Ik wil voor positiviteit gaan in 2019 en volop genieten van het leven. Dat schreef ik gisteren nog. Vandaag ben ik een beetje uit het veld geslagen, maar heb ik nog meer reden om alles uit het leven te halen wat er in zit. De brief van het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker lag eindelijk door de bus en er zijn geen afwijkende cellen gevonden, maar wel HPV. Het komende half jaar zit ik dus in onzekerheid.
Zes op de 100 vrouwen krijgen deze uitslag. Ik had al van meer dames gehoord dat dit bij hen het geval was. Meestal heeft je lichaam na een half jaar zelf het virus opgeruimd, maar niet altijd. Daarom moet ik over een half jaar nog een uitstrijkje laten maken. Als ik geluk heb, ben ik dan ‘schoon’. Als ik pech heb, moet ik door naar de gynaecoloog.
Ik was niet op deze uitslag bedacht, omdat ik vanmorgen nog met de huisarts had gebeld om te vragen of zij wellicht de uitslag al binnen hadden. Normaal krijg je binnen 2 weken de brief, maar vanwege de feestdagen duurde het dus ruim een week langer in mijn geval. En daar werd ik zenuwachtig van. De assistente gaf echter aan dat mijn uitstrijkje ‘helemaal goed’ was. De brief die later de dag op de mat lag, zegt wat anders.
Het is nog geen ‘echt slecht nieuws’, maar dat je een keer terug moet komen is ook niet wat je graag als uitslag wilt. Ik zat net in een ‘low energy moment’ toen ik de brief opende, dus ik heb even flink zitten janken. Is dat er tenminste uit. En nu ben ik chagrijnig.
Afijn het komt vast allemaal wel goed, maar dat weet ik pas over ruim een half jaar. En dat maakt het spannend. Zeker na die toestand met het spiraal, waarbij de kans dat het 2x mis zou gaan ook bijzonder klein werd geacht. Wat ik wel weet is dat mijn dochters 12 jaar zijn, ze de vaccinatie gaan krijgen. In mijn tijd was die er nog niet. Een HPV-besmetting kun je namelijk niet voorkomen behalve met deze vaccinatie waardoor je 70% minder kans hebt om baarmoederhalskanker te krijgen dan zonder. En alsnog is de kans heel klein dat ik het dus krijg. Ik heb ook geen ziekteverschijnselen en merk er niets van.
Maar toch…
In ieder geval sterkt het me in mijn overtuiging om zoveel mogelijk van het leven te genieten. Voor je het weet kan het niet meer en dan wil ik mijn tijd niet verspild hebben. Vandaag doe ik even een pas op de plaats. Helemaal na het lezen van deze ervaring met baarmoederhalskanker van een jonge moeder. Zorg dat je tijdig je uitstrijkje laat maken hè?
Heb jij ook weleens een vervelende uitslag van het uitstrijkje gehad?
Uitgelichte afbeelding: Shutterstock
Reacties
Ik kreeg in augustus te horen dat ik in het voorstadium van schaamlipkanker zat… alles is inmiddels weg gehaald maar in eerste instantie was me niet gezegd dat het ging om het voorstadium…. Mn hele wereld stond dus even op zn kop…. Nu weet ik dat ik op tijd er bij was en ieder half jaar gecontroleerd ga worden maar was even spannend. Snap dus heel goed hoe je je voelt ? en idd positief blijven…!!! ?
Oh jeetje, dat is helemaal schrikken!
Ik heb inderdaad ook wel eens een uitslag gehad die niet helemaal goed was, heeft toen een jaar geduurd….maar uiteindelijk gelukkig wel weer helemaal goed gekomen. Ik vind het ook altijd zo jammer als ik van dames hoor dat ze de oproep voor het onderzoek negeren, omdst ze het akelig vinden! Levensgevaarlijk zou ik bijna zeggen, als je op tijd weet dat er iets niet goed is, kun je er vaak nog wat aam doen. Heel veel sterkte….
Ah shit! Heel veel sterkte, Marguarita! Bij mij was het een PAP4 in 2009 en na het verwijderen bleek het weefsel vol te zitten met kwaadaardige cellen. Daarna heb ik nog een keertje een PAP2 gehad, maar verder is het rustig. Uit het bevolkingsonderzoek dat ik afgelopen jaar deed, bleek alles goed te zijn. Op 7 juli ben ik 10 jaar kankervrij. ?
Wat fijn dat je schoon bent! Bij mij is er nu nog niks aan de hand gelukkig, maar ik schrok toch. Hopelijk ben ik over een half jaar toch schoon