Met de vakantie voor de deur is het fijn om wat uitjes achter de hand te hebben. Nu zijn we allemaal nog toe aan vakantie, niet alleen de kinderen, maar na een weekje thuis zitten die billen al aan de bank geplakt en beginnen wij mama’s alweer heimwee te ontwikkelen naar het schoolritme. Tenminste, zo gaat dat bij mij thuis wel. Maar ik heb dé tip voor deze zomervakantie. Disney/Pixar’s Inside Out 2.
In het tweede deel van deze animatiefilm komt de hoofdpersoon Riley in de puberteit en raken haar emoties helemaal van het padje af. Deze film is mega herkenbaar, zit vol humor en heel eerlijk, ik heb zelfs een traantje gelaten.
Recensie door: Lisanne van Uunen
Kleine recap Inside Out deel 1
Als voorbereiding keken wij snel nog even deel 1, dus ik zal het even voor jullie samenvatten om weer in het verhaal te komen. Bij Inside Out volg je Riley en haar emoties plezier, verdriet, angst, woede en afkeer. Riley schiet nogal heen en weer in haar emoties, omdat ze verhuist en afscheid moet nemen van alles en iedereen die ze kent en erg moet wennen aan een nieuw huis en op haar nieuwe school.
In haar kindertijd was Riley vooral heel blij en had de emotie plezier de leiding in haar ‘onderbewustzijn’, maar door alle veranderingen in haar leven wordt dat opgeschud. Na flink wat (interne) chaos is de conclusie van de eerste film dat je niet altijd alleen maar blij kunt zijn. Je gaat plezier zelfs meer waarderen als je verdriet ook kent en je hebt al die emoties nodig omdat ze je maken tot wie je bent. Aan het eind van de eerste film één vond Riley wel weer haar balans. But than puberty kicked in…
Overdosis aan onzekerheid
Puberteit kan soms letterlijk een strijd met jezelf zijn en dat geldt ook zeker voor Riley. Als ze onderweg naar ijshockeykamp hoort dat haar twee beste vriendinnen volgend jaar niet meer bij haar op school zitten, krijgt ze behoorlijk kortsluiting. Zal hun vriendschap wel blijven bestaan? Blijven ze ook samen ijshockyen? Zal ze worden gescout voor het team waar ze zo graag bij wil en is ze wel goed genoeg? 100.000 vragen spoken door haar hoofd en in dat hoofd duiken dan ook ineens nieuwe emoties op. Jaloezie, verlegenheid, onzekerheid en verveling trashen het ‘hoofd’ kwartier en daarmee ook het bewustzijn van Riley.
De herinneringen die haar maakten tot wie ze is, worden verbannen naar het lange termijn geheugen en ondertussen maakt ze nieuwe herinneringen met doemdenker ‘onzekerheid’ (anxiety in het Engels) die Riley niet alleen gek maakt met voorspellingen van wat er allemaal mis kan gaan, maar daarbij ook alle ruimte ontneemt van al haar andere emoties. Dit zorgt ervoor dat ze nogal wat keuzes maakt die mensen niet van haar gewend zijn, en die ze ook niet van zichzelf gewend is.
Een reorganisatie van je emoties
De overdosis van onzekerheid maakt alles van kwaad tot erger. Riley wil het zo graag indruk maken op de coach die bepaald of ze gescout wordt dat ze inbreekt om haar schriftje te lezen maar wat ze daarin leest, vergroot haar onzekerheid alleen maar. Ze laat zichzelf helemaal gek maken. De ‘oudere’ emoties zien het allemaal gebeuren en doen er alles aan om weer aan het roer van het hoofdkwartier te komen. Dit gaat zeker niet zonder slag of stoot, maar Disney zal Disney niet zijn als na een flinke reorganisatie van de emoties, alles toch weer goed komt er de rust in Riley’s hoofd weer terugkeert.
Curlingouders opgelet: keer ook jezelf Inside Out
- Of je nu jong of oud bent, deze film raakt je. Voor jongere kindjes die misschien niet alles begrijpen, is het vooral een leuke film met veel humor. Pubers zeggen dat ze alles toch al op TikTok hebben gezien en dat je als moeder niet mag huilen, maar zijn zelf stiekem ook wel aangedaan.
- De emotie Nostalgie probeert ook af en toe om het hoekje te kijken maar die wordt toch steeds nog even terug gestopt tot er meer levenservaring is.
- De grootste confronterende scene voor mij als moeder is dat ‘familie-eiland’, dat eigenlijk altijd een prominent plek had in Riley’s hoofdkwartier, helemaal instort. Als moeder van een puber van 12 én een van 14, zie ik dit thuis ook gebeuren. En je weet dat dit erbij hoort en dat dit een natuurlijk proces is maar als mama raakt dat je gewoon.
- Puntje bij paaltje wil je als ouder vooral dat je kind gelukkig is. Dan kun je curlen wat je wilt, dat houd je misschien ook lang vol, maar uiteindelijk moeten ze soms gewoon hard op hun bek gaan om er vervolgens van te leren.
Verplichte kost voor kids en ouders
En ja, weten allemaal dat je de struggles zelf door moet om jezelf te ontwikkelen en alle nieuwe ervaringen en emoties te plaatsen en weer in balans te brengen. Ook Riley werkt door de kortsluiting heen en komt tot de conclusie dat uiteindelijk alle dingen die je meemaakt in je leven én de manier waarop je daarmee omgaat, je maken tot wie je bent, zelfs als daar hele domme of ondoordachte dingen tussen zitten.
Het is nooit te laat om weer op het goede pad te komen, je excuses te maken of iets recht te zetten. Het is niet voor niets dat deze film de pannen van het dak scoort (in andere delen van de wereld is hij eerder in première gegaan), want wie herkent dit nu niet. Vanaf 17 juli is Inside Out 2 te zien in de bioscoop. Maak hier maar tijd voor in deze druilerige zomer(herfst?) vakantie want dit is eigenlijk gewoon verplichte kost voor ouders én kinderen.
Lees ook:
Hoe Gezinnig zijn wij? Dat en meer op de Blogboot Kids
Leuke gesprekken dankzij het Smoeltjesschrift 2
Ongesteld, hoera? Cadeautje bij de 1e menstruatie
