De eerste schoolweek na de zomervakantie. Back to normal. Hoewel? Ik had nog even weinig afspraken vanwege de vrijwillige thuisisolatie, maar met de opgebouwde resistentie én een negatieve coronatest voelt die behoorlijk onzinnig. Gelukkig maar. Twee dagen eerder terug en het was niet nodig geweest. Hoe dan ook: met een lege agenda kun je wel lekker doorwerken!
Weekend…
Zaterdag maakten we ons niet druk. Ik hielp de jongste bij het verzamelen van spullen voor een knutselproject. Ze had bedacht dat ze een vergrootglas ging knutselen, de kleine uitvinder. De oudste deed zich ondertussen tegoed aan haar tiktokverslaving. Ze waren verder druk met Roblox. En ik probeerde wat werk te doen. Tussen de middag trok ik een pak poffertjes uit de vriezer en die aten we op terwijl we op Disney+ naar een documentaire over dolfijnen keken. Mijn ex had een schattig briefje gevonden van zus 1 aan zus 2 en appte dat door. They are too cute! Ik zei niks, maar heb ze toch flink geknuffeld en in de avond uitgebreid voorgelezen uit De Veer van de Valk.
Leren leren en leren lezen
Zondag voerden we ook weinig uit. Lekker voor de tv hangen in de ochtend. Ik keek zelf op WithLove de serie Heartland over een paardenboerderij, mijn nieuwste guilty pleasure.
De oudste deed weer een weektoets van de LOI Kidzz typecursus. Ze is er bijna! Blijft wel lastig om haar te motiveren meer dan 1 les op een dag te doen, want ze woont natuurlijk in 2 huizen, typt alleen bij mij (bij haar vader leert ze keyboard spelen; onze pogingen om het kind te leren leren) en als ze dan bij mij is hebben we ook vaak andere activiteiten. Ik duim dat het me lukt om haar deze week de laatste lessen te laten doen. Als ze eenmaal bezig is, vindt ze het onwijs leuk. Alleen om zichzelf ertoe te zetten… Ze krijgt 5 euro van me als ze haar typediploma gehaald heeft.
Ondertussen probeerde ik de jongste mop aan het lezen te krijgen. Koorlezen in een kinderboek over Albert Einstein. Haar interesse in uitvindingen motiveert ietwat om met mij mee te lezen gelukkig. Tot haar zus erbij komt. Dan gooit ze het bijltje erbij neer. #dyslexie
Verder wilde vooral de oudste graag spelletjes doen. Dus we speelden Cluedo Live. Grappig, ooit in 2003 ontvangen voor een review en de meiden vinden het nu helemaal super. Volgens mij is het niet meer te koop? En daarna 1 op 1 het spel Vraag maar, de Moeder – Dochter versie. Hierbij stel je elkaar vragen waarover je kunt kletsen. Ook mocht ze als eerste iets schrijven in Scheidklets, een nieuwe uitgave van Gezinnig, dat een dag eerder was bezorgd. In invulboekje in navolging op Slaapklets, speciaal voor kinderen die een scheiding hebben doorgemaakt. Omdat ze Slaapklets al kennen, nodigt het iets meer uit dan bijvoorbeeld Bang Boos Blij dat ik destijds speciaal had aangeschaft.
Back to school
Maandag gingen de meisjes weer naar school. Ik kreeg een leuke foto doorgeappt van hun papa met de rugzakjes om, ze hadden er zin in! Ondertussen worstelde ik mezelf ook door het nodige huiswerk heen: overblijfgeld betalen, overblijfformulieren invullen en de formulieren voor de omgekeerde oudergesprekken invullen. Hierbij vertel je de leerkrachten over jouw kind met wat tips & tricks. Verder veel papierwerk op zakelijk gebied: pitchen op opdrachten, heen en weer mailen en de nodige belletjes plegen. En natuurlijk teksten schrijven en in wordpress zetten, de plugins updaten en bonnetjes fotograferen met de app van mijn boekhouder voor de maandafsluiting.
Sales call dag
Dinsdag had ik onwaarschijnlijk veel zin om lekker prospects te bellen voor de Blogboot. Ik bruiste van de energie en heb aardig wat belletjes kunnen plegen. Heerlijk gevoel, ik was erg tevreden over mezelf. Meestal is het iets waar ik tegenaan hik, deze dag wilde ik er vol voor gaan. Ook schreef ik natuurlijk zelf mijn artikel over de Blogboot editie 3 af, want ik zat helemaal in de vibe. Verder de doos in orde gemaakt voor verzending naar de prijswinnares van het Sodastream apparaat. Kreeg van haar een onwijs leuk mailtje en daar werd ik heel erg blij van. Waar ik ook heel blij van werd is de reactie van mijn gastheren in Valencia onder het artikel dat ik over hun leuke B&B schreef. Dat zijn toch de dingen waar je veel energie van krijgt!
Woordrummikub
Woensdag wederom lekker aan de bak. Teksten schrijven, artikelen netjes op orde maken in wordpress, mailtjes beantwoorden en nog wat leuke telefoongesprekken. Verder dacht ik dat ik de kinderen uit school moest halen, dus plande ik het verzenden van mijn prijzenpakketje en de boodschappen daar omheen. Om er vervolgens achter te komen dat de kinderen op de fiets waren en ze die middag bij mij gebracht zouden worden… Oeps… Nou ja, ik was er na een vrijwillige week binnen tenminste weer even uit en de zon scheen!
Op verzoek van de ene dochter downloadde ik Wordfeud maar weer eens op mijn telefoon. Ze speelt het met oma en wilde ook tegen mij een potje doen. Verder ging zij keurig aan haar typeles, die nu toch echt wel afgerond moet worden binnenkort. Gaat makkelijker nu we weer in het schoolritme zitten. Met de andere dochter speelde ik een potje woordrummikub. Geen zin om de leesoefeningen strijd aan te gaan en dit is stiekem toch ook spelen met letters en dus goed voor haar taalgevoel.
Van meh naar yeah
Donderdag begon met een vervelende klus. Eet eerst je kikkers, zeggen ze dus dat deed ik maar. Met de ‘meh’ achter de rug, veranderde de dag langzaam in een ‘yeah’. Wat leuke berichtjes, een kwartier langer kunnen doorwerken omdat de schooltijden zijn aangepast dit jaar, een mailing geschreven en verstuurd en leuke belletjes gepleegd. Voor de Blogboot van september is het thema duidelijk: WONEN & LEVEN. Ik had er zin in en mijn kinderen ook. De oudste had zowaar een paar extra typelessen gedaan in de middag, waaronder een weektoets. En met haar zusje heb ik gezellig zitten koorlezen in een kinderboek over Albert Einstein. Ik maakte onder het genot van lekkere muziek op spotify een verse tomatensoep klaar, dat eten de meisjes graag. Na het eten genoten we van de tiktokjes die werden opgenomen, belde ik mijn jarige neefje en ik kon het eerste stukje van de nieuwe First Dates aflevering nog net even meekrijgen. Dat oude stel… hoe heerlijk om te zien samen, werd daar heel blij van.
Copyrights… voor de meelezers met website
Dat je niet zomaar foto’s van internet mag plukken en gebruiken weet iedereen. Dat je er bij advertorials alert op moet zijn dat de partij die de foto’s toestuurt daadwerkelijk de rechten heeft afgekocht ook. Ik kreeg deze week echter een claim aan mijn broek vanwege het gebruik van een persfoto… Schrok me uiteraard de tyfus, dat snappen jullie. Was geen misselijk bedrag en ik volg Charlottes Law op nauwe voet, dus als de rechthebbende fotograaf zegt dat jij de foto niet had mogen gebruiken… Dan ben je gewoon de sjaak. Terwijl je er als medium op vertrouwt dat de bedrijven die foto’s meesturen met hun persberichten deze rechten hiervoor hebben afgekocht bij de fotograaf.
Ik dus snel het betreffende PR-bureau én het bedrijf in kwestie gebeld. Was niet betaald of op een andere wijze gesponsord voor de betreffende publicatie en dacht eigenlijk gewoon mensen te helpen door het verspreiden van een leuk nieuwtje. Het bedrijf in kwestie schrok ook… zij hadden namelijk deze fotoshoot speciaal ingekocht om uit te sturen naar media. Ze gaven ook direct aan mij aan dat ze eventuele kosten van een rechtszaak voor hun rekening zouden nemen. Gelukkig was dit niet aan de orde. Ik heb de naam van de fotograaf erbij gemeld in plaats van alleen het bedrijf te noemen. Zij waren not amused met de actie van hun fotograaf en deze heeft inmiddels excuses aangeboden.
Ik ben er meestal heel alert op of er nog iets bij de foto’s moet staan, was ook het pr-bureau en bedrijf in kwestie niet opgevallen, maar dat ga ik nu uiteraard altijd extra goed checken. Handigste om gewoon mijn eigen foto’s te gebruiken zodat er nooit gedoe over is en ik heb natuurlijk een abonnement met Shutterstock. Met de schrik vrij dus. Heb het zelf ook meegemaakt dat zomaar mijn teksten werden gekopieerd en gepubliceerd en dat voelt vervelend, maar in dit geval was de ‘rechthebbende’ er gewoon voor betaald door zijn opdrachtgever. Ben heel erg opgelucht dat het zo is afgelopen en dat het bedrijf zo begripvol reageerde en alles direct heeft opgepakt. Jij weleens zoiets meegemaakt?
Radio, ijsjes en Scheid!
Vrijdag kinders naar school en ik lekker naar de kapper. Dat kon omdat ook de jongste nu ’s middags les heeft moet op vrijdag. Zo kan ik ineens wat meer uren werken, ook omdat de schooltijden nu iets langer zijn. Bij de kapper werd ik gebeld door Vroeg op Frank van Radio 2. Ik mocht mijn schoonzus vroeg in de ochtend op haar verjaardag verrassen met een felicitatie en dat werd doorgesproken. Leek me heel grappig om haar een vrolijke dag te bezorgen terwijl de verjaardag verder ivm corona niet werd gevierd. Zoals ze zelf zegt: begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach, want wie vrolijk is in de morgen, die lacht de hele dag. En zo is het. Radio 2 stuurt haar bovendien nog een feestelijk pakketje toe.
’s Middags verzilverden we bij de Kwalitaria onze ijsjes cadeaubon. Deze had ik gewonnen via de Postcodeloterij. Ik wacht nog op dat miljoen, maar een ijsje is uiteraard ook echt wel een feestje uit school.
Daarna ging het feestje thuis verder. Twee vriendinnetjes van de oudste kwamen langs, allebei ook met gescheiden ouders want… De 3 dames van Firma Fluks hadden iets feestelijks voorbereid. Mijn dochter kreeg in een vlop vol confetti haar eigen exemplaar van het boek Scheid! uitgereikt. Een handboek voor kinderen van wie de ouders gaan scheiden of al gescheiden zijn. Zij is de jongste die heeft meegewerkt aan dit kinderboek. Bij alle kinderen gingen ze persoonlijk langs om een boek te brengen. Het staat vol met tips, weetjes en ervaringsverhalen over gescheiden ouders om kinderen te helpen die er doorheen gaan. Op 11 september is het de ‘dag van de scheiding’ en dan probeer ik mijn review (even flink doorlezen nog) en winactie online te zetten, want we mogen een boek verloten op deze blog. Ligt vanaf nu in de boekenwinkel.
>> Goed uit elkaar na je scheiding, is dat zo bijzonder?
Met boek stapten we op de fiets naar opa en oma om het te laten zien. En omdat mijn dochter geen macaroni wilde eten… Die ochtend had ik gezegd dat ze het zelf maar moest regelen op haar opmerking dat ze veel meer zin had in oma’s spinazie met gehaktbal. Gewapend met haar telefoon verdween ze naar haar kamertje en kwam met een trots snoetje terug beneden: “we eten bij oma vanavond”. Daar heb je oma’s voor. En ja, als je zo initiatiefrijk bent om het inderdaad maar even zelf te regelen dan vindt deze mama het goed. En stiekem ook heel grappig.
Dit weekend geen gekke plannen. Jij wel? Ga je iets bijzonders doen? Of gewoon huishoudelijke ritme en clubjes van de kinderen?
