Keek op mijn Week: coronatest, klussen, knutselen, business reading, griepprik

De week is weer omgevlogen zeg! Volgepropt met leuke calls en lieve berichtjes. Er waren wat gezondheidhickups deze week, maar over het algemeen is er iets veranderd: de pijn is pleite! Sinds zondag. Half uurtje wandelen? No problemo! Mijn lijf voelt weer bijna zoals in maart 2020! Hoe ongelooflijk tof is dat… ben daar zelf behoorlijk emotioneel van. Elk ding wat ik ineens zonder pijn kan, roert me tot tranen. Dingen die altijd normaal en vanzelfsprekend waren…

Coronatest en klussen

Zaterdag zocht ik mijn weg in wegenland… N11 afgesloten, rondweg afgesloten… en ik had een stipte afspraak om 9.30 uur in de corona teststraat in Woerden. Gister gemaakt, vandaag testen. Met bijna 8 maanden lang klachten, vorig weekend zware terugval en een melding via de coronamelder app wilde ik zeker weten dat het echt alleen maar een terugval was. Ik had tenslotte koffie gedaan bij mijn lieve moeder! De jongens in de teststraat hadden er zin in en maakte vrolijke grapjes. “Was vast fijner dan je vorige test, toch?” Grapten ze. Ze schrokken toen ik dat beaamde, op Schiphol ging ik haast van mijn graadje en hield ik dagenlang last van de swab in mijn neus. Lekker is anders, maar beter dan de vorige keer was het zeker.

Thuis genoot ik van mijn meiden en hielpen ze me om stuk voor stuk de plankjes van ons nieuwe badkamerkastje naar boven te sjouwen. Tijd om te klussen! Ik ben blij met het gekregen oude kastje, maar mocht bij Otto in de webshop een nieuwe uitzoeken en lijkt me zo fijn als het er ietsjes nieuwer en netter uitziet in mijn kleine badkamertje. Eigenwijs ging ik aan de klus: schroeven, hameren en hulp in roepen van mijn dochters… maar ook samen lukte het niet om het kastje in elkaar te krijgen. We hebben alle plankjes maar aan de kant gelegd, ik stofzuigerde nog even mijn slaapkamer en toen kon ik nog even plat. Te lang doorgegaan, maar wel tevreden dat ik iets nuttigs had gedaan.

Lazy Sunday, lekker wandelen

Zondag konden we lekker uitslapen. De meiden kleurden verder aan hun raket van Fei Fei en de Maan (gekregen van Netflix omdat deze kinderfilm daar te bekijken is) en ik mocht meehelpen. Verder hingen we op onze telefoon. Ik checkte steeds de site van de coronatest en eind van de ochtend stond de uitslag er in: negatief!

Toen besloot ik dat het tijd was voor een herfstwandeling. Hop, schoenen aan, Ommetjes app aan en gaan! We maakten een mooi ommetje en liepen onder andere langs ons droomhuis. Als ik een miljoen win gaan we die kopen, ik had eigenlijk Gaston of Winston wel verwacht afgelopen week, haha. Jullie ook? Het lukte me zowaar om ZONDER LONGPIJN een half uur te wandelen! WOW! Dus daarna ben ik ook nog even langs de glasbak gegaan met wat lege potjes. Wel moe daarna, maar geen pijn! Ongekend!

Met de jongste keek ik samen op Netflix de film met vleugje nostalgie van The Teenage Mutant Ninja Turtles. Speelde jij vroeger ook met die poppetjes? En keek je de tekenfilms? Halverwege schrok ik van de klok: shit, heel niet in de gaten dat het al bijna etenstijd was… snel op pauze en in de keuken gestaan. Om eenmaal met eten op de bank erachter te komen dat de tijd op mijn telefoon heel anders was… Ik had gewoon het exemplaar aan de muur nog niet een uurtje teruggezet. Gelukkig, konden we toch op ons gemak de film afkijken voordat de kinderen naar hun vader moesten.

Druk met leuke calls

Maandag was een druk dagje. Gelukkig kon ik rustig opstarten, want ik kom nog steeds slecht in slaap en vind het ’s ochtends daarom fijn om wat langer te blijven liggen. Inspirerende youtubetalk van Abraham Hicks aan als de wekker gaat en nog even met mijn ogen dicht luisteren vanaf mijn comfortabele Emma matras en kussen…

Stilte voor de storm. Mijn vader was zo lief om het badkamerkastje voor de review van Otto verder in elkaar te zetten, waar het mij een dag eerder – na al het schroefwerk – nog even niet was gelukt. Ondertussen begon mijn videocall met de dames van Dok30 over de online versie van de Blogboot. Lekker brainstormen over hoe dit op een mooie manier in te vullen nu het er naar uitziet dat de november edities mogelijk ook weer moeten opschuiven vanwege verlenging van overheidsmaatregelen. Erg gezellig al moest ik halverwege nog even de deur open doen voor de schoonmaakster. Chaotisch, maar we gaan iets tofs neerzetten, mijn badkamerkastje zit bijna in elkaar (er bleek een onderdeel te missen) én mijn huis is weer opgefrist!

Einde van de dag schoof ik zo de volgende videocall weer in met Kevin van Webshopmeeting.nl. Van gedachten gewisseld over allerlei zaken die met het runnen van een kleine webshop en PR te maken hebben. Bij een volgend event mag ik als spreker tips geven over content PR. Superleuk!

Businessreading en de griepprik

Dinsdag verviel mijn fysio afspraak omdat zij een coronatest moest doen. Ik voelde me toch fitter dan de maanden hiervoor en deed daarom thuis wat oefeningen, onder andere met mijn fitness elastiek en nam me voor om ’s middags naar de huisarts te wandelen.

Hoogtepunt van mijn dag was de gratis businessreading die ik kreeg van Annie Massop. Vooraf had ze al gevraagd of ik inderdaad iemand ben die openstaat voor spirituele boodschappen. Wie mijn blog volgt, weet dat dit het geval is. In de businessreading van 15 minuten geeft ze tips door die belangrijk zijn voor de groei van jouw bedrijf. Ze gaf aan bij dat er bij het intunen op mijn energie die morgen een soort godin van licht was verschenen met overweldigende moederlijke energie van liefde. “Ik denk dat ik dat zelf ben,” zei ik. Maar wauw, het kwam toch wel even binnen. Het was een fijn gesprek, de belangrijkste boodschappen had ik ook al eens eerder gehoord van anderen: meer zelfliefde, zo komen de meningen van andere mensen niet zo hard bij je binnen want ze doen er niet toe. Als je uitgaat van je eigen goede intenties en je wat liever bent voor jezelf, zal je business heel hard groeien. En passant gooide ze er ook nog even in dat het op het vlak van mijn dochters helemaal goed zit. Zoals ik dus al zei: dit was het hoogtepunt van mijn dag!

Luisteren naar mijn lichaam en tijdig rust nemen, wat meer mogen ontspannen van jezelf dat zijn nog steeds uitdagingen maar ik heb de laatste maanden grote stappen gemaakt op dit gebied. Komt eigenlijk overeen met wat Lee Harris vertelt in zijn ‘energy update’ van november 2020: wie voorheen gestresst was leerde in 2020 meer zen te zijn en iedereen die voorheen kalm was is nu gestresst. Alles is 360 graden gedraaid en dat leerproces is nodig. Voor mij was dat duidelijk ‘gas terug nemen’. En hoe liever ik voor mezelf ga zijn, hoe beter dat voor mijn bedrijf zal werken. Ik bedankte Annie voor de mooie boodschap, want hoe fijn is het dat je bedrijf zou kunnen groeien als je juist ook tijd neemt voor jezelf?

Afijn, direct na de reading brak ‘de shit los’ naar aanleiding van één van mijn instagramposts waar een blogger appgroepje op los ging. Ik observeerde wie er reageerde en concludeerde dat ze vanuit hun eigen positie niet konden zien dat ik heb gepost met de intentie om anderen te helpen. Hoe je over jezelf denkt projecteer je op een ander (ja mensen, doe ik zelf ook als ik chagrijnig ben) en in dit geval was ik dat. Maar de woorden van Annie zaten nog vers in mijn geheugen. “Er is zo ontzettend veel liefde voor jou in het universum, dat is niet te beschrijven,” had ze gezegd. Ik hoorde direct de stem van Abraham Hicks in mijn hoofd “there is so much love here for you”. En het klopte… ik kreeg belletjes, appjes, privé berichtjes en hartjes op de betreffende post. Mensen wilden me wat liefde of steun sturen en vroegen zich af of ik er niet heel verdrietig van werd. Werkelijk hartverwarmend! En dat waren nu juist de berichtjes die wel binnenkwamen… Dankjewel allemaal!

’s Middags genoot ik van de fijne wandeling met de Ommetjes app aan naar de huisartsenpraktijk. Punten scoren in de Coronaftermatch competitie! Er was een soort drive-through gemaakt met aan de achterzijde naar binnen, langs de 3 priktafeltjes en via de voordeur weer naar buiten. Ik kreeg de pneumokokkenvaccinatie en de griepprik. Een cocktail die dit jaar nieuw is, dus ik moet nog even bellen over de bijwerkingen zo las ik in Plus Magazine online. Die versterken elkaar.

Daarna lekker shoppen bij de groentenboer, waar ik onder andere een heerlijke bietenstamppot haalde voor die avond. Op de terugweg bij mijn ouders een tussenstop en daarna mét zware boodschappen tas het hele stuk terug. Tranen van geluk, want het ging gewoon! Kort geleden was van de supermarkt naar de auto lopen met een tas boodschappen al too much. Nu kon ik gewoon 10 minuten met een zware tas lopen. Volgens de Ommetjes app was mijn totale wandeling al meer dan 30 minuten. Ongekend! Mijn long deed geen pijn, ik had geen terugval! Ik ben zo ontzettend dankbaar, het voelde bijna aan zoals voor april 2020! Ben er nog niet helemaal, maar OMG wat een doorbraak dit. Nu weet ik zeker dat mijn lijf weer de oude (of in ieder geval iets wat er op lijkt) kan worden. ?

Bijwerkingen

Woensdag had ik last van de bijwerkingen van de vaccinaties. Aan de pneumokokkenkant ontstonden rode zwellingen. Einde dag had ik 37,5 verhoging en mijn bovenarm… AUW… pijn jongen… pfoeh… niet normaal. Maar ja, hoort erbij. Aan de griepkant ook wel wat last en een grote vuurrode vlek. Ik had het er graag voor over zo’n dagje even niet lekker zijn, om longontstekingen te voorkomen deze winter. Nu ik vrijwel pijnvrij lijk, wil ik dat graag zo houden.

Uit school gingen we lekker aan de knutsel. Er was een groot pakket vol knutselsets van Totum binnengekomen. Oma kwam nog even langs om van mijn dochter wat knutselspullen te lenen, dus het was een gezellige bende in mijn huis. Heerlijk die levendigheid van de meisjes om me heen. Ik deed rustig aan omdat ik niet zo lekker was en hielp de meisjes met het uitknippen en opplakken van nageltattoos en uitzoeken hoe je sieraden met kiezelflakes maakt.

Daarna lekker in de keuken voor een verse spaghetti met mijn inkopen van de groentenboer. Ik ga het nog een soort leuk vinden om in de keuken bezig te zijn, haha. Mijn nieuwe blender gekocht via Vakantieveilingen was alleen wel een domper… het apparaat blijkt niet (zoals mijn oude) draadloos te zijn. Ook is het lastig om de opzetstukken te wisselen. Maar goed, het werkt!

Bewegeluk, oorbellen maken en paardrijden

Donderdag bracht ik de meisjes naar school en daarna ging ik een call in met datingcoach Mariëlle van Bewegeluk. Samen hebben we uitgebreid onze date ervaringen besproken en gekeken of we op een leuke manier kunnen samenwerken. Gezellige start van de dag zo. Verder kwamen er mooie opdrachten binnen waarmee ik hopelijk snel aan de slag kan.

’s Middags heb ik met mijn oudste dochter oorbellen gemaakt met een Totum knutselset. Even fijne 1 op 1 tijd saampjes, dat gebeurt niet vaak. Kleine zus mocht bij haar beste vriend spelen en mee eten, want haar vriend had paardrijles en zij mocht mee. Ik kreeg een fotootje en filmpje toegestuurd waarbij ze zelf ook een rondje op het paard mocht rijden. Dolgelukkig kind! Heerlijk! Na mijn dutje dook ik met de oudste samen de keuken in. We hebben fijn staan kokkerellen samen en het verse pastinaaksoepje van de Jumbo gemaakt met een muziekje aan. Ik maakte er aanvullend nog broodjes shoarma bij. Fijn om zo even samen bezig te zijn, maar ook best gek om slechts met z’n tweetjes aan tafel te zitten.

Fysio en loslaten…

Vrijdag ging de fysiotherapie gelukkig wel door. Kon ik eindelijk zien of mijn verdwenen pijn ook echt zou wegblijven en ik weer kracht zou kunnen opbouwen. Dat bleek inderdaad het geval. Ik had de loopband een halve kilometer per uur sneller gezet en wandelde tot mijn verbazing zonder problemen de 10 minuten vol. Ook de krachtapparaten resulteerden alleen in zere spieren waar je dat ook hoort te voelen. Ik ben zo blij! Het kan gewoon weer! Ik kan weer opbouwen!

’s Ochtends voor mijzelf nog een spannend momentje van loslaten. De oudste had gevraagd of ze samen met haar vriendin naar school mocht fietsen, want ze zit in groep 7 en moet dat toch kunnen voor ze naar de brugklas gaat. Helemaal gelijk. We wonen alleen nu wat verder weg. Samen met haar vriendin die iets ouder is en het stuk vaker fietst vond ik dat een mooi initiatief. Momentje van loslaten voor mama toen ik haar een kus gaf en heb uitgezwaaid. Kleine meisjes worden groot. Ze kregen wel een lekke band, maar het was zo gezellig dat ze het voortaan vaker gaan doen. Heel goed! Trots op haar. Bijna een tiener…

Verder lijkt dit een hele happy week, maar ik voel dat ik ook met jullie moet delen dat er verschillende veel te jonge rouwrandjes waren. Niets van je laten horen is dan geen optie. Zeker niet in deze tijd van afstandelijkheid. Dus ik heb berichtjes van steun gestuurd met tranen op de wangen. Ook al weet je niet wat je moet zeggen, het is belangrijk dát je iets zegt. Gewoon, dat ze even weten dat je aan ze denkt. Een stukje steun in een diepe rauwe put van verdriet. Het besef van de eindigheid van het leven zet voor jezelf ook dingen in perspectief. Wat is nu echt belangrijk?

Voor mij nu weer een weekend zonder mijn lieverds voor de deur. Uitrusten, werken, badkamerkastje afmaken en inruimen en hopelijk nog wat sinterklaascadeautjes inpakken… Ben benieuwd of het allemaal lukt.
Wat deed jou even slikken deze week?

*Met je aankoop bij Bol.com steun je deze blog.