Succes op school? Dat ligt aan de sfeer thuis!

Actief ouderschap, wat is dat nu eigenlijk? Die vraag werd behandeld tijdens de wensen en verwachtingen avond voor ouders op onze basisschool. Ondanks dat ik niet fit ben, vond ik het tóch heel belangrijk om erbij te zijn. Dat hadden best meer ouders mogen denken, maar je hebt natuurlijk altijd een groep ouders die zich nooit op school laat zien. (En ouders die graag hadden willen komen, maar waarbij het niet lukte, die heb je ook.)

Geen blog geschreven gisteravond dus, maar meegepraat op school. De avond werd georganiseerd door Actief Ouderschap en was ontzettend leuk opgezet! Eerst werd ons kort verteld welke vormen van actief ouderschap er eigenlijk allemaal zijn. Dat hoeft namelijk niet persé het helpen in de klas te zijn, er zijn vele andere vormen van betrokken zijn bij de school.

Succes op school ligt aan de sfeer thuis

Bij binnenkomst kregen we allemaal een nummer en na de introductie werden we opgesplitst in 5 groepen. Daarvoor werd ons gevraagd hoeveel uur een kind eigenlijk doorbrengt op de basisschool: 7520 uur of zoiets (ik heb het niet precies onthouden). Verder werd getoond hoeveel invloed bepaalde factoren hebben op het leervermogen van je kind.

School blijkt daarin helemaal niet zo’n grote rol te spelen!

Overal wordt gevraagd om het opleidingsniveau van de ouders, maar dit is voor nog geen 10% van invloed op hoe je kind het op school doet. Het allerbelangrijkste, echt meer dan 80% dacht ik, is de sfeer thuis! Wist jij dat? Sowieso leren kinderen slechts 10% op school van alles wat ze de eerste 12 jaar van hun leven aan kennis op doen. Voor 90% van de kennis van je kind ben je dus zelf verantwoordelijk! En dat is logisch. Het leven draait om veel meer dan rekenen en schrijven. Een peuter ontvangt gemiddeld elke 3 minuten een correctie of instructie van de opvoeder (en je herhaalt die vaak als er niet geluisterd wordt).

Je leert je kind normen en waarden. Hoe gedragen wij ons aan tafel? Hoe kleed ik mij aan? Hoe praat ik en maak ik nette zinnen? Waarom moet ik bedanken in de supermarkt?

Lees ook: Boost de schoolprestaties van je kind

Respect voor een ander aanleren

Vanmorgen liepen wij naar school en achter ons hoorde ik “eeeehhhh”. Een kind – zonder ouder – op de step. Nou word ik tegen mijn eigen kinderen boos als ze op deze manier – door te miepen of piepen – iets gedaan willen krijgen. Dus waarom zou ik dit gedrag van een vreemd kind pikken? Ik draaide mij om en zei dat wij op “eeeeeehhhh” niet reageren, als je iets van ons wilt kun je het netjes vragen. Dat gebeurde niet, en ik heb mijn kinderen geleerd dat mama dan ook niet hoeft te luisteren dus dat deden we nu ook niet. Een “pardon”, of “mag ik er even langs alstublieft” heeft veel meer effect en dat heb ik benoemd. Zou dit kind dan ouders hebben die wel op “eeeeeehhh” reageren? Let wel, het kind is oud genoeg om zelf naar school te gaan!

Ik hoop hiermee het andere kind iets geleerd te hebben, maar ook mijn eigen kinderen. Namelijk dat ze alleen naar een ander hoeven te luisteren als die met respect iets vraagt én dat ze zelf meer respect kunnen krijgen als zij zelf op een nette manier aangeven wat ze willen. Huilen omdat je je jas niet dichtkrijgt werkt bij deze mama niet. Je kunt netjes vragen of mama wil helpen, dan krijg je hulp.

Lees ook: Groep 6: typeles? Nope, spionnenschool!

Opvoeding op school

Tijdens de discussieavond kwam dit in één van de praatsessies ook naar voren. Ik gaf zelf aan dat ik ervanuit ga dat de normen en waarden, hoe we met elkaar omgaan, thuis hetzelfde zijn als op school. De juffen in onze gespreksgroep lieten direct tegengeluid horen. Er zijn heel veel gezinnen waar men er toch heel andere fatsoensnormen en omgangsvormen op na houdt dan wat op school gewenst is. Ik heb niet gevraagd of dat bij mijn kinderen ook zo is, maar het zou dus zomaar kunnen!

De vraag was dan ook in hoeverre de school zich moet bemoeien met de opvoeding.

Kan dat? Op welke manier? Spreek je elkaar er op aan? Een schokkend voorbeeld werd genoemd, van een kleuter die een mesje mee naar school had gekregen om een kiwi te snijden! Seriously? Er zijn ouders die een scherp mes mee naar school geven? Op die leeftijd? Mijn kinderen doen veel in de keuken, maar met een scherp mes mogen ze nog niet. Laat staan dat ik dat onbegeleid mee naar school zou geven waar nog 20 andere ongeleide kleuterprojectielen in de weer zijn (waar de juf op moet letten) terwijl mijn kind zou klooien met een scherp mes…

Ook de digitale opvoeding kwam aan de orde. Is dat nu een taak van de ouders of van school? In hoeverre kun je daarin samenwerken als ouders en leerkrachten?

Maatschappelijke betrokkenheid

De andere discussiegroep ging over maatschappelijke betrokkenheid van de school. In hoeverre ken je de andere ouders? Praat je met elkaar? Is de school betrokken met de buurt? Ik denk zelf dat onze school daarin erg mooie initiatieven heeft, zoals de contactouders van elke klas die minimaal 1 keer per jaar een koffieochtend organiseren. Daar kom je in contact met de ouders van de andere kinderen in de klas van je kind. Heel fijn, ook vanwege speelafspraakjes etc. als je weet welke ouder bij welk kind hoort. Op onze school zijn dan ook best veel betrokken ouders.

Maar ook de contacten met ondernemers behoren tot dit punt, zo ging de kleuterklas pas op excursie in de supermarkt en bezoeken alle klassen zo nu en dan de bibliotheek. Toch werden ook hier de nodige wensen en mogelijkheden genoemd om de reputatie van de school naar een hoger plan te trekken. We zijn redelijk onzichtbaar, zo werd er gemeld en de kinderen op onze school verdienen het dat de school goed bekend staat. Moeten we dan met de kinderen en de buurt niet samen iets organiseren? Moet de school meedoen in optochten? Of juist een fancy fair organiseren waarbij de buurt wordt uitgenodigd? Op welke manier kun je de maatschappelijke betrokkenheid vorm geven?

Na de 2 discussiepanels in 5 groepen, kwamen we weer bij elkaar voor de highlights en een mogelijk vervolg. Ik vond het een hele bijzondere avond, het was een heel andere manier van meedenken dan ik vooraf had gedacht. Ook over veel grotere thema’s dan de inhoud van het lesprogramma. Een avond met diepgang.

Ik hoop dat ik een positieve bijdrage heb kunnen leveren. Iedereen roept toch de dingen uit zijn of haar persoonlijke beleving en dat hoeft niet direct die van de school als geheel te zijn. In ieder geval was het een mooi initiatief!

Meer lezen? De Mama’s met Thee hebben ook een mooi artikel geschreven over Betrokkenheid op school.

Organiseert de school van jouw kinderen weleens dit soort meedenk avonden?

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock