Als je slaapt…

Twee paar oogjes kijken me liefdevol aan vanuit het stapelbed. Mama is terug. Ik kijk ze liefdevol aan terwijl ik – vals maar dat deert niet – karaoke met ‘Als je slaapt’ van Glennis Grace. De dagen houd ik beter vol en ik ben duidelijk energieker, dus is er eindelijk weer ruimte voor een uitgebreider bedritueel…

De Pfizer prik heeft goed werk gedaan. Ik hoor bij de 1-op-3 waar de longcovidklachten verdwijnen na vaccinatie! Langzaam krijg ik de grip op mijn leven terug, herken ik mezelf weer een beetje. Ben er nog niet, maar heb me ruim een jaar niet zo fit gevoeld met zo weinig pijn. En nu kan ik eindelijk weer de mama van voorheen zijn…

Mijn dochters kijken me voorzichtig blij aan, terwijl ze lachen als ik ’s ochtends een demonstratie “hakken” geef. Kan ik nog steeds niet, maar zo stond ik vroeger op de dansvloer en mijn kinderen weten toch niet hoe dat er bij een pro uitziet, haha. “Wauw mama, wat fijn dat je weer wat fitter bent!”

Vlak voor bedtijd doe ik zowaar een paar fitnessoefeningen en daarna gaat de muziek aan terwijl ze hun pyjamaatjes aantrekken.
– Nog 3 minuten voordat ik stop.
– Shirt uit en zwaaien.
– Een feest waarvan ik morgen niets meer weet.
– Het vliegerlied.
En dan over naar Allerbeste vriendjes van Woezel en Pip. De tandjes zijn inmiddels gepoetst. Ik ben blij dat ik van bedtijd weer een vrolijk momentje kan maken waarbij gelachen en gedanst wordt.

Ze liggen in hun bedjes, knuffels bij de hand en ik sluit af met een serenade die uitdrukt hoeveel ik van ze houd: Als je slaapt van Glennis Grace dus… Zo’n mooi nummer om voor je kinderen te zingen terwijl je ze om de beurt in de ogen kijkt.

Als je slaapt en onze liefde even rusten mag, knijpt deze mama in haar handen van dankbaarheid. Ik kan dit weer! Ik heb langzaam maar zeker weer de energie om dit soort fijne gekke energieke momenten met mijn meiden te delen. De onbezorgde mama die soms even gek met ze kan doen. De mama van voor covid. De mama die beseft hoe belangrijk het is om nog veel van dit soort fijne momenten met haar kinderen te delen. Ze moeten altijd voelen en onthouden hoeveel ik van ze houd. Nu kan het nog. Nu kan het weer!

En nu heb ik pijn haha, maar dat geeft niet. Ik begin mezelf weer te worden en vooral herkennen mijn kinderen me weer. Ik zie in hun ogen wat dat betekent. Ze zullen lekker slapen vannacht <3

Heb jij een vast bedritueel voor je wat grotere kinderen? Of wissel je voorlezen, zingen of iets anders af?
Lees ook: over slaapliedjes