Kwetsbare kinderen blijven helaas nog wat langer in hun sociale isolement. Afgelopen week uitte ik daarover mijn zorgen. Gelukkig werd er in de persconferenties wel aandacht aan besteed, al wordt er in de media niet heel breed uitgemeten wat je kunt doen. Ook in een nieuwsbrief van school werd aangestipt dat men probeert iets te betekenen voor de kinderen die al in beeld zijn. Mark Rutte riep in het Jeugdjournaal op om eens een kaartje of brief te sturen naar een kwetsbaar klasgenootje. Dát kun je natuurlijk wel doen! Waarom initiëren de leerkrachten bijvoorbeeld geen ‘klassenpost’?
Zelf zat ik gisteravond flink op de kast. In de klassenapps gaan oproepjes rond om toch vooral de leerkrachten met een lief kaartje te steunen in deze moeilijke tijd. Ik waardeer de leerkrachten, hun positiviteit, hun geweldige challenges, vlogs en opbeurende telefoontjes.
Maar laten we wel wezen: zij krijgen hun salaris doorbetaald. Zij zijn volwassen en niet kwetsbaar. Zou het niet mooier zijn als juist de leerkrachten ‘klassenpost cirkels’ of penvriend initiatieven zouden ontplooien? Als juist zij op deze manier hun rol pakken richting de kinderen die dat nodig hebben in plaats van andersom?
Vanwege privacy kunnen ze natuurlijk geen ‘kwetsbare kinderen’ uitlichten, maar wel een ‘project’ opzetten voor de klas als geheel. Want ook de minder kwetsbare kinderen hebben het momenteel zwaar. Zullen wij als ouders nu eens even niet in de rol van Roald Dahl’s Matilda die juffrouw Engel redt schieten? Zullen we het initiatief laten bij de leerkrachten van kinderen als Ciske de Rat? Of simpelweg de leerkracht van jouw eigen kind in quarantaine dat onzeker wordt van de nieuwsberichten en zou opfleuren van de brief van een klasgenoot?
Wat kun je als (thuis)leraar doen?
Zou het in het kader van de lessen ‘Vreedzame School’ of ‘Taal’ niet mooi zijn als de leerkracht een postcirkel opstart? Niet een kaartje naar de juf of meester, maar een brief aan je klasgenoot? Een feestje met de post met een tekening, stickers, glitter, kleurtjes, of wat dan ook om juist elkaar op te beuren? Zo komen ook de meest kwetsbare kinderen – zonder in de spotlight te worden gezet – aan een klein geluksmomentje. Zo is niet alleen de leraar de levenslijn in een lastige tijd, maar vorm je als kinderen uit de klas met elkaar een vangnet.
Wie momenteel geen geld heeft voor postzegels, kan de brief persoonlijk door de bus doen of digitaal versturen. Wie nog wel overvloed kent of gewoon als prepper voldoende postzegels in huis had, gebruikt deze uit de voorraadkast. Met 91 cent per postzegel is het helaas voor de meesten niet te doen om al je klasgenootjes iets te sturen.
- Een tekening
- Een stripverhaal
- Een brief met een dag uit je leven
- Mis jij ook zo…
- Een goede mop
- Wat je hoopt voor later
- Een lied dat je raakt en waarom jij die muziek zo waardeert (laat de klasgenoot ernaar luisteren op youtube)
- Krant met positief nieuws uit je eigen woonomgeving
- Lief dagboek…
- Mijn lievelingsdier
- Mijn favoriete letter
- Een gedichtje
Nou ja, als leerkrachten weten jullie vast wel waar je kinderen zoal over laat schrijven en tekenen. Kinderen willen graag iets voor een ander betekenen, de mijne hebben op eigen initiatief al zelf geknutselde kaartjes bij de buren door de bus gedaan.
Maar hoe fijn zou het zijn als je nog een kind bent, kwetsbaar bent, het momenteel moeilijk hebt en een ander denkt dit keer eens aan jou…?
>> Download eventueel hier een vrolijke klassenpost pdf.
Initiatieven van hulp en vrolijkheid voor een ander zijn prima en mooi, maar er zijn er zoveel dat ik het persoonlijk fijner vind om de pijn daar te verlichten waar het nodig is: bij kwetsbare kinderen.
Wat eenzame ouderen kunnen doen?
Verder kunnen alle eenzame ouderen en volwassenen er natuurlijk ook aan mee doen. Voor hen lijkt het me fijn om zich nuttig te voelen en niet eenzaam in hun van bezoek afgesloten hoekje te verpieteren. Laat deze mensen in actie komen!
Na het ontvangen van allerlei enthousiaste kinderknutsels, kunnen zij een brief schrijven aan de jeugd van een basisschool of kinderzorginstelling in de buurt. Ik weet zeker dat de school weet op welk adres zo’n brief met verhalen van vroeger, een gedichtje, mooie tekening, uitleg van hun leukste kaartspel en de favoriete muziek van deze eenzame ouderen goed terecht komt. #echtepostiscool #voordejeugd
Dat wilde ik dus even kwijt. Heb er de hele nacht van wakker gelegen en zat me op te vreten. Ik hoop dat mensen snappen wat ik bedoel. De leerkrachten waardeer ik ontzettend, maar zij zijn momenteel de reddingsboei voor kwetsbare kinderen. Eenzame ouderen zouden ook zo’n levenslijn kunnen zijn.
Pak die reddersrol en wees hier niet het slachtoffer!
Hopelijk snap je wat ik bedoel?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock