Wat een kutmaand

Dus. Wat een kutmaand. Ik kan het maar even gezegd hebben. Ben niet van het blijven hangen in je ellende, maar jullie mogen best weten dat mijn leven niet echt rozengeur en manenschijn was de afgelopen maand. Ik loop vast in de shit en ik wil er zo graag uitbreken…

Naast inspiratie en entertainment voor anderen is mijn blog vooral ook een uitlaatklep voor mijzelf, dus ik gooi het er maar even uit. Kunnen we over een jaar terugblikken en kijken wat ervan geworden is. Merk dat ik vastloop omdat ik het er niet over heb op mijn blog, terwijl het voor mij juist zo bevrijdend werkt om het op te schrijven. Vandaag kreeg ik het zetje dat ik daarin nodig had van Kelly, met wie ik even kon spiegelen en sparren over onze business. 

Wat gaat er allemaal kut

Zal maar beginnen met vertellen waarom ik momenteel laag in mijn energie zit en waarom het niet loopt zoals ik wil. Heb wel al een paar keer aangestipt dat ik tegenslagen ervaar, maar niet precies hoe en wat. Voor de mede-ondernemer zal het vast allemaal herkenbaar zijn. Ondernemen is namelijk altijd onzeker.

Ik had dus bedacht dat ik dit jaar in omzet wil verdubbelen. En dat er daarom dingen anders moeten.

Nu heb ik de cijfers van mijn boekhouder binnen over januari. Het netto bedrijfsresultaat is -500 euro. MIN. Omdat ik een grote investering heb gedaan, die ik weliswaar in termijnen betaal, maar het is geen misselijk bedrag. Dan weten jullie waar ik vandaan kom.

Komt direct mijn 2e pijnpunt: ik heb geen partner. Dus er is ook niemand behalve mijn eigen IK die dit soort financiële klappen opvangt. Ik voel me deze maand bijzonder alleen. Gewoon een dikke knuffel was al fijn geweest, maar zelfs iemand om even bij weg te kruipen en je veilig te voelen is er niet.

Ook vanwege het letterlijke pijnpunt begin deze maand: de ingetapete pols. Die gelukkig inmiddels weer genezen is. En die optrad net nadat ik de eerste offerte van een AOV had opgevraagd. Wat een kutverzekering om aan te vragen is dat ook zeg. Al je shit moet je eerst uitzoeken en overleggen. Heb je eindelijk de hele teringzooi ingescand en doorgemaild, volgt de volgende hindernis: de medische verklaring. Mijn god. Ik WEET het allemaal niet eens meer. Je moet eigenlijk ALLES vanaf je geboorte melden… De grote dingen en recente dingen weet ik nog wel, maar de rest? Ik werd er dan ook over gebeld. En inmiddels ligt er een vervolgmail waar ik nog mee aan de slag moet zodat ze mijn medische gegevens kunnen opvragen bij artsen en specialisten. Gaaaaaahhhhh wat irritant. Het kost allemaal zo fokking veel tijd!

Komt er nog bij dat ik zakelijk mijn grenzen moest stellen. Heb daar ruim een week tegen aan zitten te hikken tot ik de ballen had om te zeggen wat er gezegd moest worden: zo gaan we het dus niet meer doen. Je grenzen aangeven. Dat is echt moeilijk en kut en naar en vervelend en het zuigt energie. Maar het moet wel gebeuren, want je weet dat het blijft zuigen als je deze grenzen niet aangeeft en het door laat sudderen. En dit gaat mij veel omzet kosten. Haal nog even die -500 erbij. En dit.

Dan zit ik midden in een transformatie van zowel mijzelf als mijn bedrijf. In december wist ik al dat het niet door kon gaan zoals het ging. Dat er iets moet veranderen als ik mijn dromen wil waarmaken.

En vooral dat ik veel meer kan betekenen voor mensen dan nu het geval is. Dat ik impact heb op anderen op een positieve manier. Maar het komt er dus nu niet uit. Niet hoe het nu gaat. Mijn bedrijf en aanpak moeten veranderen en dat is dood- en doodeng. Ik loop er op vast. Zeker in combinatie met alle bovenstaande dingen. Blijf een soort hangen in verdriet en negativiteit en DAT is iets waar ik bij anderen een allergie voor heb. Ik ben te lang een loser geweest die bleef hangen in haar status quo, die steeds weer dezelfde ellende over zichzelf afriep waardoor de cirkel zich herhaalde. Daar ben ik helemaal klaar mee!

Ik moet er dus uitbreken en meer in mijn kracht gaan staan. Maar ik voel me zo ontzettend verdrietig, zo boos en zo angstig voor alles wat ik nog moet gaan doen om bij mijn doel te komen. Ik voel me gewoon kut.

En dat vind ik verschrikkelijk.

Want ik houd van positief denken en optimisme.

Daarom deze blog om het even van me af te schrijven. Als de shit uit mijn systeem is kan ik weer verder. Zoals Kelly heel mooi tegen me zei: “je zit midden in je groeipijn, je mag best even de ruimte geven aan je verdriet en dat ventileren want het moet er uit.”

Zo, klaar ermee

Goed. Ik heb het nu dus van me afgeschreven. Er zijn ook erg veel mooie dingen gebeurd, maar dit gevoel zweefde er als een deken overheen… 
Maar ik denk dat ik er uit ben nu. Heb bewust tijd met mijn kinderen doorgebracht, waardoor ik niet achter de laptop kon (stroopwafels voor scouting verkocht en daarna alles bezorgen). Daarbij kwamen er mooie ontmoetingen op mijn pad, fijne mogelijkheden voor mijn blog en deed ik de nodige kennis op waarmee ik de dingen anders kan doen dan eerst.

Weg met die zwarte deken! En door…

Tegenslag is altijd een reden om harder te knokken. Heb het nu doorleefd en geuit op mijn blog, dus ‘back to positivity’.

Heb je je al ingeschreven voor mijn nieuwsbrief? Dan kun je tijdens mijn webinar binnenkort live vragen stellen over alles wat je wilde weten omtrent samenwerken met bloggers als bedrijf. 

Ik ga naar de High Lemonade in de klas van mijn dochter mezelf even volproppen met lekkere hapjes. Prima werkontwijkend gedrag. Anders is ze straks het enige kindje waarvan er geen ouder aanwezig is, dus ik MOET hè?

Straks ga ik verder met vervolgartikelen, over de mooie lessen die ik gisteravond leerde naar aanleiding van de ‘purpose scan’.

Had jij een positieve maand? Of liep het voor jou ook even stroef?

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock

Blogger

Marguerita

Over Marstyle

Hai, ik voel me een glitterkanon en probeer met mijn blog jouw leven op te leuken of in ieder geval een bende van glitters achter te laten Net hoe je het bekijkt. Mijn besluit is om na allerlei shit alleen nog maar door het leven te sprankelen en door mee te lezen kun jij dat ook! Mijn naam is Marguerita, ondernemer en co-ouder van 2 leuke dochters van 11 en 12 jaar. Je leest hier over intens genieten van het leven na longcovid, fijne perks, bijzondere ervaringen en de band versterken met je tieners.

Ik geef met mijn blog graag meer vuur aan je leven!

Design en lifestyleDesign en lifestyle

Recente Blogs

Reacties

  1. Linda Smeets zegt:

    Even uitblazen en weer doorgaan! Dikke knuffel!

  2. Nynke zegt:

    Bedankt voor je kwetsbare verhaal. Helaas gaat niet altijd alles even goed, maar dat wordt lang niet altijd gedeeld. Even zuchten en weer opnieuw beginnen met frisse moed ook al is dat soms moeilijk.

  3. Clau-dya zegt:

    Helaas herkenbaar en soms zie je even geen uitweg, maar er staan altijd verrassingen om de hoek, geloof daarin! Sterkte de komende tijd en hopelijk voor beide betere tijden in het verschiet!

    1. Marguerita zegt:

      Thanks, ik zit nu wel weer in een positieve flow gelukkig hoor. Maar wilde ook delen dat het niet altijd lekker gaat.

  4. Stef zegt:

    Zoals ik in mijn vorige reactie al sprak over omzet alleen als waardemeter 🙁

    Maar goed, eens je weet waar het schoentje wringt, dan weet je ook waar je het moet uitrekken: al dan niet zonder schoenen verder.

    En verzekeringen: die verzekeren graag zo weinig mogelijk tegen de hoogste premie. Valt weinig aan te veranderen.

    Wat je wel kan veranderen zijn… de dingen die je kan veranderen 🙂

    Dus succes gewenst daar !

    Warme groet,

    Stef

    1. Marguerita zegt:

      Dankjewel Stef! Leuk werk hebben is idd ook belangrijk, maar goede omzet helpt ook heel erg mee

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Download de Marstyle App.