Soms moeten er vervelende dingen gebeuren, zoals bloedprikken bij je kind. Wij hadden dit vanmorgen en het was niet leuk. Eigenlijk sturen ze kinderen onder de 10 hiervoor altijd naar het ziekenhuis, maar dat wisten wij dus niet… Mijn tip voor jou: ga naar het ziekenhuis met je jonge kind!
Met de oudste moesten we ooit ook eens. Toen zijn we inderdaad in het ziekenhuis geweest (in Gouda), waar ze een speciale prikkamer hebben voor kinderen met speelgoed, een televisie, alle ruimte en lieve verplegers die het samen doen. Die waren heel geduldig en deden eerst een verdovend middeltje op de arm, voor ze prikten. Naderhand mocht dochterlief een cadeautje uitkiezen.
>> lees ook: voorbereiding amandelen knippen
Vanmorgen bij de lokale bloedprikpost ging het heel anders. Het begon al in de drukke wachtkamer. Voor ons was een jongen van een jaar of 15 aan de beurt met zijn moeder. Die vervolgens de behandelkamer uit kwam met “ik kan daar niet tegen hoor bloedprikken” en haar zoon daar alleen achter liet. Zit je dan naast met je dochter van 6 die nog moet… Ik gaf haar snel een doosje smarties als afleiding.
>> lees ook: last van wratjes?
Misprikken
Afijn we waren aan de beurt en er werd direct opgemerkt dat jonge kinderen normaal altijd naar het ziekenhuis gaan. Had dat even gezegd voordat we een half uur in de wachtkamer hadden gezeten dan! Dochterlief was gelukkig erg stoer, omdat ze nog niet wist wat ze moest verwachten. Ze konden haar wel met z’n tweeën helpen, maar er werd in eerste instantie mis geprikt… Geport met de naald. En vervolgens moest het toch in de andere arm. Mijn dochter huilde ondertussen hartverscheurend, terwijl ik haar knuffelde en nog wat smarties in haar mond stopte. Je moet wat. En zelf kalm blijven natuurlijk en doen alsof alles goed is, zodat ze jouw vertrouwen voelt. Na een paar buisjes was het klaar gelukkig.
>> lees ook: de splinter
Wat voel je je op zo’n moment ontzettend crap als moeder. Pfoeh. Het liefst had ik net zo hard met haar meegejankt, maar daar schiet niemand iets mee op. In plaats daarvan toverde ik nog een snoepje tevoorschijn, drukte ik mijn eigen tranen weg, hebben we geknuffeld en appte ik haar papa dat ze vanavond graag “patatten van de mcdonalds” wil eten. Daarna door naar school. Vond het heel moeilijk om haar daar achter te laten…
Volgende keer gaan we in ieder geval WEL naar het ziekenhuis én zorg ik dat we een knuffel mee hebben.
Gelukkig kan ik het even kwijt op mijn blog. Afwachten wat de uitslag is.
Je kunt als ouder altijd maar beter zelf iets hebben, dan je kinderen. Pfff…
>> lees ook: wat ik miste toen mijn hand zat ingetaped
Heb jij weleens moeten bloedprikken met je kind?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
Reacties
Mijn zoontje was krap een jaar toen hij bloed moest prikken voor een allergietest. Hij viel een beetje tussen 2 categorieen in, dus ze moesten eerst overleggen en toen proberen welke manier van bloedprikken het best zou zijn. Ik vond het echt niet leuk om te zien. Gelukkig was hij het zelf snel vergeten.