Emotionele steun vragen, hoe doe je dat?

Meestal gaat het allemaal prima. Is ook een makkelijk antwoord als iemand je vraagt hoe het gaat, toch? Ik ben best sterk, kan anderen goed helpen met het dragen van een last door mijn positiviteit en de neutrale bril. Alleen als het dan met mijzelf even niet gaat. Als ik emotionele steun van anderen zou kunnen gebruiken. Dan weet ik niet hoe ik dat moet vragen…

Nu, bijna 2 maanden na mijn eerste corona ziekte dag, zit ik er even doorheen. Het ging de goede kant op. Iets met een stijgende lijn. En nu is het mis. Niesbuien door hooikoorts en mijn herstellende longen zijn weer kapot. Ik heb veel pijn. De corona-vermoeidheid is er ook nog.

Ik ben 41, zie er kerngezond uit en kan maar een paar uurtjes op een dag iets doen. Zelfs de oefeningen van de fysio lukken me deze week helemaal niet, omdat de gewone taken zoals aankleden, eten regelen voor de kinderen, naar school brengen of thuisscholen, boodschappen doen en even achter de laptop me compleet uitputten.

Kan veel zelf. Maar wij mensen zijn sociale dieren. Soms kun je veel steun halen uit een arm om je heen. Een knuffel. Iemand die even je hand vastpakt en zegt “ik weet het, pak je rust en het komt wel weer goed”.

Ik wil voor mijn kinderen zorgen, maar ze zorgen op dit moment net zo hard voor mij. “Neem een pufje mama, als je zo’n pijn hebt.” Tijdens de leestaak van school lig ik opgerold met mijn ogen dicht op mijn bed tegen mijn dochtertje aangevleid, terwijl ze mij uit haar boek voorleest. Af en toe aait ze door mijn haren. Ik houd van haar.

Dat is fijn. Gelukkig heb ik ook zelf mijn ouders nog. Ik ben virusvrij, dus ik kan af en toe bij hen terecht voor een stevige knuffel waar mijn tranen vrij uit over de wangen kunnen rollen.

Om hulp durven vragen, is iets dat je moet leren. Vanmorgen in de supermarkt ging het even helemaal niet. Gelukkig had ik een winkelwagentje om op te steunen. Toen ik naar mijn auto liep, bedacht ik dat die wagen ook nog terug moest. En het ging niet meer. Zoveel pijn. Nog geen 9 uur en ik was al op. Twee lieve dames wilden mijn kar wel terugbrengen. Door de regen de boodschappen naar mijn auto sjouwen, boden ze ook aan. Maar dat aanbod durfde ik niet aan te nemen. Had geen hele zware tassen. Toch moest het in etappes met uitpuffen tussendoor, omdat ik het zelf wilde doen. De lessen die het leven je aanreikt zitten ook daar in: als er hulp voor je komt, kun je die dan accepteren?

Ik geloof in het universum. Dat alles met elkaar verbonden is. Dat wat je nodig hebt ook naar je toekomt als je op dezelfde frequentie zit. Toelaten dat ik momenteel voor 70% van de dag niets waard ben, is pittig. Toch voel ik vanuit de kosmos dat ik gedragen wordt. Zeker toen ik echt ziek was, heb ik de steun heel sterk kunnen voelen in al mijn eenzaamheid. Kracht uit het universum, of hoe je het wilt noemen. Deze week is het zwaar en heb ik er eigenlijk de steun van andere mensen bij nodig. Alleen weet ik niet zo goed hoe ik dat moet vragen.

Vraag en het is gegeven

Het fijne is… om even een Abraham Hicks uitspraak er in te gooien (daar luister ik veel naar omdat ik er blij van wordt) ‘ask and it is given’. Vraag en het is gegeven. Alles wat je wenst komt automatisch naar je toe mits je het zelf kunt toelaten. Hoe vreemder de wijze waarop iets naar je toekomt, hoe meer je erop kunt vertrouwen dat er kosmische krachten aan het werk zijn. Lees komend weekend in mijn weekoverzicht maar over onze kapotte opblaasdolfijn… Ik ben een magneet voor bijzondere verhalen, dus het komt wel weer goed. Ik blijf positief. Maar op dit moment heb ik het gewoon even moeilijk. En behoefte aan emotionele steun…

Dus schrijf ik het maar op. Vraag en het is gegeven tenslotte. Alles wat je denkt, trek je aan. Alles wat er nodig is komt naar je toe. Op dit moment is mijn wens emotionele steun. Ik weet alleen niet in welke vorm, want ik ben te moe om mensen te bellen. Vorige week ging het beter, volgende week zal het beter gaan. Alleen nu dus even niet.

En daarnaast wacht ik uiteraard op dat felicitatie telefoontje van de loterij! Dat is ook altijd welkom, kuch. Laat ik vooral niet te kieskeurig zijn in het soort ondersteuning dat mijn kant op mag komen :-D.

Jij vandaag van iemand een gemeende knuffel ontvangen? Durf jij je kwetsbaar op te stellen? Of vind je dat net als ik heel moeilijk?

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock