Marstyle’s weekly

Zondag! Heb jij lekker kunnen uitslapen? Of liep het anders? Hoe dan ook, je zit nu even heerlijk te relaxen met wat leesvoer. Of je probeert dit te doen met een half oog op de kinderen 😉  Het was me weer een weekje he? Doordeweeks veel regen, maar toch ook veel zonnige periodes. Moeilijk om te bedenken hoe je hierop te kleden. Ik heb de kinderen veel in t-shirt met vest / jurk met vest gehuld. Laagjes is de sleutel met die grote warm-koud-wisselingen.

Een deel van mijn week kennen jullie al, ik deelde dinsdag en woensdag updates over de splinter in mijn kleuter haar knietje. Gelukkig heeft ze er geen last meer van gehad en is de wond goed aan het genezen. Dat was overigens niet ons enige stressmoment. Op het werk van mijn man is een grote reorganisatie gaande en deze week kreeg hij het verlossende antwoord: hij mag blijven! Poeh…

Personeelsuitje

Zelf kreeg ik diverse mails van recruiters deze week, maar ik hoop voorlopig ook te kunnen blijven waar ik nu zit. De werksfeer is erg leuk. Bovendien ben ik samen met een collega druk met de organisatie van het jaarlijkse personeelsuitje voor onze collega’s en hun partners. Vrijdag ging ik met haar naar de lokatie om het programma door te spreken en wat dingen te bekijken. Mijn dochters mochten ook mee, want het is een bijzondere lokatie. Die nog geheim is voor de rest van de collega’s en ik begreep dat er wel een paar meelezen ;-). We hadden het in ieder geval erg leuk, de meisjes gedroegen zich netjes, het was precies droog tussen de forse hoosbuien door op de momenten die er toe deden en de meiden genoten én ze werden op mijn werk verwend met koekjes en snoepjes. Vanwege files en een stop bij de gele M (“de M van mama, dat is jouw letter mama! De PeDonalds Daar moet jij heen!” Quote van de peuter) waren we pas om half 7 thuis, maar dat was het waard.

Kinderliedjes cd

Denk dat mijn collega wel weer even klaar is met het luisteren van kinderliedjes, haha. Ik zet altijd zo’n cd op in de auto, na een paar keer rare songteksten over seks bij het luisteren van de radio. Niet echt liedjes die ik mijn kinderen wil horen zingen. Of waar ik vragen over wil beantwoorden op weg naar school. Herkenbaar?

Manicure, budgettip!

Dinsdagavond had ik een afspraak voor een manicure. Eventjes ontspannen. Dat is overigens direct een budgettip! Deze dame had namelijk een oproep gedaan via de lokale facebookverkoopsite. Ze is druk met haar opleiding en had zo’n 100 modellen nodig om op te oefenen. Vanwege het gunstige tarief (5 euro) waarvoor ze behandelingen aanbood, kreeg ze die modellen in no time binnen. En ik vond het een leuk prijsje om eens een keer mijn nagels te laten doen. Iets wat ik normaal nooit doe eigenlijk. Na de verwennerij voor mijn handen kreeg ik nog een mooi lakje roze met glitters. Perfect voor zondag waar de suikerspindresscode roze/blauw/groen geldt bij de première van de nieuwe Powerpuff Girls film, waar ik met mijn kleuter bij mag zijn. Jeugdsentiment!

Wie goed doet…

Wie goed doet, goed ontmoet. Zo gaat het gezegde. Toen er op de lokale verkoopgroep (jaja weer die groep, maar je haalt er gewoon veel leuks uit, zowel qua contacten en ervaringen als bijverdiensten) kortgeleden een oproepje stond of er nog iemand kinderkleding had – waaronder meisjeskleding in de maat waar mijn dochters net uitgegroeid zijn – voor een Syrisch gezin bij ons in de buurt, zocht ik flink wat kleding bij elkaar. Ruimt meteen lekker op en er is iemand blij mee. Ik was de enige die kleding voor het jongste meisje had, voor de oudere kinderen was meer verzameld. Daarom besloot ik om dit weekend de zomerkleding uit te zoeken. Dat moest toch nog netjes in de kasten, dan kon ik meteen zien wat we nog hadden en wat inmiddels te klein zou zijn. Bovendien wist ik dat er nog een zomerjas moest zijn, waarmee we dit kleine meisje konden helpen. Een winterjas had ik de week ervoor al wel meegegeven. Alles in een leuk roze tasje, een paar speeltjes erbij en een grotere knuffelbeer.

Uitleg over vluchtelingen aan de peuter

Samen met mijn peuter ging ik spontaan langs bij de dame die de inzameling op touw had gezet, we wisten dat het gevluchte gezin daar vlakbij woonde. Deze dame wees ons de weg, zodat we de spullen zelf konden afgeven. Dat vond ik een mooie ervaring voor mijn peuter. Ze weet dat we vaak dingen weggeven aan ‘kinderen die het nodig hebben / die niets hebben’, maar dat is natuurlijk heel abstract. Ik had nu uitgelegd dat dit meisje uit een ander land komt, waar mensen schieten en er oorlog is. Dat ze al haar spulletjes moest achterlaten en dat ze nu hier woont, waar er vrede is. Dat wij heel veel hebben en sommige dingen niet meer nodig hebben, zoals de kleertjes die zij niet meer past. Dat het meisje daar heel blij mee zou zijn en dat mijn peuter haar zelf de knuffelbeer mocht geven. We hadden geluk dat het meisje inderdaad naast haar broertje kwam staan die de deur open deed. Ik wist dat ze geen Nederlands of Engels spreken. Daarom hielden we het simpel, lief lachen, spullen geven en terwijl ik naar het meisje wees zei ik “voor je zusje” tegen de jongen. Hij keek blij en zei in het Nederlands “dankjewel”, een woord dat hij al wel kent. Het meisje vond het erg spannend toen mijn dochter de knuffelbeer naar haar uitstak. Maar pakte hem verrast aan toen hij in haar handen werd gedrukt. Toen ging snel de deur weer dicht. Kan me voorstellen dat het retespannend allemaal is in een vreemd land, waar je niets van de taal begrijpt en de cultuur zo anders is als waar je vandaan komt. Mijn peuter snapt nu in ieder geval wat er gebeurt met de spullen die we weggeven. En ik heb een goed gevoel, omdat ik heb gezien dat het heel goed terecht komt. Het meisje kon echt wat nieuws gebruiken. Ik hoop dat alles past, want ze was ongeveer even oud als mijn eigen dochter – bijna 4, gok ik.

10-minutengesprek BSO

Dan wat luchtigers: deze week had ik voor het eerst een 10-minutengesprek bij de BSO. De leidster had mijn dochter geobserveerd naar aanleiding van een vragenlijst en de uitkomst was heel positief. Leuk om zulke mooie dingen over je eigen kind te horen. Behalve dan een stukje kattekwaad, waar ik een beetje om moest lachen door hoe de leidster dat vertelde. Mijn dochter vindt de overblijf naar, school saai (ik neem dit met de benodigde korrel zout) en de BSO geweldig. Daar doen ze ook altijd alleen maar leuke dingen natuurlijk. Meteen besproken hoe kleine zus kan wennen na haar 4e verjaardag, in de zomervakantie.

Vrijdagmorgen had de kleuter haar spreekbeurt over papegaaien. Ze had veel dingen mee om te laten zien. Later begreep ik dat we ook een powerpoint hadden kunnen maken. Maar goed, nu dus van alles verzameld dat ze heeft laten zien en waarover ze kon vertellen. Pronkstuk blijft toch wel de bij de BSO geknutselde papegaai. En terwijl ik dit schrijf, bedenk ik me dat we nog wat spullen hadden moeten terugbrengen naar de dierenwinkel… Helemaal vergeten! Volgens de juf was het een leuke spreekbeurt geweest en wist mijn dochter veel wetenswaardigheden te vertellen. Toen de juf haar vroeg of wij zelf thuis een papegaai hadden: “Nee, ze wonen in de jungle en hebben veel ruimte nodig. Als er geen bomen zijn gaan ze dood.” (Ik heb uitgelegd dat papegaaien uitsterven als er teveel bomen van het oerwoud gekapt worden. Met ontbossing verdwijnt hun leefgebied.)

Shopsels en post

Dit weekend ging ik nog even snel de Scapino in die over anderhalve week definitief zijn deuren sluit. Jammer. Nog even snel profiteren van de 50% korting op alles dan maar. Schoenen voor beide meiden op de groei, gymschoenen voor een euro, sneakers voor de peuter, een rugzak, sokken, shirts en een zwembroek voor de husband, bodywarmer voor de oudste, skibroek voor stel dat het komende winter toch weer gaat sneeuwen, shirt voor mij, jurkje á la Wild voor één van de meiden en badmintonshuttles.

Kortom weer een enerverende week! Heb jij nog gekke dingen meegemaakt deze week?