Op vakantie gaan is hard werken als alleenstaande ouder

Mijn dochters en ik genieten er ontzettend van: reisjes maken. Op vakantie gaan. Zelfs al gaan we maar 1 of 2 nachtjes, dan nog noem ik het op vakantie gaan. Voelt fijn. Nu zitten we in Drenthe terwijl ik dit schrijf. Voor het eerst in eeuwen heb ik een hele week geboekt. We vieren zomervakantie op een vakantiepark waar voor kinderen van 9 en 10 jaar genoeg te doen is. Toch is het hard werken als alleenstaande ouder en voel ik me – ondanks het genieten – ontzettend moe.

Best gek. Meestal gaan we voor mijn werk op vakantie. Dan is het extra hard werken omdat je overal foto’s van wilt maken en zoveel mogelijk van een bestemming moet laten zien in je artikel. Nu heb ik zelf geboekt en voel ik me alsnog uitgeput.

Ben ik de afgelopen weken met de vele uitstapjes misschien te druk geweest en komt die vermoeidheid er nu uit? Of wil ik gewoon teveel genieten nu we hier zijn?

Aan de kinderen, het vakantiepark en het huisje ligt het in ieder geval zeker niet. We vieren vakantie op Landal Land van Bartje, een park met een ponyranch. Leek me perfect om meisjes van deze leeftijd van hun schermpjes weg te houden. Ik wilde heel graag een huisje boeken met een bad er in, dat vinden de kinderen fijn (en ikzelf eigenlijk ook) omdat we dit thuis niet hebben. Wat ik niet helemaal doorhad en echt een blijmaker is: onze vakantieboerderij voor 4 personen blijkt ook over een sauna, zonnebank en light tower douche te beschikken. En 2 badkuipen, waarvan 1 met bubbels. ’s Avonds als we moe zijn van de dag, is er dus een privé spa-momentje in het huisje.

Maar toch. Je bent als alleenstaande ouder verantwoordelijk voor je kinderen. Jij regelt het avondeten, de vaatwasser etcetera. Veel activiteiten vereisen dat er een 18+ persoon mee gaat (alle ritten op een pony) en die zijn de reden dat ik voor dit park gekozen heb. De eerste keer naar het zwembad wilde ik ook mee, om even te zien hoe grootschalig het is enzo.

Je bent gewoon toch steeds de hort op en moet je vakantiehuishouden alleen bestieren. Wat uiteraard ook de nodige voordelen heeft: geen meningsverschillen met een partner, er kan veel meer bagage mee in de auto en jij bent zelf de enige naar wie de kinderen moeten luisteren.

Wel had ik me voor de vakantie voorgenomen dat het met kinderen die naar groep 6 en groep 8 gaan, belangrijk is dat ze op de vakantie voor het eerst zelf naar het zwembad zouden gaan. In een veilige omgeving even oefenen hoe dat gaat zonder mama. Ook best spannend, maar dit liep eigenlijk heel goed. Ze maakten vakantievriendinnen met 2 zusjes en hun mama had ditzelfde plan. Met een groepje van 4 zijn de meisjes toch weerbaarder en assertiever. Dat was feest, een mooi stukje zelfvertrouwen voor de dames. En loslaten voor de mama’s.

De vele nieuwe indrukken en het actieve leven, hakken er toch best in. Je bent alleen en dat is vermoeiend. Vooral omdat ik eigenlijk ook mijn werk niet helemaal los wil laten. Ook al doe ik alleen het hoognodige. Lopen, regelen (hebben we alles, zijn de handdoeken droog?) en er voor de kinderen zijn… Middagdutjes schieten er bij in of duren maximaal 10 minuten.

Gelukkig boffen we met het mooie weer. Zijn de kinderen makkelijk en maken ze geen ruzie. Iedereen heeft het fijn. En deze mama? Ik ben eigenlijk te druk bezig om te ontspannen. Maar ik gun mezelf een heerlijke massage… Hopelijk kan ik alle spanning dan lekker loslaten en tot rust komen. Als alleenstaande ouder op reis moet je vooral ook  lief zijn voor jezelf tenslotte. Op naar de beautysalon!

Hoe krijg jij de vermoeidheid uit je lijf?