Aangereden met een ziek kind op de achterbank…

Soms heb je van die dagen… dan gebeuren er dingen die je op voorhand niet had kunnen verzinnen. Gisteren was zo’n dag voor ons. Het begon als een topdag. Dat is maar goed ook, want daardoor had ik zelf de veerkracht om kalm te blijven. Watskeburt?

Mijn dochters hadden vrij vanwege een studiedag voor de leerkrachten. Aangezien er deze dag bij dierentuin Burgers Zoo een nieuw verblijf voor de maki’s en doodshoofdaapjes geopend zou worden, besloot ik zelf dat een biologie les in de dierentuin ook heel educatief zou zijn. En gewoon leuk natuurlijk. Bij Burgers Zoo waren we in de ochtend al welkom, zodat we de hele dag van de dierentuin in Arnhem konden genieten.

Heerlijk dagje dierentuin

Met 20 graden en zon was het een geweldige dag. We genoten van de dieren en alle informatie op de bordjes in het park. Tijdens de opening van het nieuwe maki-verblijf stonden we vooraan in het persvak en ook later bij de doodshoofdaapjes, konden we alles goed zien. Genieten dus. Super dat we hiervoor uitgenodigd waren! En ze hadden bitterballen 😉 Later uiteraard nog een verslag.

15% extra korting op alle Afvalemmers

Lastige terugreis

Eind van de dag waren we aardig op. De jongste was ook wat stilletjes geworden. We waren nog maar net onderweg toen ze moest overgeven. Op de snelweg kun je daar dan alleen even niks mee… maar de lucht was vrij penetrant. Toeval wil dat we een anti-reisziekte roller aan het reviewen waren, maar dit was geen reisziekte. Daar krijg je namelijk geen koorts van ;-).  Afijn…

Ik ben bij een Esso station gestopt om zo goed en kwaad als het ging de achterbank een beetje schoon te poetsen. Je moet wat. 

Door die vertraging kwamen we echter in de file terecht. Geen probleem, ben je gewoon iets later… Totdat de meneer die achter ons in de file reed…

Bedacht dat het goed zou zijn om een foto te  maken.

Hij was namelijk te laat voor zijn afspraak. En ja. Dan ga je achter het stuur gewoon even lekker zitten appen en foto’s maken… 

Dat is tenslotte belangrijker dan de gezondheid van je medeweggebruikers. Of niet?

Ik zag het gebeuren. Dat van de foto en ook dat hij dus vervolgens niet stopte met rijden en tegen ons aan klapte…

BOTSING

Slapend ziek kind wakker en weer over de nek. Andere kind zere nek. Ik ook last van de nek. 

Afijn. Raampje open en geroepen dat we maar ergens moesten stoppen. 

Kind met mobiel geïnstrueerd om een goede foto te maken van de auto achter ons, inclusief zijn nummerbord.

Alleen… op dat punt – 4-baans breed bij een splitsing in de snelweg – kon je nergens stoppen. Achteraf had ik gewoon de vluchtstrook moeten pakken natuurlijk. De eerste stopoptie was kilometers verder bij De Uithof. En we waren al kapot. En zaten in de kotslucht.

Mijn auto bleek gelukkig zonder schade. Daardoor vergat ik gegevens te vragen van de tegenpartij. Die natuurlijk zo fout was als fout maar zijn kan.

Kom op, foto’s maken terwijl je aan het auto rijden bent???

En dan dus een moeder met 2 kinderen aanrijden. 

Fuck je afspraak waarvoor je toch al te laat was, klojo!

Maar goed. Dat denk ik nu. Op het moment suprême was ik kalm, rustig en verstandig. De mama-van-een-ziek-kind-modus stond aan. En mama’s van een ziek kind zijn kalm, rustig en verstandig. Dat is beter voor het kind.

Algemeen Neckermania

Huisarts

Eenmaal onderweg ging het kind nog een paar keer over de nek. Thuis het stel op de bank geplant. Met teiltje. Kinderzitje en andere zaken naar de achtertuin gesleept. Om ze schoon te spuiten. Waarbij de spuitmond van de tuinslang spoot en ik vervolgens zeiknat was. Boel gefikst. Zooi schoongespoten voor zover mogelijk. 

Volgende dag klaagde de oudste nog steeds over een zere nek. Ik had er ook last van. De jongste was compleet in algemene misère. Koorts. Alles deed zeer. Buikpijn. Misselijk. Een zielig hoopje kind. 

Vanwege de klacht over haar nekje van de oudste toch even de huisarts gebeld om ons alle 3 te laten checken. Mocht het een letselschadezaak worden, is dat in ieder geval afgetikt. De meneer in kwestie weet ook dat we alle drie last hadden van de nek en dat de jongste direct na de botsing moest spugen.

Jongste kind werd in de loop van de dag steeds zieker. Diarree erbij. Geen eetlust. Amper wat drinken. Mijn ouders waren zo lief om even op te passen, nadat ik haar onder de douche had gezet. Zo kon ik een poging doen om de auto schoon te poetsen. Maar die penetrante lucht kreeg ik er natuurlijk niet uit…

Bij de huisarts in de spreekkamer ging ze over haar nek. Poor thing. Gelukkig hadden we een emmer mee. De verstandige-mama-van-een-ziek-kind-modus stond nog aan tenslotte.

Om een whiplash te voorkomen kregen we alle drie het advies om pijnstilling te nemen, zodat de nek kan ontspannen. Anders blijft het verkrampt. 

En voor de dame die geveld is door het virus dat heerst… pijnstilling middels een zetpil en ORS geven. Goed in de gaten houden en direct naar de HAP als ik het niet vertrouw, want hij vond haar erg mat. En dat is ook zo. Normaal was ik voor een virus niet naar de huisarts gegaan, maar nu we toch de afspraak al hadden goed dat hij haar heeft nagekeken. 

Deze mama is een beetje ongerust.

Ik houd mijn kleine mop nog een nachtje hier, dan kan de oudste naar papa, haar tekenles en een partijtje. Lekker leuke dingen doen.

Hopelijk knapt kleine zus snel weer op… 

En voor iedereen die denkt dat appen en fotograferen achter het stuur belangrijker is dan je medeweggebruikers en hun kinderen: FUCK YOU!

Zo. Dat wou ik ff kwijt. En ja, ik heb alle stappen genomen om er eventueel een letselschadezaak van te maken: huisartsbezoek, melding zorgverzekeraar en natuurlijk de foto van de meneer in zijn auto met kenteken. Hopelijk is dat niet nodig, maar als je mijn kinderen in gevaar brengt dan word ik woest.

Idioten op de snelweg. Getver.

Hebben jullie nog tips voor me om kots van je achterbank schoon te maken? Hoe krijg je die penetrante lucht weg?

>> Lees meer mamastressmomenten

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Blogger

Marguerita

Over Marstyle

Hai, ik voel me een glitterkanon en probeer met mijn blog jouw leven op te leuken of in ieder geval een bende van glitters achter te laten Net hoe je het bekijkt. Mijn besluit is om na allerlei shit alleen nog maar door het leven te sprankelen en door mee te lezen kun jij dat ook! Mijn naam is Marguerita, ondernemer en co-ouder van 2 leuke dochters van 11 en 12 jaar. Je leest hier over intens genieten van het leven na longcovid, fijne perks, bijzondere ervaringen en de band versterken met je tieners.

Ik geef met mijn blog graag meer vuur aan je leven!

Design en lifestyleDesign en lifestyle

Recente Blogs

Reacties

  1. Marjo zegt:

    Wat een nare situatie, hopelijk knapt iedereen goed op.
    En die lucht in de auto? Wij hebben hem toen bij een bedrijf laten reinigen want het ging bij ons er niet meer uit

    1. Marguerita zegt:

      Thanks Marjo, het is alweer even terug. De verzekering van de tegenpartij weigert de fysio van mijn dochter te betalen omdat de meneer die met zijn foon bezig was heeft gezegd dat er niets is gebeurd. Er was geen schade aan de auto en dat vinden ze bewijs genoeg. Dankzij een tip van een lezeres vond ik gelukkig snel een bedrijf dat mijn auto professioneel heeft gereinigd! Dure grap, maar het hielp wel.

  2. Bodil zegt:

    Jeetje, hopelijk gaat het met jullie allemaal snel weer beter!
    En komt er een gouden tip voor de schoonmaak…

  3. MarjonS zegt:

    He bah, wat rot! Gelukkig een kalme moeder. Hopelijk de nekklachten snel over en se jongste snel beter. Sterkte!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Download de Marstyle App.