Boeken zijn altijd een cadeautje om te krijgen. Een mooi boek wil je bekijken, lezen, vasthouden en er echt van gaan genieten. Voor veel kinderen is dit ook zo. Zodra ze boeken zien willen ze op de bank zitten en voorgelezen worden of zelf het boek ontdekken. Maar niet bij alle kinderen werkt dit zo. Er zijn kinderen die moeite hebben met lezen en daardoor hun nieuwsgierigheid en interesse in boeken verloren zijn, zo jammer! Het boek Mia en de bibliotheekhond helpt hen. 

Gastblog door Liesbeth Dorresteijn

Prentenboek

Toen ik het boek kreeg heb ik het natuurlijk eerst zelf bekeken en gelezen. Ik vind de platen mooi, zachte kleuren en mooi geïllustreerd, voor een prentenboek van groot belang! De teksten zijn fijn om te lezen, niet te lang en niet te kort. Opvallend vind ik dat de kleding van de personen in het boek, de inrichting van het huis, de klas en de bibliotheek erg ouderwets zijn! In de klas hangt een landkaart en een krijtbord, de vrouwen in het boek hebben lange rokken aan een boodschappentas bij zich en in de bibliotheek zie je ook geen computers. Dat is toch niet meer herkenbaar voor kinderen en van deze tijd?  Het boek is in 2016 uitgegeven in Amerika en in februari 2017 in Nederland gelanceerd door uitgeverij de Vier Windstreken.

Waar gaat het boek over?

Soms lukt het Mia niet om woorden te maken. En soms blijven de zinnen gewoon in haar keel hangen als ze hardop moet lezen. Maar dan mag ze Bonnie, de hond van de bibliotheek, wekelijks gaan voorlezen. Bonnie vindt het helemaal niet erg als Mia over woorden struikelt, waardoor die steeds minder bang wordt om fouten te maken. En weet je wat? Dan is lezen eigenlijk best leuk!

Proef op de som: voorlezen in de klas

Mia is een meisje dat in groep 3 zit, ze leert lezen. Aangezien ik lesgeef aan leerlingen van groep 3, kunnen mijn leerlingen zich makkelijk identificeren met Mia. Voordat ik begon met voorlezen heb ik eerst gevraagd wie lezen leuk vindt. Veel vingers gingen er omhoog. Daarna vroeg ik wie lezen ook wel eens niet leuk vindt, stom vindt of eng vindt. Toen gingen er ook vingers omhoog. Opvallend was dat er ook vingers omhoog gingen van leerlingen die in de klas heel goed lezen! Wat stellen kinderen, hoe jong ook, al hogen eisen aan zichzelf! Een aantal kinderen vertelde dat zij lezen soms moeilijk vinden of eigenlijk moeilijkere boeken zouden willen lezen, maar dit nog niet lukt. Een mooi begin dus om dit boek voor te lezen. Alle leerlingen waren geboeid door het boek en de platen. Er was veel herkenning en ook in onze groep heb je een moeilijkheidsgradaties in boekjes en oefeningen. Dat Mia aan een hond voor mocht lezen vonden ze erg leuk en zagen ze zelf ook wel zitten! Bij de laatste plaat, waren de meeste kinderen erg vertederd. De reacties waren: aaaahhh, ooohhh, lief. Over het boek zeiden ze: een mooi boek en een lief boek.

Voorlezen aan dieren

Dat honden het leesplezier van kinderen sterk kunnen vergroten, is in de Verenigde Staten al jaren bekend. Animal Assisted Therapy wordt sinds 2008 ook in Nederland ingezet: kinderen met leesproblemen, die druk zijn of zich moeilijk kunnen concentreren mogen voorlezen aan honden. Bij hen voelen ze zich op hun gemak.

In Nederland heb ik hier nog nooit eerder over gehoord, maar ik vind het een superleuk idee en ook iets om te onthouden voor dierendag: voorlezen bij de kinderboerderij of aan al je knuffels!

Wat vind ik van dit boek?

Het boek is een grote aanrader voor kinderen die moeite hebben met lezen of aan zichzelf hoge eisen stellen. Zij herkennen zich in het boek en leren dat je door oefening beter wordt en meer zelfvertrouwen krijgt en dat foutjes maken helemaal niet erg is!

Het boek Mia en bibliotheekhond is te koop bij de betere boekwinkels voor 14,95 of bij bol.com.  Het boek is geschreven en getekend door Lisa Papp en vertaald door Merel Vink. Het is geschikt om voor te lezen vanaf 4 jaar.

Dankjewel voor je review Liesbeth, voor we het naar jou brachten heb ik het zelf ook even voorgelezen aan mijn dochters. Ik herken wat je zegt over de afbeeldingen, de Verenigde Staten is toch steeds meer een achterstandsland zo lijkt het, met een steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk. Het verhaal is wel heel erg mooi, herkenbaar en bruikbaar.

Heeft één van jouw kinderen dyslexie? En hebben ze weleens aan een huisdier of knuffel voorgelezen?