Kinderen hebben hun vader en hun moeder nodig. Bij een scheiding moet je daarom een ouderschapsplan maken met een omgangsregeling. Nu we in een soort landelijke ‘lockdown’ zitten gaat veel van het sociale leven ‘op slot’. Samen met mijn ex maakte ik vlak na de persconferentie een dagschema voor onze kinderen de komende weken. Ik kuste mijn kinderen en ging naar huis. Later die avond werd ik uitgenodigd voor een facebookgroep met de titel ‘lockdown parenting’ waar handige tips worden uitgewisseld. Van de reacties op een vraag over Corona en je kinderen naar de nadere ouder brengen, gingen mijn haren echter overeind staan!
Als het aan de meeste moeders in deze groep ligt, krijg ik mijn kinderen 3 weken niet te zien.
“Reizen wordt afgeraden dus ik zou ze in 1 huis houden.”
Wat de FUCK mensen! Sodemieter op!
Een moeder die met haar ex weekendvaderschap heeft besproken, stelde de vraag of ze de kinderen wel naar de vader zou mogen brengen. Deze woont in Brabant. Lijkt mij dat als de vader niet ziek is en de kinderen ook niet, dat geen probleem is. Een vader hoort zijn kinderen te zien. Een moeder ook. Dat heb je in je ouderschapsplan afgesproken.
Of je goed fatsoen hebt…
Ik gok dat de mensen die reageerden dat de vader maar even moet wachten ‘als ie goed fatsoen heeft’ zelf niet gescheiden zijn. Of dat ze wellicht in een vechtscheiding hebben gezeten. Dat vind ik dan zelf weer geen ‘goed fatsoen’, vechtscheidingen. Maar kom op mensen! Vroeger woonde je samen in 1 huis. Je gaat toch niet Corona aangrijpen als smoesje om je kinderen (naast school, clubjes en vriendjes) het contact met één van hun ouders te ontzeggen als er geen sprake is van ziekte?
Dat zou betekenen dat ik mijn kinderen vanaf nu 3 weken niet te zien krijg. Sodeflikker op hoor! Ze wonen in 2 huizen en papa en mama zullen altijd het beste met hen voor hebben. Als de andere ouder ziek is, dan springt de niet-zieke even in. Dat is altijd zo. Maar er is nu niemand ziek. Ze wonen gewoon in 2 huizen. Waar ze na het plassen handen wassen en er genoeg toiletpapier is om de billen te vegen.
Iemand opperde ook nog dat je bij de overdracht de kinderen ‘voor de deur af kunt zetten’. Echt? Wat de piep? Dat doe je toch niet? Je loopt toch even mee naar binnen en bespreekt even wat er de afgelopen dagen gebeurd is, wat ze gegeten hebben, bijzonderheden en dan ga je weer weg? Een kop koffie hoeft echt niet elke keer, maar toch wel even een korte uitwisseling lijkt me. Dát vind ik namelijk fatsoen. Richting de kinderen.
Single parent power
Ik keek samen met mijn ex de persconferentie. We waren samen, want het was de 9e verjaardag van onze dochter. Voorafgaand hebben we verhitte Corona-discussies gehad, uiteraard. Maar op die verjaardag even niet. Belang van je kind enzo.
In die persconferentie werd niets gezegd over ‘houd je kinderen toch vooral weg bij hun gezonde papa of mama’. Bovendien heb je als co-ouder nu juist even de luxe om een paar dagen bij te komen. Dit in tegenstelling tot de compleet overspannen rakende complete gezinnetjes die 24/7 op elkaars lip mogen zitten de komende weken. Elk nadeel heb z’n voordeel.
Single parent POWERRRRRRRRR!
Ik zie dus gewoon over een paar dagen mijn kinderen weer. En daarna gaan ze weer terug naar hun papa op de vaste dag. Papa en mama liggen op 1 lijn wat betreft het plan van aanpak de komende weken en de exacte invulling zal wat variëren, zoals ook de opvoeding iets varieert.
Mensen gaan volledig op in hun eigen angstcultuur. Nergens voor nodig. Doe ff normaal. Als je anderen gaat opdringen dat ze de kinderen niet naar de papa of mama mogen brengen? Hoef ik jou de komende 3 weken ff niet te zien, dat je ’t weet. 😛
Lees ook de ervaring van Malou die tijdens de pandemie het consultatiebureau bezocht.
Wat vind jij ervan dat mensen dit virus gebruiken om co-ouders en omgangsregelingen te veroordelen?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
Reacties
Ik vind dit een hele lastige situatie..
Ik heb goed contact met mij ex gelukkig..
En zou nooit zomaar me zoon thuis houden is nooit gebeurd..Maar nu twijfel ik wel..
De rede daarvoor is dat ik en onze zoon al een week binnnen zitten zonder sociaal contact even naar buiten gaan frisse neus halen.en dat was het..we volgen het advies goed op..
Mijn ex man vind dit allemaal onzin en leeft zijn leven zoals altijd..
Dus veel vrienden bezoeken.. verjaardag vieren .
Met veel mensen.ook thuis veel bezoek ontvangen.
DIT BAART me zorgen En onze zoon heeft astma .
Hier een moeder die zich zorgen maakt laat ik hem gewoon naar papa gaan dit weekend .tuurlijk heb ik dit het liefst ..Maar wat als papa geen rekening houd met de situatie. Want dat doet hij de hele week al niet..
Ik weet niet meer waar ik goed aan doe
Hai, dat snap ik inderdaad. Ik sprak zelf over de ‘gewone situatie’ waarbij vader en moeder zich aan de overheidsoproepen houden en daarbij het beste willen voor hun kind. Als je zoon astma heeft en dus in een risicogroep valt, is het wel raar inderdaad dat zijn vader daar geen rekening mee houd. Wij hebben ook verjaardagen gevierd, maar dan wel met visite op een afgesproken tijd zodat het rustig is en geen handen schudden. Gelukkig heb je goed contact, je zou even kunnen bellen hierover: benoemen dat je zoon in een risicogroep valt, dat je je daarom zorgen maakt, graag afspraken wilt maken/brainstormen en misschien is er een alternatieve oplossing mogelijk: ze gaan even samen (zonder fysiek contact, extra visite etc) wandelen, vissen, fietsen, voetballen, samen eten of in de tuin bijkletsen. Kunnen ze elkaar wel zien en spreken en kan hij daarna terug naar jou vanwege zijn longen? Misschien heeft je zoon zelf een goed idee? Ik wilde een bbq opperen, maar met longproblemen is dat natuurlijk ook een no go. Ligt er misschien ook aan of je een beetje bij elkaar in de buurt woont wat er mogelijk is qua compromis. Sterkte, lastige situatie…
Bedankt voor je reactie ..en je goede tips.hier kan ik wel wat mee
Heb vanavond een gesprek met me exman..
Hoop dat we samen een oplossing kunnen bedenken .fijne dag vandaag .
Toitoitoi, komt vast goed. Hoop dat jullie een oplossing vinden die voor iedereen fijn is ?
Wat ontzettend fijn voor jou, je ex en de kinderen dat jullie goede afspraken kunnen maken. Ik denk dat iedere welwillende gezonde (en dan bedoel ik psychisch gezonde)ouder dit zou willen voor de kinderen en zichzelf. Maar je haalt hard uit naar mensen die dit niet kunnen. En geloof me, ik heb daar ook een hele duidelijke mening over. MAAR er is heel vaak (en dan bedoel ik echt heel vaak)sprake van 1 onwelwillende ouder en 1 welwillende ouder. Dat is ook vaak de reden dat de ene ouder bij de andere ouder is weggegaan. Vaak is er een geschiedenis van huiselijk geweld en kindermishandeling aan vooraf gegaan vanuit ÉÉN van de ouders. Door welwillende ouders (die er werkelijk alles aan doen om hun kinderen te beschermen tegen de andere ouder die, zoals jij het schrijft, NIET zorgt voor het wassen van handen en de kinderen ongevraagd meeneemt naar het buitenland zelfs in een periode van Corona, die NIET capabel is om het kind thuisschool te bieden en die agressief is jegens het kind en het kind met regelmaat slaat, (zomaar een paar veel voorkomende voorbeelden)die welwillende ouders, gooi jij op 1 hoop met de ouders die in de samenleving heel hard roepen dat ze een ‘vechtscheiding’ hebben.
Terwijl er in werkelijkheid sprake is van structureel doorgaand geweld, vaak vanwege gebrek aan kennis gefaciliteerd door hulpinstanties.
Ik ben jaloers op jouw situatie. Het kunnen overleggen met je ex. Tot afspraken komen in het belang van de kinderen.
Maar ik vind je blog ongenuanceerd. Ik hoop dat je je realiseert dat de werkelijkheid voor heel veel welwillende gezonde ouders heel anders is dan jij schetst.
En dat Corona geen middel is om het kind bij de andere ouder weg te houden, maar dat het pure noodzaak is om het kind te beschermen EN verdere verspreiding door onverantwoordelijk gedrag te voorkomen.
Ik kon al niet meer verder lezen door je taalgebruik. Succes !
Ik snap hem wel en het taal gebruik ook want het taalgebruik van andere mensen is eigenlijk net zo. Heb net “veilig thuis” gebeld bij geen ziekte of dokters advies kan wat hun betreft de omgang gewoon doorgaan.
Ik voel dezelfde emotie en zit in een vechtscheiding situatie waarin parallel ouderschap de oplossing moet gaan brengen, maar vooralsnog geen ouderschapplan, en een gezinsvoogd. Dus het is maar afvragen of ik de kinderen de komende tijd kan zien. Mijn hoop ligt bij de gezinsvoogd.
En ja, vanuit deze emotie zeg je dingen soms wat hard, maar laat iedereen beseffen, jouw kinderen hebben zijn ook onderdeel van jouw gezin en dus gaan ze natuurlijk tussen beiden op en neer. Ik kan alleen maar hopen dat onze gezinsvoogd hetzelfde besluit.
Ach, dat is inderdaad heel naar als je er nog middenin zit op dit moment. Wens jullie veel kracht toe. Zelf nooit met een gezinsvoogd te maken gehad gelukkig, maar dat maakt het natuurlijk extra ingewikkeld. Hele dikke knuffel en ik hoop dat je snel je kinderen weer kunt knuffelen <3 (Ik kreeg ze gisteravond weer bij me.)
Inderdaad sta 200% achter jouw tekst! Papa en mama zijn doe je samen!
Vreselijke blog. Je taalgebruik is irritant, onprofessioneel, schreeuwend, dramatisch. Je hebt het zelf niet eens in de gaten: een drie dikke stenen muur/plank voor je hoofd.
Kap maar! Het is een grote schande hoe jij communiceert op alle fronten en iedereen kotst je uit!
Ik deel je emotie en daarmee kan ik me heel goed voorstellen dat je wat hardere taal gebuikt.
Mensen wordt eens wakker, het is zeer slecht voor de ontwikkeling van kinderen als ze een van hun ouders niet zien. En kinderen in deze situatie zijn onderdeel van twee gezinnen, ook al zouden velen liever willen dat dit niet zo was (Vooral de vechtscheiding). Ik doe een beroep op de common sense van iedereen en vooral professionals die vaak betrokken zijn bij een vechtscheiding te gaan staan voor de ontwikkeling van het kind en goed contact met beide ouders. (Natuurlijk zolang er geen symptomen zijn.)