Keek op mijn Leven: meekomen met Vlaamse politie

Hoe durfde ik het in mijn vorige Keek te zeggen hè? Dat het er op leek dat ik de boel weer een beetje op de rit kreeg… Maar goed, je leest deze rubriek vanwege de sensatie en de soap van mijn leven kreeg deze week weer wat absurde wendingen. Ik moest mee naar het politiebureau in het Vlaamse Mechelen, werd aangereden en moet me ook bij de leerplichtambtenaar melden… 

Noot voor de trouwe lezer, dit verhaal stamt uit november. Er gebeurde zoveel in korte tijd dat ik volledig ben uitgevallen op het zzp vlak. De focus lag even op mijn baan en het managen van alle ellende.

Echt, als het een tv-serie zou zijn dan was t vast zo’n Spaanse telenovella, denk je niet? Schrijf het graag weer even van me af ter lering ende vermaeck. Laat ik even beginnen met mijn dochter die ik in thermodeken gewikkeld van scouting haalde. In de sloot gevallen… oeps! Wel ideaal tegen bagger in je auto. Stinken en smerig! Ze is weer een stoer verhaal rijker. De wasmachine en een hete douche, losten het stankprobleem gelukkig snel weer op.

Zij heeft overigens ook flink wat uren in het nablijflokaal op school doorgebracht de afgelopen weken. Was niet lekker en wilde dat ik haar zou ziek melden, maar deze mama vond dat ze het eerst even moest proberen. Ik naar mijn werk, kind op de fiets. Opgelost. Volgende dag vertrok ze eveneens netjes op tijd. Blijkt dat ze in haar vaders huis op de bank heeft gehangen met buikpijn en daarmee het brugpieper spijbelrecord van de school heeft verbroken. School seinde mij pas 3 dagen later in. Ze heeft haar verantwoording genomen en de nodige dagen zich om 8 uur gemeld en nagebleven. Maar nu moet ze nog meer lesuren missen, want leerplicht vindt dat we ons ook daar moeten melden… sta je dan met je goeie gedrag. Had ik haar net zo goed niet kunnen laten nablijven, want nu word je als ouder ook nog eens gestraft. Dat het niet loont om je aan regels te houden, blijkt ook uit mijn verdere week… echt, ik probeer een voorbeeldrol ter vervullen hier, maar ’the universe’ is er niet blij mee.

Naar België

Afijn, deze single mom had logeeradressen geregeld voor de kinderen. Dochters lieve tante heeft haar persoonlijk om 8 uur in het nablijflokaal afgezet (en weer opgehaald), geen zorgen voor mama hoopte ik. Ik moest op ons kantoor in Mechelen een fotoshoot begeleiden voor de nieuwe website. Mooi hotel geboekt, tips aan collega’s gevraagd (parkeer daar niet, parkeer langs de weg) en gebruik Waze vanwege het nieuwe circulatieplan in de binnenstad.

De files richting België vielen mee omdat ik eerst nog even op kantoor in Woerden was geweest ivm vergaderingen. Alleen de ring van Antwerpen is altijd een dingetje. Fijn aan de slag daar op ons kantoor, leuk om die collega’s weer even te zien. Eentje was jarig en trakteerde, dus yay. Eenmaal in de binnenstad aangekomen had ik net de ingang naar de grote parkeergarage gemist. Toch even door naar de Holiday Inn, waar het luik openstond dus ik wil er in rijden… heuveltje af… sluit dat ding weer… Chips. Achteruit heuveltje op omhoog met een kleine bocht. Was best een flinke uitdaging. Maar hey, ik kwam schadevrij bovenaan! Durfde het niet aan om nogmaals te proberen, dus dacht ik zoek wel even de route naar de ingang van een andere parkeergarage. Ik een stukje rijden en zag een parkeerplek waar ik de auto even stil kon zetten om de route in te toetsen. En bedacht met toen… in het donker tussen de andere auto’s… dat dit eigenlijk ook een prima plek op loopafstand van het hotel was. Voorbijgangers gevraagd naar de betaalautomaat en snel een ticket achter mijn raam gelegd. Op de automaat stond dat je tot de volgende ochtend 8 uur kon blijven staan. Mooi.

Holiday Inn en Bier Centraal

Osprey Transporter uit de auto en inchecken maar. Meteen even gevraagd welk restaurant ze voor het diner konden aanbevelen. Roomtour opgenomen, even opgefrist. Prima hotelkamer aan de zijkant. Dan over de kopklinkertjes verder de stad in. Prachtig met de verlichting op de oude gebouwen daar, Mechelen is echt een mooie stad. Ik zag direct ook een leukere plek dan de aanbeveling van het hotel: Bier Centraal. Helemaal in kerstsfeer en met tal van speciaalbiertjes. Lekker als je niet meer hoeft te rijden!

Heb daar een heerlijk chocoladeachtig kerstbier gedronken, dat goed combineerde met het Belgische stoofpotje. Daarna nog even aangeschoven voor een extra biertje bij de Nederlandse mensen aan het tafeltje naast me. Gezellige avond zo en het restaurant was volledig in kerstsfeer met lampjes, kerstballen en bomen. Heel erg leuk!

De hotelkamer is overigens ook helemaal prima. Netjes, schoon en de lakens zijn superglad. Zo fijn! De douche heeft badproducten van Dove en geen hele harde straal, maar prima. Op advies van een collega had ik een kamer aan de zijkant (aan de voorkant schijn je last te hebben van langsrijdende bussen). Bij het ontbijtbuffet was ruim voldoende keuze uit zoete en hartige producten. Je kon je eigen broodje roosteren of een wafel bakken. Daarna uitgecheckt en … de toestand begon…

“Ik wil u even wijzen op dit bordje…”

Zag wel wat commotie en grote wagens… bleek het om mijn auto te gaan. Die dus op een takelwagen was gezet! Schijt! Ik had toch netjes betaald??? Wat was dit nu weer…  De agent in kwestie liep met me mee naar een piepklein tijdelijk parkeerverbodbordje met onleesbare handgeschreven tekst. Dat vanaf de parkeerautomaat of mijn parkeerplekje die avond in het donker niet te zien was. 

Je bleek je auto hier slechts tot 6 uur in de ochtend te mogen parkeren. Mijn Belgische manager maar even gebeld dat ik wat later op kantoor zou zijn… Als buitenlander moest ik meekomen naar het politiebureau. De takelkosten van 272 euro moest ik direct per pin betalen en ik zou nog een bekeuring thuisgestuurd krijgen. Vanwege alle toestanden met mijn ex-vriend, was mijn betaalrekening te leeg. Gelukkig had ik zakelijk wel wat voor de BTW gereserveerd zodat ik toch kon betalen.

Het had nog een Belgenmop kunnen zijn…

Het verhaal had nog kunnen aflopen als Belgenmop. De agent toetste 2,72 euro in op de pin. Maar helaas, juist toen ik dit op mijn werk vertelde, ging de telefoon. Of ik nogmaals naar het bureau wilde komen want er was een fout gemaakt. Nou nee. Dat wilde ik niet. Ik durf de binnenstad van Mechelen niet meer in met de auto! Voor je het weet sta je weer op een takelwagen, ik heb vriendelijk bedankt en de agent op ons kantoor uitgenodigd. Hij bleek de verkeerde pinautomaat gebruikt te hebben en zijn baas had zo de fout ontdekt. Bij ons kantoor werd dus de 2,72 euro op mijn rekening teruggestort en ik kon alsnog het volledige bedrag betalen. Jammer de bammer…

Ik was in ieder geval erg van slag.

Perspakketje van Ravensburger

Eenmaal terug in Nederland werd ik een dag later aangereden… dat verhaal in een volgende blog.

Ik kom niet zoveel meer aan schrijven toe, maar ik doe mijn best, stay tuned 😉

Op TikTok ben ik trouwens wel heel actief, mijn doel is in 2025 om de 5.000 volgers daar te bereiken. Volg @marstyle78 – ik ga daar ook regelmatig live.