig om mijn kinderen – en mezelf – te verwennen met leuke cadeautjes! Dit is het gevoel van overvloed waar ze het met al die zweverige manifestatiesjeit over hebben tenslotte. Geen krenterigheid, gewoon lekker losgaan en al ruim vooraf beginnen met shoppen. 

Je ziet het, we kregen van alles! Heel veel leuke dingen van de Action, foute kersttruien, heul veul spelletjes, adventkalenders en ik vond bij Amazon van die leuke neplegobloemenbosjes. Iets goedkoper dan van het echte merk en een leuke interieuraccessoire. We moeten nog gaan bouwen. Je shopt ze hier voor een eurootje of 17 als je ze ook wilt. Oh en ik probeerde de Kawaii doosjes, achterlijk duur dus ik heb het even bij 2 exemplaren voor de zak gelaten. Wel geinig wat er in zat hoor en de meiden gingen uit hun dak, maar ik vond dit het geld echt niet waard: zaten torenhoge invoerrechten op wat het zo duur maakte.

De meisjes hadden beiden ook wat budget gekregen om iets te shoppen voor mij en hun zus. Ik kreeg prachtig gouden bestek van de Action en hele leuke flamingo kerst oorbelletjes!

Surprises met de familie

Met de familie deden we op verzoek van mijn dochters ook weer surprises. Ik kreeg een prachtig tropisch eiland met een zonnende flamingo en nu wil ik het liefst met de jaarwisseling – als mijn kinderen toch niet bij mij zijn – met mijn kont in een bikini op zo’n zonnebedje liggen. Heb het afgrijselijk koud dus ik wil het! Hahaha. Goed gemaakt dus door dochterlief, die dit speciaal bij oma thuis in elkaar heeft geknutseld zodat ik het niet zou zien.

Ze kreeg zelf trouwens een supermooi gemaakte draak als surprise.

Kortom erg gezellig! Mooie surprises weer en zo fijn om met je familie te lachen en een leuke middag te hebben. Dit zijn de momenten waarop je elkaar waardeert.

Worklife balans reflectie

Dan over mijn werk… wat ik in het intro al zei: ik zit erg te dubben over mijn worklife balans en het privacy stuk. Naast de vaste lezers die ik ontzettend waardeer, heb ik uiteraard ook de nodige haters. De mensen die lekker depressief zijn en dan graag een anders geluk afkatten, liefst anoniem uiteraard. Of… nog erger: via mijn moeder… Dat wisten jullie nog niet, maar er zijn dus van die mensen die dan iets lezen op je blog en daar iets van vinden… en dat zeggen ze dan niet rechtstreeks in je gezicht, maar tegen bijvoorbeeld je moeder. Je broers en schoonzussen. Of je dochters. Of je buurvrouw (ook meegemaakt). Dat vind ik vervelend. 

Daar kwam bovenop dat ik deze week in Amsterdam ben geweest voor IETS. Dat echt supertof is. Ik hoop dat ze mij kiezen! Maar… ik mag er dus niets over zeggen. Zou echt een prachtige droom zijn die uitkomt, maar wel eentje met gevolgen voor de privacy. En daarmee ook die van mijn dochters, die natuurlijk in mijn weekoverzichten ook veel terugkomen. Tel daar nog even mijn ontzettend wervelende datingleven bij op, waar jullie niet echt iets over teruglezen op de blog en wat ik graag zou wil houden, haha. Dus ja… hoe doe ik dat dan met die weekoverzichten? Nu in de vorm van een weekreflectie dus maar, met mijn ongezouten authentieke kijk op mijn eigen leven. 

In de coronatijd, je weet wel, toen ik longcovid had en vrij weinig kon en veel pijn had… heb ik weinig steun ervaren en dat had ik te danken aan het delen van mijn eigen mening op mijn eigen blog. Als je – gelukkig tijdelijk – zo zwaar gehandicapt bent en werkelijk worstelt met alles, is het ontbreken van een warm vangnet vrij heftig kan ik je vertellen. Mijn reflectie daarop is: geluk moet uit jezelf komen!

Je kunt nooit afhankelijk zijn van de steun van andere mensen om jouw innerlijke glitters af en toe als een vuurwerkfontein te laten ontploffen. Die andere mensen hebben namelijk ook allemaal shit. En heel eerlijk vind ik het fijn om hier en daar wat te cheerleaden, maar ben ik zelf ook niet iemand die de energie of ambitie heeft om voor anderen een compleet vangnet te zijn. Je kan hier en daar wat steun bieden, maar moet vooral je eigen energie bewaken. En dus die mooie momenten zelf creëren. En die rust om te genezen. Luisteren naar je lijf. Kijken wat je drijft om die persoon te zijn die je voor je kinderen wenst als rolmodel. Je kinderen zullen (nu en later) niet doen wat jij zegt, die gaan doen wat jij doet! Ik doe dus waar ik blij van word, wat ik gaaf of stoer vind, wat mijn lijf nodig heeft en wat onze band als gezin versterkt.

Oh en verders had ik deze week mijn mediakit willen sturen naar alle bedrijven die ik onlangs op een speeddate event heb gesproken, maar zelfs dat is er niet van gekomen. Rennen naar clubjes en afspraken van de kinderen, school, boodschappen, de mailboxen managen en dan moet er ineens ook weer alles qua kerstrotzooi van zolder en wil je je huis leuk versierd enzo… Ah en ik had dus al een tijdje terug kerstkaarten ontworpen, maar dan moet je wel vloppen schrijven en alles ook nog eens. Chaos!

Mijn nieuwe auto

Waar ik met liefde een werkdag vrij voor plande was mijn nieuwe grote liefde: de Peugeot 308GT die ik al maanden hoog op mijn verlanglijstje had staan. Bij toeval kwam er eentje van 4 maanden oud beschikbaar via mijn dealer, die uiteraard wisten van mijn voorliefde voor dit model. Zie ook deze review van de Peugeot 308, die niet helemaal lyrisch is omdat ze me een handgeschakelde bak mee hadden gegeven.

Mijn nieuwe kindje echter… heeft zo’n beetje alle opties. Alleen een trekhaak zit er niet op. En kwam ook precies beschikbaar met het aflopen van mijn oude financial lease. Perfecte timing voor deze zakelijke investering dus. Ik ben echt zo blij als een kind. Hard voor gespaard en uiteraard weer deels via de financial lease gefinancierd.

We zijn er uiteraard – ook vanwege het WK had ik geen zin om te koken – die avond mee door de McDrive gereden, zodat de kinderen de massagefunctie in de stoelen konden ervaren. Echt zo luxe! Stuurverwarming is iets dat ik nog niet kende maar met deze kou is het een topfunctie, net als de stoelverwarming die in mijn oude auto niet zat. Kortom, ik voel mezelf zwaar kickass met mijn nieuwe vriend. Als iets stoer is, wordt het zeker door bepaalde mensen afgekraakt en dat is dus ook al gebeurd (lees: de ex-man vond het weer een achterlijk idee van me) maar dan weet je pas écht dat het goed is, nietwaar?

Vorige weekoverzicht gemist? Lees het hier.

Zo, nou dat waren een beetje de highlights. Ik meld dus niet meer alles en ook niet meer per dag, want niemand vraagt nog in het echt aan me hoe het gaat enzo. Dat hebben ze dan allemaal al online gelezen, whahahaha. Tere zieltjes slaan mijn blog als het goed is toch al over, dus op deze manier kan ik jou nog wel even wat leuke dingen uit mijn leven meegeven, toch? Is het wat zo? Of ren je huilend weg nu ik het op deze manier wil aanpakken? Ik weet best dat ik soms een sterke mening heb, en nee die klopt niet altijd, maar het is de mijne en als ik altijd al hard ben voor mezelf, dan mag ik best wat uitgesprokener zijn op de blog ook.

In de media lees je veel te veel over de hele woke en millennialgeneratie die nergens tegen kunnen en overal door beledigd zijn, dus wellicht goed om mijzelf als generatie X even te laten horen. Want ons ben ook belangrijk en wij kunnen tegen een stootje. Wij moesten vroeger namelijk al zelf onze problemen oplossen en doen dat nu nog steeds. Applausje voor mijn generatiegenoten, haha. Woop, woop!

Nou toedels en – voor de tere zieltjes die toch tot het eind hebben gelezen – je weet dat ik mezelf niet al te serieus neem hè? Hoef jij dus ook niet te doen. Niet met mij of met jezelf.