Het was herfstvakantie, één van de mooiste seizoenen van het jaar met al die kleuren in de natuur. Ik mocht met de kinderen van dit prachtige seizoen genieten op een paardenboerderij van Roter Hahn in Zuid-Tirol, Italië. Een heel avontuur, waarbij we onderweg bij A&O Hostels mochten overnachten. Ik vond zo’n verre autovakantie superspannend, maar het bleek zeer de moeite waard!
Van Aken naar München
Zaterdag reed ik met klamme zweethandjes vanuit Aken naar München. We hadden een prima ontbijtje bij het A&O Hostel en de mazzel dat we er gratis hadden kunnen parkeren, omdat we voor 9 uur weer in de auto zaten en pas laat waren aangekomen.
De hele dag zaten we in de auto. De kinderen keken films, ik overwon mijn rij angst.
In München lag het hostel op een rustige plek en konden we dus goed slapen. Het was hier ook een ruime kamer. De mensen van het hostel verzamelden nog wat fruit uit de ontbijtruimte voor ons, omdat ik geen puf meer had om ergens te gaan eten. Ook hadden we mazzel dat ze geld konden wisselen voor de parkeerautomaat in de straat (ik kreeg de app niet aan de praat met mijn Nederlandse kenteken) en dat het zondag sowieso gratis parkeren is.
Van München naar Jenesien
Zondag genoten we in de ruime ontbijtruimte bij A&O Hostels München van een prima ontbijtje en lekkere koffie. Daarna snel alles inpakken en weer door! We scoorden een Oostenrijk vignet voor de auto bij een benzinepomp in Duitsland. Dit heb je nodig om door het land te mogen rijden en kost 10,50 euro. Onderweg passeerden we ook de nodige tolpoortjes, zoals die door de Brenner pas. (Ja, klopt. Het liedje van “de Vlam in de pijp” ging door mijn hoofd toen we hier reden.)
Vlak voor de Brenner pas was nog een McDonalds waar we stopten voor de lunch. Het was hier zo achterlijk druk… dat ik een uur!!! moest wachten op onze bestelling. Ging bijna van mijn graatje en onze reis liep flinke vertraging op. Tis wel een mac met een prachtig uitzicht. Dat wel.
Eenmaal in Italië nam ik nog ergens een verkeerde afslag, waardoor we via Jenesien aanreden naar onze Roter Hahn bestemming. Een route met veel enge haarspeldbochtjes en bergtunnels. Ik durfde niet heel hard te rijden. Bij Oberfahrer stonden ze ons einde middag dan ook al op te wachten, ze waren bezorgd waar we bleven. Google vertelden ons dat we er al waren, maar dat was nog niet zo. Gelukkig ligt de boerderij vlakbij enkele startplaatsen van mooie wandelingen en daar konden we de weg vragen aan voorbijgangers. We made it!
Even acclimatiseren in het appartement en snel wat eten in elkaar geflanst. Je hebt een eigen keukentje en handdoeken zijn ook voorzien. Om 7 uur waren we uitgenodigd in de stal om naar het koeienmelken te kijken en een beetje te helpen met de kalfjes. Leuk!
Eerste paardrijles bij Roter Hahn
Maandag genoten we van een heerlijk ontbijtje in de speciale ontbijtruimte. Daarna hadden de meisjes hun eerste paardrijles. Maar eerst uiteraard paarden poetsen! Met een prachtig uitzicht over de bergen, was dit een mooie belevenis. Waar ze op vakantieparken vaak maar heel even mogen rijden, kregen ze nu zo’n 1,5 uur les. Van om 10 uur paarden poetsen tot half 12.
We waren best moe daarna, ik genoot om ernaar te kijken, ook van de lange reis. Die middag regende het flink en dat kwam ons goed uit. We hebben een dutje gedaan, boek gelezen, spelletje gespeeld… gewoon even relaxen met elkaar. Heerlijk! Ik had de nodige spullen mee (soepjes, knakworstjes, chili sin carne en macaroni) om eenvoudige maaltijden te kunnen bereiden, dus dat was ideaal. Koffie was ik vergeten, maar die kwam de boerin ons brengen. Uiteindelijk heb ik het heel niet gebruikt, omdat er bij het ontbijt een kan koffie voor me stond. In het huisje hielden we het bij thee.
Lunchen in een berghut
Dinsdag hadden we een afspraak met Sonja van Roter Hahn bij boerencafé Zmailer in Schenna. Ik vond dat best weer even spannend, want hiervoor moesten we bijna een uur door de bergen rijden. Ik had wel contact gelegd via whatsapp, maar deze dag was er een wereldwijde whatsapp storing dus na mijn eerste berichtjes kon ik niets meer sturen waardoor Sonja zich afvroeg of we er wel op tijd zouden zijn. Gelukkig konden we nog wel bellen!
Google maps kon de locatie van Zmailer niet goed vinden namelijk, deze hut ligt hoog in de bergen als geweldig tussenstop punt voor een groot aantal mooie wandelroutes. We parkeerden bij een hotel in de buurt en genoten van het uitzicht met de verrekijker van Swarovski die we hadden meegekregen om te proberen. Is er verder helaas niet van gekomen.
Sonja was zo lief om ons hier op te pikken en het laatste stukje de berg op te rijden. Dat was zeer de moeite waard! Prachtig (al was ik heel dankbaar dat ik niet zelf hoefde te rijden)! We kwamen bij Zmailer aan dat echt een geweldig leuk adresje is wanneer je daar ooit in de buurt bent. Een echte Italiaanse ‘nonna’ staat daar de heerlijkste gerechten te koken.
Dat is meteen het grote voordeel van als blogger op reis gaan: onze gastvrouw van Roter Hahn gaf uitleg over alle streekgerechten die ik dan ook graag wilde proberen. De meisjes bestelden ‘veilig’ een noodle soepje en Kaiserschmarren (geklutste pannenkoek met poedersuiker, ideaal voor de kids).
Ik ging voor een combi van de lokale gerstensoep en verschillende knödels, dit zijn hartige broodballetjes met groenten en/of vlees erdoor. Ben best een mieperd met eten, dus neem van mij aan: ja, dit wil je proeven! Heerlijk die smaken zo bij elkaar. Bij Zmailer gebruiken ze alleen ingrediënten uit de streek.
Wat je trouwens ook echt moet bestellen wanneer je in Zuid-Tirol bent is Johannesbeerensaft. Dat is verse frambozensap die ze daar zelf maken. Zalig. (Nee, zo’n vakantie is ondanks de wandelmeters niet goed voor je lijn. Zulk lekker eten!)
Eenmaal terug bij Oberfahrer genoten we van de zon. Ik heb heerlijk op het balkon een boek gelezen (de Akasha Kronieken, kreeg ‘m voor de blog). De kinderen hebben nog even in de speeltuin gespeeld. Lekker even relaxen samen. Daarna wandelden we naar het nabijgelegen restaurant de Lanzenschuster. Ook hier wordt ‘slow food’ bereid met lokale ingrediënten. Al gingen we tijdens ons eerste bezoek voor een lekkere schnitzel.
Gewapend met het zaklampje op onze telefoon liepen we in het donker weer terug, wat een mooie avonturen voor de kinderen!
Koetsrit in de bergen
Woensdag mochten de kinderen weer paarden poetsen en paardrijden. We delen inmiddels de ontbijtruimte met een Oostenrijks gezin en hebben leuk contact met een Duits gezin dat op de boerderij verblijft. Mijn Duits loopt steeds vloeiender in de gesprekken, goed voor je talen zo’n vakantie.
Ik heb nog een uurtje werk gedaan achter de laptop, maar je loopt al snel heel ver achter wanneer je zo kort te tijd hebt. Gelukkig staat de out of office aan, want het is genieten hier.
’s Middags stond er iets ontzettend leuks op ons programma: een koetsrit door de bergen! We hadden het Duitse gezin ook uitgenodigd om mee te gaan, want Roter Hahn heeft dit voor ons geregeld. Boer Sebastian deed een typisch hoedje op, de paarden werden voor de koets gespannen en wij moeders moesten het eerste steile stukje even lopen voor de veiligheid van de paarden.
Wat was dit mooi! Echt een aanrader om te boeken wanneer je hier bent. De prachtige herfstkleuren van de bomen, het geluid van de paarden, de buitenlucht en hoe mooi is de natuur in dit gebied? Het was werkelijk fantastisch. De boer deed ook nog een speciaal ritje op één van de prachtige Alpen grasvelden zodat ik mooie filmpjes en foto’s kon maken. Echt genoten van dit ritje, één van de hoogtepunten van onze (werk)vakantie.
Daarna werden we bij de kiosk onderaan de berg gedropt. Hier is een grote (betaalde) parkeerplaats omdat er zoveel mooie wandelroutes starten en je kunt hier souvenirs kopen. Nog even de beenspieren trainen bij het terugwandelen om hoog!
Wandelen naar Moltener Joch
Donderdag genoten we van het zonnetje en wilde ik een wandeling maken. Fotopunt Moltener Joch was volgens Google Maps het dichtste bij. Dat was nog best een flinke klim, dus de jongste haakte al snel af. “Ik ga terug!” Pfff…
De oudste liep gelukkig wel mee de berg op. Zo hadden we even ‘samen tijd’. Lekker de beenspieren trainen en het uitzicht was ook hier weer zo ontzettend mooi… Heb dat deze vakantie denk ik wel 1000x verzucht, hoe mooi toch het uitzicht was…
Waar we berg op best lang onderweg waren, liepen we in een kleine 20 minuutjes de berg weer af. Dat ging een stuk sneller!
Einde middag waren we uitgenodigd om met het boerenechtpaar en de andere vakantie vierende gezinnen te komen törggelen: boerin Sonja pofte verse kastanjes boven een vuurtje. Daarna mochten we die pellen (voor ons de eerste keer, zijn erg lekker) en opeten met voor de volwassenen een heerlijk streekwijntje erbij en voor de kinderen appelsap.
Een gezellige middag zo, met uitzicht op de zonsondergang in de bergen vanaf het terras.
Verdwalen in het bos
Vrijdag was onze laatste vakantiedag. De jongste wilde nog wel even paarden poetsen, de oudste had er geen zin in. Rijles wilde ze echter niet, haar favo paard was met een ander kindje mee ik gok dat dit de reden was. We hebben dus lekker gelummeld in het vakantiehuisje. Of nou ja, ik heb achter de laptop gezeten. De werkachterstand werd anders wel heel groot.
Einde middag sleurde ik de kids achter hun schermpjes vandaan. Nog even een mooie wandeling maken hoor! Lekker het bos in en geen gezeur (dit keer deed de oudste moeilijk). Met z’n allen want ik wilde eindigen bij de Lanzenschuster voor het diner. Afijn… we genoten van een prachtige boswandeling.
Het was alleen niet echt een vaste route, dus zijn we een beetje verdwaald en wat verkeerd gelopen. Onderweg kwamen we gelukkig wel wat mensen tegen om de weg aan te vragen. Reizen is avonturen beleven! Het bleef wel gezellig onderweg.
Zelf was ik het meeste buiten adem van de vele bergklimmerijen. Maar het was zeer de moeite waard, het was de grote wens van mijn jongste om een waterval te zien en daar kwamen we er verschillende van tegen. Zij bood ook aan om de rugzak van mij over te nemen (ja, echt die postcovid conditie blijft dramatisch, maar ik doe het wel en langzaam kom je er heus ook).
Wat een beloning toen we uiteindelijk op het terras van het restaurant konden neerploffen. Meiden lekker de speeltuin in en genieten van de middagzon.
Dit weekend spenderen wij wederom in de auto. Je bent zomaar niet terug in Nederland tenslotte. We rijden eerst naar Neurenberg voor een overnachting en dan verder naar huis. Waar we als het goed is weer zijn, wanneer dit artikel online komt.
Lees hier ons vorige weekoverzicht.
Heb jij ook zo genoten van de herfstvakantie met je kinderen?
Reacties
Klinkt vermoeiend maar heerlijk!
Vorig jaar gingen we naar Denemarken, dat is wat minder ver rijden maar ook wel met reisgedoe. Friesland was dit jaar wel erg relaxed (2 uurtjes rijden voor ons) <3
Ja dan lijkt 2 uurtjes ineens niks hè? Terwijl dat toch ook al best een hele rit is. Niet iets om elke vakantie te doen, maar zo af en toe is het toch wel heel mooi hoor.