Soms heb je van die dagen… Nou en ik had er vandaag zo één. Aangezien ik meedoe aan een blogchallenge, gooi ik het er maar even lekker uit. Eigenlijk moet de blog over ‘opnieuw beginnen’ en een ‘verse start’ gaan, maar persoonlijk ben ik blij dat deze dag bijna voorbij is. Die verse start doen we morgen wel weer! Want wat ik vandaag allemaal meemaakte…

De ochtend begon okee hoor, met kinders die gezellig waren en op tijd aangekleed en alles. Kindjes op school, thuis even snel een bakkie koffie en door naar de sportschool. Goed. *soapmodus on*

Man door de ruit

Goed mijn best gedaan in de sportschool, kreeg daarover nog een compliment van een medesporter (ik vond het moeilijk te geloven, maar ze meende het echt, superlief) pakte mijn tas en hoorde een harde klap en glasgerinkel. De eigenaar van de sportschool rende naar buiten en ik vroeg of er een fiets door de ruit was gevallen. “Nee er werd een man aangereden!” Ik pak mijn handdoek en ren ook naar buiten. De handdoek vanwege eventueel bloed. Dat bleek er gelukkig niet te zijn. Er werd net een oudere man (ik schat hem een jaar of 80) overeind geholpen dus ik hielp mee. Overal glas op zijn jas. Beetje er af geklopt. Ondertussen werd 112 gebeld en rende er iemand heen en weer die het kenteken ging checken bij omstanders. De auto was weggereden. Het is daar eenrichtingsverkeer en deze auto reed daar dwars tegenin. Aan de ene kant geparkeerde auto’s, aan de andere kant stond op de stoep ook een auto geparkeerd. De man was net overgestoken, hoorde ik en sprong weg voor de auto. (Ik dacht eerst dat de auto hem geraakt had, maar dat bleek later toch niet zo te zijn.) Afijn, ik gaf de man een arm en liep met hem naar binnen om hem op een stoel te zetten. Er waren meer dames die zich om hem bekommerden en een EHBO-check deden. Ik haalde ondertussen even een glas water voor hem. Hij was een beetje in de war, maar leek verder in orde. Ondanks dat hij toch een hele flinke smakkerd gemaakt had, zo dwars door de ruit. Omdat ik niets gezien had waarmee ik de gealarmeerde politie kon helpen, ben ik toch maar naar huis gereden. Onderweg zag ik de auto van de veroorzaker van dit ongeluk staan, dus eenmaal thuis nog even gebeld om dat door te geven. Het is heel goed afgelopen, maar dat had ook zomaar anders kunnen zijn. Ik ben er zelf in ieder geval flink van geschrokken!

Ontploffende lamp

Kindjes en speeldate uit school gehaald en gezellig broodjes met knakworstjes gegeten. De oudste vertrok met haar vriendinnetje naar boven terwijl de jongste heerlijk aan de kleine tafel bezig was met de Beados. Zelf was ik achter de laptop gekropen op mijn plekje aan de eettafel. De lamp boven de tafel flikkerde weer eens. Dat deed hij gisteren ook al om de 10 minuten en toen heb ik Stedin gebeld om te vragen of er een storing was. Dat was niet het geval. Zou aan onze eigen groepen kunnen liggen. Afijn. Ik was lekker aan het mailen toen ik een lichtflits zag en een harde knal hoorde. BAM! De lamp ging uit en het stonk! Wederom ben ik me rot geschrokken. Gelukkig hebben de kids er niets van gemerkt, de jongste was in dezelfde ruimte maar veel te gefocust op haar werkje. Snel de schakelaar uitgezet en mijn vader gebeld. Die heeft er verstand van. Als ik de schakelaars uit zou laten, was er verder niets aan de hand. Later die middag kwam hij even kijken en heeft hij de lamp er af gehaald. Die lamp was het probleem, die maakte kortsluiting. Nieuwe lamp aanschaffen dus.

Verkeerde onderdeel

De postbode bracht ons een envelop uit Hong Kong. Daar zat ik al een tijdje op te wachten. Mijn dochters kregen namelijk een leuke zelfbouwrobot van Sinterklaas, met daarin 2x hetzelfde onderdeel. En daar hadden we het spiegelbeeld van nodig. De klantenservice reageerde heel netjes en zou het opsturen, maar dat duurt wel een dag of 20 per post. Vandaag was het er dan… ik opende de envelop en zag… dat het een heel ander onderdeel was dan we nodig hadden. Ze hadden er 2 stuks ingestopt, dat wel. Maar nutteloos dus… De zending van DHL durf ik nog niet open te maken, ik wacht even tot morgen voor beter karma.

Knip zegt de schaar

De meisjes mochten van mij een nieuw knutselsetje uitproberen voor de blog, heel leuk met paper dolls. Zelf speelde ik vroeger vaak met mijn buurmeisje samen met dit soort papieren aankleedpopjes. Het vriendinnetje vond het ook leuk om te doen. Altijd handig zo’n extra mening. Er kwamen alleen wel scharen aan te pas. Vriendinnetje thuisgebracht en ik begon aan het eten. Mijn meisjes leken zich te vermaken met de knutselset. Tot dat bleek dat de jongste kappertje bij zichzelf had gespeeld en de oudste de afgeknipte pluk haren heeft verstopt… Ook hier valt de schade weer mee, maar tjonge jonge jonge jonge…

Wat een dag!

Gelukkig zijn er maar weinig dagen waarop alles tegelijk gebeurt. Ik hoop dat het voorlopig weer even klaar is met rare dingen. Bedankt voor het luisteren, toch fijn om het van me af te schrijven en morgen weer een verse start!

Heb jij ook weleens zo’n dag?

Uitgelichte afbeelding: Shutterstock