Ken je dat liedje van Green Day, “Time of your life”? Krijg het even niet uit mijn hoofd. Soms resoneert een liedje met je. Voel je dat het iets met je doet. Dat heb ik nu even met deze.
Songtekst
Time grabs you by the wrist, directs you where to go
So make the best of this test and don’t ask why
It’s not a question, but a lesson learned in time
I hope you had the time of your life
Hang it on a shelf in good health and good time
Tattoos of memories and dead skin on trial
For what it’s worth it was worth all the while
I hope you had the time of your life
I hope you had the time of your life
It’s something unpredictable, but in the end it’s right
I hope you had the time of your life
Waarom resoneert het?
Het voelt gewoon ZO WAAR. Alsof het leven 1 grote test is, onvoorspelbaar en ja… je moet er maar gewoon het beste van maken. Je bent hier op aarde om bepaalde lessen te leren en om andere lessen juist door te geven. En – dat is meteen ook het nare van alles – wat je hier allemaal meemaakt, op het eind heeft het toch allemaal zo moeten zijn. The good and the bad.
Ondanks mijn cursus Spiritueel Leiderschap weet ik nog steeds niet waarom ik hier nu op aarde ben, maar ik weet door alles wat ik in mijn leven heb meegemaakt inmiddels wel dat het heel belangrijk is dat ik hier ben. Zei in mijn facebook live al dat ik vroeger het gevoel had dat ik er beter niet kon zijn. Dat is ook op allerlei manieren in mijn leven teruggekomen. Nu weet ik dus zeker dat ik “er moet zijn”. Dat het mijn levensmissie is “om er te zijn”. Het waarom en hoe is me alleen volstrekt onduidelijk en precies daarvan zegt Green Day dat het er compleet niet toe doet. Als je de les maar leert.
Heb jij ook weleens zoiets met een liedje?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock