Kinderarbeid of heitje voor een karweitje?

Is het kinderarbeid of is het een ‘heitje voor een karweitje’? We werden onlangs geattendeerd op nieuwe regels voor kinderen die meewerken aan blogs, vlogs en instagram. De overheid is aan het bekijken wanneer dit nu onder kinderarbeid valt en wanneer niet. Mijn dochters waren stellig: “Voor jou is het werk mama, maar wij vinden het gewoon leuk! We willen dit heel graag blijven doen!”

plantjes water geven klusje
Foto: Shutterstock

Ik wil dat uiteraard ook en ik heb niet de indruk dat ik mijn kinderen laat werken, maar ze draaien wel mee met de blog… De regels gaan vooral betrekking hebben op kinderen die echt model moeten staan, begreep ik. Ik las iets over kinderen die moeten poseren voor het perfecte plaatje. Hier worden vooral actiefoto’s gemaakt en een snel plaatje voordat ze een doos open mogen maken, bijvoorbeeld. Soms moet een foto toch over omdat een kind met dichte ogen staat en ik niet wil dat ze gepest kunnen worden met ‘gekke’ foto’s. Dat is echter vaak in een paar seconden gepiept. Mijn werk is schrijven, fotograferen hoort erbij maar is niet mijn vak.

Mijn werk als blogger wordt in het normale leven verweven, maar komt dat ook wel zo over is natuurlijk de vraag? Heb jij als lezer de indruk dat ik mijn kinderen een uur achter elkaar iets laat doen of merk je dat het vooral hun algemene kennis vergroot? Want dat is één van de redenen waarom we graag nieuwe producten proberen: mijn kinderen en ik zijn ‘leergierig’ (ik heb geen officiële HB diagnoses, dus ik noem het maar even zo) en wij hebben alle drie geregeld ‘nieuwe input’ nodig. Daar krijgen we energie van.

Geen onderprikkeling

Sommige mensen gaan goed op voorspelbaarheid. Op een vast ritme. Op rust. Op hun eigen vertrouwde omgeving. Bij ons zijn daar de nodige uitdagingen bij nodig om onze nieuwsgierigheid en honger naar nieuwe ervaringen te stillen. Al pakken we daarbij ook graag tussendoor de rust om die prikkels te verwerken, onderprikkeling zou ons enthousiasme temperen.

Aan reacties van andere mensen die zeggen dat ik ‘all over the place’ ben, merk ik dat deze behoefte niet standaard is voor iedereen. Voor mij wel. Ik houd van avontuur, maar niet op extreme manieren zoals parachutespringen of BMX fietsen. Ik zoek mijn avonturen in het ontdekken van nieuwe producten en ervaringen voor de blog en ik merk dat mijn dochters die behoefte delen. Overigens was dit als peuter bij beide dames al zo: na een half uur moest ik speelmaterialen vervangen om gejengel te voorkomen. Dan vonden ze het saai.

En zo is dat ook nu. Waarbij datzelfde voor mij van toepassing is. En als het saai voelt, zoek ik een nieuw avontuur. Mijn blog is daarbij het perfecte excuus: heb ik meteen iets leuks om over te schrijven! Tegelijkertijd is dat ook de grote valkuil omdat je ermee in de spotlight staat. Mensen die goed gaan op ‘vertrouwd’ en vaste patronen en daar liever niet teveel vanaf wijken, voelen zich soms aangevallen door mijn ‘wervelende lifestyle’ en reageren dan niet bepaald leuk of aardig.

Mogelijk is er dan een intern stemmetje dat zegt dat ze dit ook moeten? Want ik zeg dat niet. Ik snap heus dat wij een uitzondering zijn. En als jij graag in je eigen huiselijke cocon zit en daardoor straalt van geluk, dan doe je dat. Onze behoeftes zijn alleen anders en door mijn werk krijgen we ook ontzettend veel kansen om er deze invulling aan te geven. Bovendien wisselen we het af met rust om bij te komen van de nieuwe indrukken. 

Maar wanneer is het voor de kinderen werk?

Omdat ze groter worden, willen mijn kinderen niet altijd meer op de foto of ergens heen, dus schrijf ik vooral over dingen die ik zelf leuk vind. Maar ja, over sommige zaken blijven ze enthousiast en dan vinden ze het geweldig én leerzaam om me te helpen. Fotograferen, filmpjes bewerken… en daar geef ik ze dan ook een zakcentje voor of we gaan naar de ijssalon. Zodra ze een jaar of 14 zijn kunnen ze een echt bijbaantje krijgen, tot die tijd is het meer ad hoc heitje voor een karweitje. Ben erg benieuwd wat er uit gaat komen qua regelgeving voor ‘kid influencers’ en ‘momfluencers’ en wat mijn dochters daarvan vinden.

Op nieuwswebsites lees ik iets over het aanvragen van een ontheffing bij de Inspectie SZW voor kinderen onder de 13 jaar, maar hoe je dat doet en waar wordt helaas niet vermeld. Na wat googlen vond ik wel een brief die spreekt over kinderarbeid bij influencer kids als zij ’te lang, te vaak, ongezond of onveilig werken’.

Wat dat betreft zitten wij dus safe. De foto’s maak ik tussendoor, veelal als ze zelf lekker bezig zijn of vlak daarvoor even snel met een verpakking. Het is dus altijd kort. Persreizen zien wij als ‘op vakantie gaan’ waarbij vooral mama moet werken: teksten schrijven, social posts maken en fotograferen of filmen. De kinderen gaan gewoon hun gang en ook normale gezinnen maken weleens een groepsfoto op fotogenieke plekjes. Bovendien prop ik mijn kinderen niet wekelijks vol met ongezonde suikerhoudende food challenges. Het daagt ons juist uit om naar buiten te gaan en te wandelen, zoals bij deze escape route bijvoorbeeld.

Verderop in de notitie staat ook dat de kinderen lekker hun gang mogen gaan als zij dit voor de lol doen en er geen commerciële overeenkomst bestaat met hen of hun influencende ouders. Dat zal de meisjes wel gerust stellen! Het betekent in ieder geval dat we de weekoverzichten kunnen blijven maken. En in het kader van de Algemene Zorgplicht die je als ouder of voogd hebt, wordt van mij geacht om te beoordelen hoe het leuk en ongedwongen blijft. Waarbij de kinderen dus wel een zakcentje mogen verdienen (heitje voor een karweitje) als ze voor mij op de foto gaan, naar de glasbak lopen, een boodschapje halen of toch een uurtje wat technische dingen aan mijn website bijwerken omdat ze sparen voor iets duurs. Er moet ruimte zijn voor jonge ondernemers, zegt de betreffende brief aan SZW, maar misstanden moeten worden voorkomen.

Goed dat er regels komen tegen excessen, maar – hoewel ik er even van schrok – duidelijk niet op ons van toepassing. De kinderen draaien mee, vinden het leuk om te helpen, maar worden niet gestoord in hun ‘kind zijn’. Ze pikken vooral de voordelen mee en als ik ze zo af en toe hoor, hebben ze er ook al veel van geleerd. Ik vraag ze vaak na het proberen van een product of ervaring naar de pluspunten en de verbeterpunten. Dit zal ze ook helpen bij ‘reviews’ voor school, zoals boekbesprekingen.

Blog, vlog of Instagram jij ook? Had jij al iets mee gekregen over de komende ‘kliklijn voor kid influencers’? Verwacht je dat je in de gevarenzone zit of valt het wel mee?

Wijnvoordeel.nl - Black Friday
Blogger

Marguerita

Over Marstyle

Hai, dit glitterkanon probeert met haar blog jouw leven op te leuken of in ieder geval een bende van glitters achter te laten. Net hoe je het bekijkt. Mijn besluit is om na allerlei shit alleen nog maar door het leven te sprankelen (althans ik doe een poging, haha) en door mee te lezen kun jij dat ook! Mijn naam is Marguerita, zzp-er en co-ouder van 2 leuke dochters van 11 en 13 jaar. Je leest hier de soap van mijn leven en mijn zoektocht naar geluk en een stukje meer zen. Ik review perks, bijzondere ervaringen en probeer de band te versterken met mijn tieners.

Ik geef met mijn blog graag meer vuur aan je leven!

Design en lifestyleDesign en lifestyle

Recente Blogs

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Download de Marstyle App.