Maandelijks stort ik voor mijn beide kinderen elk 50 euro op een spaarrekening. Doe jij dat ook? Ik wil graag een bedrag bij elkaar sparen zodat ze later kunnen studeren of – als ze eerder klaar zijn met school – er hun rijbewijs van kunnen halen. Studeren is net als een eigen woning tegenwoordig iets dat alleen voor zeer welgestelde mensen is weggelegd. Als eerste generatie in mijn familie heb ik een HBO studie kunnen doen, maar dat is voor mijn kinderen niet meer vanzelfsprekend. Net als het zelf kopen van een woning. Hoe kan ik geld aan ze schenken om te voorkomen dat ze straks starten met een achterstand?
Met de 50 euro per maand zit ik in elk geval goed. Als ik het had, zou ik zelfs tot 550 euro per maand voor ze opzij mogen zetten. Je mag ieder kind jaarlijks een bedrag cadeau doen van maximaal 6.604,- euro. Daarbij moet je wel in de gaten houden dat de Belastingdienst de bedragen op de spaarrekeningen van je kinderen tot hun 18e bij jouw vermogen optelt. Ik vind het best ingewikkeld allemaal.
Ik zie heel goed welke kansen ik zelf allemaal gehad heb, omdat mijn ouders me het VWO lieten doen en ik daarna naar het HBO mocht. Dat zijn al dingen die voor hen zelf niet weggelegd waren. Daardoor kon ik een betere start op de arbeidsmarkt maken. Ondanks dat ik daar in 2001 – vlak na 9/11 – op kwam, was mijn startpositie heel netjes: alle opleidingen binnen de gestelde termijnen afgerond. En mijn studiebeurs werd dus volledig een gift. Daar was ik toen al mijn ouders heel dankbaar voor. Ik kocht geregeld een bosje bloemen of nieuwe kleding voor ze, zeker toen ik ook nog een stagevergoeding ontving. Omdat ik geld van ze mocht lenen (ik zakte steeds voor mijn rijexamen, dus mijn spaargeld was niet genoeg), kon ik op mijn 18e mijn rijbewijs halen. Iets waar ik tot de dag van vandaag veel profijt van heb.
De vraag is echter of mijn kinderen dit gaan redden met het geld van hun bijbaantjes. Mijn ouders betaalden de studie, ik betaalde mijn studieboeken en dan nog hield ik genoeg over als thuiswonende student om af en toe leuke dingen te doen. Je kreeg een OV jaarkaart en de wereld lag aan je voeten: je kon overal naartoe! De beurs mocht je houden als je goed je best deed op school.
Goed je best doen is in deze tijd niet zo relevant meer: of je nu je best doet of niet, die beurs moet je terugbetalen. Ik hoop dus eigenlijk dat mijn kinderen hem niet aanvragen en blijven inwonen tot ze klaar zijn met school. Starten met een schuld lijkt me vreselijk. Gelukkig wonen we in de Randstad en biedt dat veel mogelijkheden. Ik spaar dus nu om ze daar straks bij te helpen. Al moeten ze het zelf doen.
Tonnetje cadeau?
Met de huidige dramatische woningmarkt, hoor je ook vaak dat welgestelde ouders hun kinderen een tonnetje cadeau doen voor een huis. Dat kan alleen wanneer die kinderen tussen de 18 en 39 jaar oud zijn. Als gescheiden single mom van 42, mogen mijn ouders me dus niet helpen bij een eventuele hypotheek. Ik ben te oud. Is je kind jonger dan mag je eenmalig – voor een koopwoning – 105.302,- euro schenken. Daar koop je nog niks voor, maar voor mensen in loondienst zou dit flink kunnen helpen. Mocht jouw kind een partner hebben, let er dan wel even op dat je voor deze schenking een uitsluitingsclausule opneemt. Dan houdt je kind er na een eventuele scheiding net even iets meer aan over en gaat het niet naar de ‘koude kant’. Als je je kind niet helpt bij de aankoop van een huis, mag je eenmalig maximaal 26.881 euro schenken aan een kind tussen de 18 en 39 jaar oud.
Warme hand of na overlijden?
Geld schenken met de ‘warme hand’ lijkt in ieder geval fijner en voordeliger dan na je overlijden. Dan gaat er heel veel belasting vanaf. Als je kind van jou een mooie schenking ontvangt terwijl je nog leeft, kun je ook meegenieten van hoe blij ze er mee zijn en zien wat ze er mee doen. Na overlijden is dat niet het enige dat ingewikkeld is.
Met onze scheiding heb ik bijvoorbeeld een clausule laten opnemen dat onze kinderen ‘mijn deel’ ontvangen van de eventuele erfenis van hun oma aan vaders kant. Hun opa leeft nog, dus is de langstlevenden regeling is van kracht. Wanneer zij in hun testament echter mij als ‘koude kant’ niet hadden uitgesloten, is het kindsdeel van de erfenis waar mijn ex-man recht op heeft ook deels van mij. Wij waren destijds in gemeenschap van goederen getrouwd. Om eventueel ‘gedoe’ te voorkomen met de ex-schoonfamilie, heb ik laten noteren dat dit bedrag moet worden gestort op de spaarrekeningen van onze kinderen als cadeautje van oma.
Alleen valt er volgens mij voor mijn dochters niets meer te erven, want deze clausule is vervallen. Hun opa is – als ik goed ben geïnformeerd – een geregistreerd partnerschap aangegaan met een nieuwe partner. Daarmee kunnen alle kinderen, inclusief mijn ex-man, hun kindsdeel per direct vorderen om hun erfenis veilig te stellen. De helft van zijn deel zou daarmee naar onze kinderen moeten gaan. Gaat mij natuurlijk verder niets aan, maar dat is wat afgesproken was in onze scheidingsdocumenten.
Hopelijk heeft hij ook een rekening voor de meisjes kunnen openen en kunnen ze later dankzij oma’s eventuele nalatenschap hun arbeidscarrière starten zonder eventuele studieschuld. Na overlijden én echtscheiding zijn dit alleen altijd pijnlijke dingen om te bespreken. Geld schenken aan een kind met de ‘warme hand’ dus als je nog leeft, voelt dan toch een stuk fijner!
Heb jij weleens een schenking of erfenis mogen ontvangen? Hoe voelde dat voor je?
