Humor helpt je er wel doorheen! In de patiëntengroep ‘Corona ervaringen en langdurige klachten!’ zitten momenteel zo’n 12.000 leden die elkaar oppeppen. Ik mag de grappige gedichtjes uit het gezamenlijke rijmelarij document met jullie delen. Namens alle Corry’s hun corona-krabbels dus. Geniet ervan, het is pijnlijk maar hilarisch!
Zal mijn eigen dichtkunst ook nog even delen:
Hier de rijmelarij van alle ‘corry’s’:
Op een avond deed mijn keel zeer
en smaakte mijn koffie helaas niet meer.
*
Hoewel liefst niet klaag maar zing,
ik heb nu wel genoeg van die verhoging.
*
Mijn eetlust verdween als de zon in de nacht,
toen ik aan de mogelijke diagnose ‘Corona’ dacht.
*
Een staafmixer gaat door mijn hele lijf,
maar de huisarts vindt me een gestoord wijf….
*
Hoe lang moeten wij nog wachten op hulp voor al onze klachten 14 weken vind ik lang,
eerlijk gezegd ik ben een beetje bang.
*
Mag geen test bij moeite met ademhalen,
maar moet wel trouw mijn verzekering betalen.
*
Ik wil wel blijven geloven,
in berichten die beterschap beloven.
*
Al laten artsen ons lopen,
mede door deze groep blijven we op volledig herstel hopen.
*
De RIVM negeert ons bestaan,
van mij mag je die Van Dissel ontslaan.
*
Het herstel in een slakkengang,
doe je teveel dan is de terugslag wrang.
*
Door corona,
voelde ik me erg lang als een oude zieke oma.
*
De keelpijn, vermoeidheid, druk/pijn op mijn borst,
schouderbladen en spierpijn blijven er zijn
en dat is helemaal niet fijn.
*
Wij velen hebben dezelfde klachten,
maar medisch moeten we helaas vaak op een diagnose, bevestiging en verklaring wachten.
*
Ik ben een beetje Corona moe,
ben aan een herstelperiode toe.
*
Wil nou wel eens van herstelperiode naar volledig herstel,
het is nu wel mooi geweest dit Corona Bingo Spel!
*
Ik blijf wel geloven in volledig herstel,
ook al trekt mijn lijf vaak aan de bel.
*
Corona als biertje vind ik erg lekker,
maar van Corona in mijn lijf baal ik als een stekker.
*
Gezellig al weken het hele gezin compleet bij elkaar,
drie keer per dag Catan spelen is toch niet raar?
*
En wil ik een keer naar buiten ga ik lekker protesteren in het land,
mondkapje voor en en samen met Femke hand in hand.
*
Mijn man en ik spontaan bestempeld tot hyperventilatie patiënt,
toch fijn om te lezen dat je niet de enige bent.
*
Waar is toch die vrouw gebleven,
die zo enthousiast en vol energie stond in het leven.
*
Het corona monster lacht zich rot
en maakt ondertussen onze cellen kapot.
*
Het zit allemaal tussen je oren,
dat is wat wij al weken horen.
*
Blijf maar thuis en ziek maar uit,
schreeuwend behoefte aan een ander geluid!
*
Hoe moederziel alleen kun je je voelen,
als je nachten lang in je bed ligt te woelen.
*
Door corona ben ik af en toe verward,
zo zag ik gisteren een kraai zonder armen, dat was wel heel apart!
*
Maar dokter,
ik kan nog geen 200 meter lopen zonder adem problemen te krijgen,
“ach dan maar even rustig aan met sporten, en nu zwijgen!”
*
Meten is weten, saturatie valt mee,
God zij dank, net niet naar de IC.
*
Heb zo genoeg van die vervelende rot klachten,
zo langzamerhand weet je niet meer welke klachten je elke dag kunt verwachten …
*
Eindelijk is daar de zon
en kan ik zeggen dat ik Corona overwon!
*
Nachten lang wakker, bevangen door angst,
deze nachten zijn zwaar, deze nachten duren het langst.
*
Na 11 weken corona eindelijk fysiotherapie,
maar de verzekering zegt, geen ziekenhuisopname sorry maar we betalen niet!
*
Na 12 weken horen “ziek maar uit” en zonder zorg thuis,
mag ik eindelijk naar een longarts en snapt huisarts het is niet pluis.
*
Kater Pijn na teveel wijntjes is niet Fijn,
maar nu zonder wijntjes … ” corona hoofdpijn”…
*
Milde klachten,
t‘is wel lang wachten…
*
Mijn huisarts wil mijn klachten niet serieus nemen,
ik gun hem eeuwige jeuk tussen zijn tenen !!!
*
Al weken niet eens in staat tot een fijne knuffelpartij met mijn man,
hoop dat ik daar weer gauw van genieten kan.
*
Hopelijk eind in zicht…nu bijna week tien!
anders word ik wel GEK misschien.
*
Maar goddank: – voor de vroeg begonnen enkeling,
komt na dertien, veertien weken dan een goede kentering.
*
Denk je dat je alles wel hebt gehad,
stroomt al drie weken lang constant alles uit je gat.
*
Ik dacht dat ik weer beter was, maar helaas,
de corona nasleep blijkt wederom de baas.
*
Ik word gedwongen naar mijn lichaam te luisteren,
te veel doen zal me weer aan mijn bed kluisteren.
*
Corona hier corona daar,
kijk daar vliegt een adelaar…
*
Al was ik helemaal alleen,
veel lieverds trokken mij er doorheen…
*
In deze groep vinden we heel veel steun,
dat is waar ook ik op leun.
*
Familie, vrienden, werk, artsen volop onbegrip,
zij mogen mijn klachten linea recta overnemen, met stip!
*
Mijn hoofd is in de war, mijn armen en benen gewoon te zwaar,
praten zonder adem happen, kon ik dat toch maar.
*
Hoe is het nu met je? Steeds maar weer diezelfde vraag,
tja, wat zal ik zeggen, gisteren iets minder klote dan vandaag.
*
Terugval na terugval, steeds moeilijker om op te vangen,
gaat dit dan nooit over, tranen over je wangen.
*
Een beetje hier en beetje daar,
Corona die doet het maar.
Geen grens te ver geen land te groot,
heel dicht bij de dood.
Samen zullen we hem krijgen,
zullen we hem laten zwijgen.
Corona opgerot en wel heel snel,
elk land trekt aan de bel.
Kom op corona ga maar weg,
wat jij brengt is veel te slecht.
Verdwijn maar snel verzuip nu maar,
met jou zijn we echt wel klaar!!!!
*
Naar Oostenrijks Tirol op zoek naar sneeuw in maart,
terug in Nederland vind ik Corona als kers op de taart.
*
Op de bank zitten te hijgen,
hopen dat je genoeg adem zult krijgen.
*
Het Corona virus verslaan
en weer met zijn allen gewoon op vakantie gaan.
*
Eerst een hoestje en een proestje en benauwdheid in de keel,
hoofdpijn, spierpijn, en vermoeidheid het wordt me allemaal teveel.
Dan de huisarts even bellen,
nee mevrouw blijft u maar thuis,
daar moet u gaan herstellen,
echt binnen blijven in uw huis.
Na 5 weken denk je het gaat eindelijk weer goed
en dan opeens merk je wat het weer met je lichaam doet.
Nu 12 weken verder en we gaan er gewoon voor,
want deze Corona krijgt mij en Ons er niet onderdoor.
Wij gaan overleven ook al kost het ons wat tijd,
beter worden is ons streven, dat ons lichaam niet meer lijdt.
*
Met corona in je lijf,
weet je met jezelf geen blijf.
Ook de huisarts weet het niet en tot mijn groot verdriet
zijn de antistoffen er ook (nog) niet.
Heb het maar aan de hand,
in zo’n apenland.
*
Waar zouden we zijn zo zonder bezoek,
en deze groep op Facebook!
*
Op deze pagina velen met kommer en kwel…
en delen we ervaringen in de hoop op volledig herstel…
*
En dan, naast verkrampte benen,
krijg je ook nog corona tenen.
*
Ach energie, waar ben je toch gebleven,
kom je gauw terug of duurt dat nog wel even?
*
Slapeloze nachten duren o zo lang,
benauwdheid op je borst houd je in de tang.
*
Op leeftijd of nog piep, het is te klein hier
we willen ruimte, knuffels en plezier!
*
Moe en zwak, verlies ik mijn moed en ben kapot,
Mijn vertrouwde lichaam zo ontzettend op slot.
*
H een en weer, keer op keer,
steeds als ik iets weer probeer.
Het voelt goed en dan weer zeer,
komt mijn immuunsysteem in het verweer?
Dus van groot belang dat ik leer,
hoe ik mijn energie het beste doceer.
*
Corona betekent kroon,
dus dat juist wij hem moeten dragen is eigenlijk heel gewoon.
*
Die ellendige steken en die eeuwige vermoeidheid,
ik wil het niet meer, ik wil het kwijt….
*
Ziek maar lekker uit thuis voor de buis,
nu lig ik met ontstoken hart en longen in het ziekenhuis.
*
Nu, pas na 12 weken, negatief getest,
na weken van isolatie mag ik eindelijk weer uit het nest.
*
Jeetje, ook mijn haar doet zeer
en mijn tong die proeft niet meer.
Wanneer was het de laatste keer,
dat ik niet steeds zei: zeer.
Slapen wil ik heel gewoon
en niet vliegen als een drone.
*
GGD, huisarts, RIVM, WHO, iedereen zegt maar wat,
ik weet het niet meer en wordt het zo zat.
*
Emotioneel, onzeker en in tranen,
hoe ziek zijn mijn organen?
*
Wanhoop en onzekerheid,
geen duidelijk landelijk beleid.
14 weken wachten op een test of onderzoek,
duurt te lang en raakt je hoop van zoek.
*
Al 14 weken duurt de rit
en niemand die weet hoe het eigenlijk zit.
*
Masker op,
of masker af,
maar nog altijd dat ik blaf,
nies of proest
en ook nog wel eens hoest.
*
12 Weken verder en nog steeds klachten,
de onzekerheid speelt me soms parten.
Gelukkig ben ik meestal positief
en neem ik alle ongemakken voor lief.
Mensen begrijpen het niet allemaal, maar….
anderen staan wel voor me klaar.
Ooit hoop ik weer in mijn kracht te staan,…zonder
ongemak en pijn,
zodat ik ook weer anderen tot hulp kan zijn.
*
Mijn man heeft er genoeg van en zet me voor paal:
“Nee vertel nou niet weer het Corona-keelpijn-
ochtendjournaal!”
*
“Neem een extra glaasje water”
vind ik advies voor bij een kater.
“Rust uit en gelieve niet bij de arts te komen”
over begeleiding en hulp blijven we dromen.
*
Hoe lang blijven de klachten,
geen onderzoeken mogelijk, we moeten eindeloos
wachten.
*
Nu in week dertien meer energie, dus voorzichtige hoop,
als ik dat maar weer niet met een terugval bekoop.
Conclusie
Best heftig alle klachten. Zoals jullie lezen ben ik lang niet de enige die met ‘milde klachten’ best even nodig heeft om er bovenop te komen. Op LinkedIn en andere social media, zelfs in de presentaties van het RIVM, lees je dat ‘wij’ als groep met langdurige klachten eigenlijk niet bestaan. Gelukkig zijn de huisartsen bezig om voor ons op te staan en komen er massale verwijzingen naar longartsen aan. Om het even op rijm te zeggen.
Ook in veel ziekenhuizen worden momenteel integrale nazorgpoli’s geopend. Dat is echter in de zorg. De meeste gewone mensen zien niet hoeveel mensen er maanden klachten houden. Na alle focus op ziekenhuiscijfers, bij deze de gedichtjes van mijn lotgenoten.
De IC bedden zijn niet het enige ‘drama’, met een groep van zoveel corona-patiënten die langdurig in de ziektewet zitten en zorg nodig hebben, is het virus ook ingrijpen van invloed op de kwaliteit van leven voor de mensen die het overleven. Ik dacht zelf dat het wel meeviel na 2,5 week ziek zijn. Zware longontsteking? Oh ik was gezond, fit en slank en knap wel weer op. Maar nu in week 9 na de 1e ziektedag ben ik toch voor een groot deel arbeidsongeschikt… Dat had ik niet verwacht.
What doesn’t kill you makes you stronger? Nou, waar je niet dood aan gaat leert je vooral geduld 😉 en humor!
